آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 8 - صفحه 8

سلام به بهترین استاد دنیا و تمام پشت صحنه و دوستان سایت عباسمنش

امروز بعد چند وقت رفتم رو نشانه من!

از اونجاییکه در مسئله روابط عاطفی من هنوز باورای اشتباهی دارم و این سوال همیشه منه که چه کار دیگه ای باید انجام بدم تا تو این زمینه رشد کنم و پیش برم؟!

نشانه من، آرامش در پرتو آگاهی قسمت ۸ بود.

باور کنید وقتی متنش رو خوندم ، خود خدا بود که داشت باهام حرف می زد

من دوره عشق و مودت در روابط رو خیلی وقته تهیه کردم و دو سه باری هم گوش کردم ، البته بعضی فایلاشو بیشتر ، اما می دونم تا جاییکه عمل کردم به هر چیزی که استاد گفته ، نتیجه گرفتم ولی اون جهاد اکبری که باید در خودم ایجاد کنم که واقعا ایمان و عمل توام باشه هنوز ایجاد نکردم.

اومدم بگم ایجاد نشده ، دیدم دارم تقصیرارو می ندازم گردن عاملی بیرون از خودم ⛔

قسمتی از نشانه من که تلنگر بزرگی بهم زد این بود :

« عشق تنها در زمان حال ممکن است. عشق ورزیدن در گذشته و آینده ممکن نیست. بسیاری از آدم‌ها یا در گذشته و یا در آینده زندگی می‌کنند، طبیعتآ عشقشان نیز در گذشته و یا آینده است که چنین عملی غیر ممکن است.

اگر خواستی از عشق فرار کنی، در زمان گذشته و یا در زمان آینده زندگی کن، ولی اگر خواستی رودخانه عشق را در درونت جاری سازی در زمان حال زندگی کن، زیرا عشق فقط در زمان حال ممکن است.»

خودِ خود منه ، این جریانی که نوشته شده

من درک کردم و فهمیدم بسیار آدم خاطره باز و در گذشته ای هستم.

انگار یه در بزرگ به چشمام باز شد ، که می دونستمش اما همیشه به قول استاد تو ۱۲ قدم آشغالهایی بودن که زیر فرش پنهان کردمشون.

بارها شده بود از دوستان و حتی خواهرم بهم می گفتن تو خاطره بازی ، اما من جدی نگرفتم و دلیلم هم این بود که چه اشکالی داره اتفاقات خوب گذشتتو به یاد بیاری؟

اما الام فهمیدم اگر یادت بیاد و شکر کنی و بگذری اشکالی نداره ، ولی منی که اون گاری خاطراتو دنبال خودم می کشونم و می رم خوب معلومه خسته می شم ، معلومه ادامه راه هی برام سخت تر می شه ، چون گاری هی پُرتر میشه و هی خاطرات دیگه یادم میاد و بارِ گاری می کنم.

من مدام به گذشته می رم و اتفاقاتی که با آدم های مختلف در گذشته داشتم رو مرور می کنم و چون الان دیگه ندارمشون خوب طبیعتا احساس فقدان ، کمبود و حسرت بهم دست می ده و این احساس منو در فرکانس کمبود و حسرت بیشتر می بره و از اونجاییکه میدونم فرکانس حال حاضر من آینده منو می سازه ، پس دیگه مشخص شد برام که چرا اون رابطه خوب ، اون عشق ، اون پول و اون خوشبختی که مد نظرمه و راضیم می کنه تا حالا نیومده تو زندگیم؟!

واقعا قلبم از خوندن این مطلب و شنیدنش باز شد و انگار خدا مستقیم بهم گفت:

یه ترمز بزرگ زندگیت ، در گذشته بودن و خاطره باز بودنته! گذشته باید به قول استاد خط قرمزت باشه .

خواستم احساس همین لحظمو از نشانه امروزم بنویسم که هم رد پایی از خودم باشه بذای یادآوری به خودم و هم شاید این احساس به کسی دیگه هم کمکی بکنه.

دوستتون دارم