نحوه به حقیقت رساندنِ خواسته‌ها | قسمت 2 - صفحه 16 (به ترتیب امتیاز)

به نام رب العالمین

روز 63 ام روزشمار تحول زندگی من

قسمت دوم

من هیچ وقت به خارج از ایران فکر نمیکردم چون اصلا هیچ ذهنیتی از خارج نداشتم

من تنها جایی که موقع رفتن از قم به فکرم رسید بندر عباس بود چون فقط از آشنا ها تعریف آنجا را شنیده بودم.

خواسته هایمان چیزهایی است که میبینیم و به آن ها میرسیم

الگویی برای خارج رفتن نداشتم

با اعتماد به نفس به نمایشگاه ماشین بروید تا ببینید،سوار ماشین شوید،درخواست کنید تا تست کنید به این دلیل اینکه ببینی هست،خیلی آدم ها دارند و می شود داشت و این خواسته شکل بگیرد و بعد با قوانینی که در دوره های مختلف گفته می شود این خواسته وارد زندگی تان شود (با توجه به تمرین های دوره ی عزت نفس)

در دوره ی جهانیبینی توحیدی مفصل این موضوع گفته شده

وقتی از چیزی خوشت میاد و به ن توجه میکنی ارام ارام وارد مدارت می شود و وقتی وارد زندگی ات می شود که باورهایت را تغییر داده باشی . که در تمام دوره ها این مطلب گفته شده .

با رسیدن به خواسته هایمان الگوی مناسبی برای اطرافیانمان باشیم

وقتی هم مدار شوی با خواسته هایت به راحتی به خواسته هایت میرسی

وقتی به خواسته ها میرسی و اتفاق می افتد که باورهایت را درست کنی .

هیچ خواسته ای دور از دسترس نیست و خواسته هایم دست یافتنی هستند و میتوانم داشته باشم

همه ی انسان ها توانایی خلق زندگی خود را دارند .

وقتی خواسته شکل بگیره و ترمز برداشته شود،ترکیب باور همجهت با خواسته کولاک میکند،انا اقول له کن فیکون می شود . یعنی یک چیزی بخواهی باور داشته باشی به آن میتوانی برسی .

برای رسیدن به خواسته هایمان باید به خدا ایمان داشته باشیم ، ایمان داشته باشم که من می خواهم و خدا می دهد .

باید برای رسیدن به خواسته هایمان تکاملمان را طی کرده باشیم .

خودتان را محدود نکنید و شما میتوانید داشته باشید و زندگی کنید در آنجا

.

.

امروز برای من روز خاصی بود چون داشتم وسایل خونه رو جمع میکردم و فردا قراره برگردم به شهر خودمون . یه جورایی مصادف شدن این قضیه با این دو قسمت فایل های نحوه به حقیقت رساندن خواسته ها یکی شده برام جالبه و اینو نشونه ای از سمت خداوند میبینم . یادم میاد دو سال پیش که داشتم میومدم تهران چقدر اذیت شدم بخاطر ندونستن قوانین،بخاطر وابستگی و خیلی از مسائل دیگه و حالا دارم برمیگردم و انتظار میرفت همین حالا هم همون وضعیت رو نسبت به اینجا داشته باشم اما نگاه امروزم کجا و نگاه اون روز کجا ؟

وقتی یه نگاه گذرا و ذهنی به تغییراتی میندازم که تو این دو سال برام رخ داده و خصوصا تو این هشت ماه گذشته ، تنها چیزی که میتونم بگم اینه که خدایا شکرت و بعد خودم رو تحسین کنم .

یه درخواست هایی از خداوند داشتم تو این مدت و این بود که بتونم بیشتر روی آموزه های دوره ی استاد کار کنم و گویا همین داره منو میکشونه اونجا،بقول استاد تو دوره ی راهنمای عملی دارم بوی موفقیت رو میشنوم تو زندگیم و از این بابت بینهایت خرسندم .

من درمورد مهاجرت خیلی چیزها یاد گرفتم و تو این دو سال احساس میکنم بسیار پخته شدم (نسبت به دو سال گذشته) و چه مهارت هایی که یاد نگرفتم،چه تضاد هایی رو که حل نکردم،چه مسائلی رو که حل نکردم،چقدر رو خودم و شخصیت خودم کار کردم و از این بابت بینهایت سپاسگزارم و باید اعتراف کنم که مهاجرت رو خیلی بهتر درکش کردم و یقینا در موقعیت ها و سال های بعدی زندگیم به دفعات تکرارش خواهم کرد ، بدون وابستگی و احساسات دیگه و با شوق و ذوق این کار رو میکنم .

یه سری خواسته هایی که گفتم بخاطر تضاد هایی بود که تو این مدت بهشون برخوردم و البته چیزهایی که دیدم و دوست داشتم و خب رفتن به شهرمون باعث میشه خیلی بهتر بتونم از نظر مالی،زمانی و … انرژی صرف کنم براش

استاد عزیز بسیار بسیار بابت اینکه این آگاهی های بینظیر رو با عشق با ما به اشتراک میگذارید سپاسگزارم

خانم شایسته عزیز بابت اینکه روزشمار تحول زندگی من رو دارید با عشق ادامه میدید سپاسگزارم

در پناه الله یکتا