در جهانی که اساس آن بر فرکانس و مدار است، تحقق خواسته‌ها کار بسیار ساده‌ای خواهد بود اگر مهارت کنترل ذهن را بیاموزی.
به عبارت دیگر، تمام آنچه که باید درباره خواسته‌ات انجام دهی، کنترل ذهن است. تفاوت در نتایج، از اینجا شروع میشود. وگرنه همه ما به عنوان انسان، ویژگی‌ها و توانایی های مشترکی داریم. هیچ چیزی نیست که بخواهیم، اما توانایی تحقق آن‌را نداشته باشیم
آنچه که نتایج ما را نسبت به یکدیگر متفاوت ساخته، میزان توانایی ما در کنترل ذهن‌مان است و نه میزان توانایی ما در خلق خواسته ها. هر فردی در هر حوزه ای که موفق شده، یک برتری داشته و نقطه برتریِ او، توانایی بیشترِ او در کنترل ذهنش بوده‌است.
میزان توانایی در کنترل ذهن است که، موجب میشود به محض شکل گرفتن خواسته، دو نگرش، باور و احساس متفاوت شکل بگیرد:
نگاه امیدوار یا نگاه حسرت‌بار!
شور و شوق یا ناامیدی و نگرانی!
تحسین و سپاسگزاری یا حسادت!
تفاوت میان رسیدن به خواسته ها و نرسیدن به آنها نیز، تفاوت میان نگاه حسرت‌بار و نگاه امیدوار است. تفاوت میان تحسین و حسادت است.
وقتی با زیبایی‌ها و امکانات جهان مواجه می‌شوی یا آدمهایی را می‌بینی که در حال تجربه نعمت‌ها و امکاناتی هستند که تو هم میخواهی داشته‌باشی، چه نگاهی در تو شکل می‌گیرد؟! چه افکاری سراغت می‌آید و چه احساسی داری؟!
آیا نگرشی امیدوارانه داری؟
آیا دیدن این صحنه‌ها، این امید را در دلت زنده می‌کند که اگر آنها توانسته‌اند، من هم می‌توانم! یا این نگاه که ” من کجا و اینها کجا”؟!!
آیا به افرادی که همین حالا زندگی دلخواهِ تو را زندگی می‌کنند، به عنوان “از ما بهتران” نگاه می‌کنی و آنها را خوش‌شانس و خوش‌اقبال می نامی یا، مدرک تأییدی می‌دانی بر اینکه، تو نیز می‌توانی- مثل آنها- زندگی‌ات را بسازی؟!
میزان توانایی تو در کنترل ذهن، به خوبی در چنین لحظاتی خود را نشان می‌دهد و این توانایی، تعیین کننده میزان دسترسی به امکاناتی است که قرار بوده مُسخر تو باشد.
تحسین آدمهایی که همین حالا امکانات مدّنظر شما را دارند، راه آوردن نعمت‌ها به زندگی است و “تحسین”، نیاز به کنترل ذهن دارد. پس می‌توان گفت،”توانایی کنترل ذهن”، راه آوردن نعمت ها به زندگی است.
ذهنت را به گونه‌ای تربیت کن و کنترل نما که زیبایی‌ها و نعمت‌ها را تحسین نماید حتی اگر آن نعمت‌ها هنوز جزئی از زندگی تو نیستند.
ذهنت را تربیت نما تا حتی تحسین کوچکترین زیبایی را ازقلم نیندازد. زیرا قانون این است که تمرکز شما به هر سمت و سویی برود، تجارب شما نیز به همان سمت و سو خواهد رفت.
همه تفاوت‌ها از تفاوت در میزان توانایی مان در کنترل ذهن نشأت می‌گیرد.
این اصلی بود که خیلی خوب آن را درک کردم و مأموریتم را در زندگی،کنترل ذهنم دانستم. به همین دلیل در دوره جهان‌بینی توحیدی، تا این حدّ بر کنترل ذهن تأکید دارم و مأموریت این دوره را “ایجاد توانایی کنترل ذهن” ، می دانم.
زیرا درست است که تو با توانایی خلق هر خواسته‌ای متولد شده‌ای، اما این منطق ذهنت است که فرکانس‌ها را ارسال و اتفاقات را رقم می زند.
این فایل با هدف اشتراک گذاشتن زیبایی های خداوند با شما به اشتراک گذاشتم تا این زیبایی ها را ببینید و با تحسین آنها، خود را به این مسیر، هدایت و آنها را جزئی از تجربه زندگی‌تان نمایید.
در این متن تنها یک نکته کوچک درباره تحقق خواسته‌ها توضیح داده شد اما نکات بسیار مهمی در این فایل درباره شناختن خواسته‌ها و تحقق آنها گفته شده است. بنابراین برای درک تمام موضوعات این فایل، لازم است فایل تصویری را مشاهده نمایید.
نحوه واقعیت دادن به خواسته‌ها | قسمت 1
نحوه واقعیت دادن به خواسته‌ها | قسمت 2
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD712MB61 دقیقه
- فایل صوتی نحوه به حقیقت رساندنِ خواسته‌ها | قسمت 313MB15 دقیقه
سلام و عرض ادب
اصلا شنیدن صدای شما یک شرطی رو در ذهن ایجاد کرده که مساویست با کسب انرژی مثبت.
یعنی وقتی میگیم استاد عباس منش، یهو افکار و احساسمون میره به سمت مثبت اندیشی و یادآوری اهداف و …
لذا توصیه میکنم دوستان بارها و بارها و در طول روز حتما به هر فایلی هم که شد فرقی نداره حتما گوش بدن.
استاد جان، داشتم در یکی از مناطق فلوریدا روی نقشه میچرخیدم و در سایت Niche نظر کاربرا رو در مورد اون منطقه میخوندم. گفتم به نظر خیلی عالی میاد و میخوام همینجا رو برای زندگی انتخاب کنم.
خلاصه با همسر جان نشستیم یکی یکی خونه ها رو نگاه میکردیم، خیلی اتفاقی خونه شما رو هم دیدیم. اصن باورم نمیشد. گفتم عه مگه میشه … ایشونم همینجا رو انتخاب کرده که!
و جالب اینجاست که وقتی در استریت ویو به اون منتطقه نگاه میکردم تا همین 5 سال پیش اونجا برهوت بوده و الان جای سوزن انداختن نیست.
واقعا برکت و فراوانی رو حس کردم و اینکه چه پیشرفتی اونجا شده و چطور شد که خدا دستتون رو گرفت گفت اینجا رو انتخاب کن رو به خوبی حس کردم.
خلاصه برای چند دقیقه احساس کردم اومدم امریکا و جلوی در خونتون هستم و همونجور که در کامنتهای قبلی هم قولش رو داده بودم که حتما میام و لپ شما رو میکشم! یه گام بهش نزدیک تر شدم.
با اجازه یه چرخی هم تو خونه زدیم و همه جا رو دیدیم.?? ولی صابخونه نبود پذیرایی کنه دیگه…