نحوه به حقیقت رساندنِ خواسته‌ها | قسمت 2 - صفحه 43

بنام خداوند فراوانى ها ❤️

سلام به استاد عزیزم ، مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام 🌹

روز ۶٣ سفرنامه ام

استاد چقدر خوب گفتین که می خواستین الگوى مناسب نداشته و همون دایی و خاله نداشته افرادی باشین که جای شما بودن

من از بچگى در بدر دنبال این چیزا بودم ولی دسترسی نداشتم

دوست داشتم سر در بیارم اونایی که خیلی موفقن یا میرن خارج چطورین ولى چون از دور میشنیدم یا میدیدم اصلا خودم رو در حدش نمی دونستم و فکر میکردم اون ها افراد خاصى هستن و من اون خاص بودن رو ندارم و یه جورایی فکر کنم به حس قربانی بودن دامن می زد

تجربه اى که از اولین سفرتون به شمال و دیدن درخت داشتین من از رفتن به مکان های بی اب و علف داشتم واسه همین وقتی گفتین یاد خودم افتادم

تو شمال بزرگ شدم و از وقتی یادم هست همه جا سرسبز بود و خونه ها به هم نزدیک و شهر ها به هم نزدیک

اولین باری که من مثلا از قطار تهران به مشهد بیرون رو دیدم و یه کوه بدون سرسبزى رو دیدم اصلا واسم قابل توصیف نیست که چه حسی داشتم

دقیقا اونى که گفتین فکر کردم فیلمه ، عکسه !! با خودم گفتم اینا واقعیته ؟؟؟ چقد شهر ها از هم فاصله داره …. چرا کوه ها اینطوریه ……

اون جا بود که این خواسته گشتن کل دنیا و دیدن تنوع جهان بهم دست داد چون حس اون لحظه ام به حدى قوى بود که اصلا هیج وقت یادم نمیره

تو این فایل به موضوع روند رسیدن به خواسته ها اشاره کردین که هم مدار شدن با خواسته هاست

حالا چطورى ؟ چطوری با خواسته هامون هم فرکانس شیم ؟

بریم خودمون از نزدیک ببینیم و لمسش کنیم

بریم افرادی که دارن رو تحیتی کنیم

و باور های هم جهت ایجاد کنیم که مهمترین اینه که رسیدن به هر خواسته ای براى من هم امکان پذیره

چون قوانین ثابته

انسان ها هم همه از یه سیستم مغزی و عصبی تبعین میکنن

پس یکى داره

منم می تونم

این باور باعث میشه ادم با حس تحسین به جاى حسادت به نعمت هایی که می خواد توجه کنه

و این راه ، اسون ترین راهه رسیدن به خواسته هاست

هر چند راه های دیگه هم هست مثل همون دره ها و ….