آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 9 - صفحه 16

فایل هشتم ازدسته کنترل ذهن: آرامش در پرتو آگاهی ۹🌹🌹🌹

این دو تیکه از این فایل به

من چشمک میزد که میخوام درموردش بنویسم.

۱-تو در همه کیهان جاری هستی … و همین است که فکر تو را از دورترین نقاط می‌توان خواند. تو موجی که در همه کیهان جاری است

بچه ها دقت کردین وقتی یه کلیپ از دریا یا طبیعت یا یه منظره زیبا میبینیم به وجد میایم و لذت میبریم انگاری که خودمون اونجا هستیم.

یا یه صحنه غم انگیز ببینیم اشکمون در میاد. چرا؟ چون ما موجیم که در همه کیهان جاری هستیم یعنی من اون لحظه اونجا هستم و دقیقا داریم اون صحنه رو از نزدیک میبینیم و تماما حسش میکنیم.

خب این جهان فرکانسیه و منم یه موج ازهزاران امواج فرکانسی این جهان هستم. طبق قانون فیزیک امواج مشابه همدیگه رو جذب می کنن.

حالا اگه بیایم این قدرتمون رو در جهت درست ازش استفاده کنیم چی میشه. یعنی بیایم تجسم کنیم چیزایی رو که دوست داریم، از طریق امواج میریم همونجایی که دوست داریم و کم کم این فرکانسها جمع میشن و یه رشته امواج رو تشکیل میدن که باعث میشه خیلی طبیعی ما در اون جایگاه قرار بگیریم و به خواسته مون برسیم😍😍

۲- تو شغلت نیستی، این شغل یک گام است که خود متعالی تو برای رسیدن به تو برگزیده است و وقتی زمان آن فرا برسد، شغل دیگری را بر می‌گزیند

بچه ها چرا ما اینقدر به شغلی که داریم گره میخوریم. یعنی انگاری ما فقط و فقط همین شغلیم و تنها منبع رزق ما همینه و بس. در صورتیکه استاد تو این فایل میگن تو شغلت نیستی. اما من همیشه همه دستاوردهایی که دارم رو با شغلم میسنجم. درآمدی که دارم رو به شغلم ربط میدم ولی واقعیت اینه که اون درآمد از اون شغل نیست که اگه اینجوری بود هر شغلی در همه جای دنیا باید یه درآمد خاص میداشت. مثلا همه گلفروشا یه درآمد میداشتن یا همه خیاطها. ولی میبینیم که اینجوری نیست و این منم که اون درآمده رو خلق می کنم نه شغلم. پس من منم نه شغلم. چرا باید فکر کنم که شغلمه که برام درآمد زایی میکنه. 😳 مغزم پوکید😅

این شغل یه پله اس که باید بیام بالا ازش تا به اون منبع برسم ولی اینقدر خودمو درگیرش میکنم که تو همین پله گیر می کنم. چون خودمو شغلم میدونم.

دقیقامثل بازیهای کامپیوتری. وقتی مرحله به مرحله میرفتیم تا به گنج مرحله آخر برسیم. خب تو هر مرحله یه سری جایزه ها و سکه ها بود. خب اونو رد میکردیم و جایزه شو میگرفتیم و میرفتیم مرحله بعد. هیچ وقت نمیومدیم تو یه مرحله بمونیم و بگیم نه دیگه من اینجا اومدم. اینجا جایزه زیاد گرفتم پس همینجا میمونم و این مرحله رو بنام خودم بزنم. بلکه تمام تلاشمونو میکردیم تا اون مرحله رو عالی رد کنیم و میدونستیم هر چی بهتر این مرحله رو رد کنیم امتیاز بیشتری میگیریم. دقیقا حرفی که استاد میزنه که هر جا که هستین بهترین خودتونو ارائه بدین. چون تا تو اون مرحله ببازم من نمیتونم برم مرحله بالاتر. یعنی وقتی این شغلی که الان دارم رو به بهترین شکل ممکن انجام بدم میرم مرحله بعد یا یه شغل دیگه که نیازمه تا برسم به خود متعالی خودم. تا برسم به خدا😍😍