مصاحبه با استاد | مفهوم «ایمان + عمل صالح» در مسیر هدف - صفحه 63 (به ترتیب امتیاز)

سلام علی آقای عزیز … اول از همه حضورتون رو در بین خانواده ی خوبمون خوش آمد میگم…

بعدش هم اینکه بهت تبریک میگم که اینقدر خوب تونستی روی خودت کار کنی و از خدا بخوای که راه رو بهت نشون بده که به این سایت راه پیدا کردی… دوسته خوبم هیچ چیز در این دنیا اتفاقی رخ نمیده و حتما دلیلی براش وجود داره … پس یکی از راه هایی که به نظرم میتونی برای مطمئن شدن از اینکه ببینی در مسیر درست هستی یا نه اینه که یکجا بشینی و فکر کنی … به چی؟ قبلا توی زندگیت مطمئنم به یکسری خواسته رسیدی درسته؟( مثلا من خودم دوچرخه یا لپ تاپ یا گوشی یا … رو دوست داشتم و بهش رسیدم) بشین فکر کن چی شد که بهش رسیدی؟؟ توی اون مدت که فکرش به ذهنت رسید تا وقتی که بدستش آوردی چه حس و حالی داشتی؟ یا چه افکاری در ذهنت میگشت؟ آیا مطمئن بودی که بدستش میاری یا نه دو به شک بودی؟!! … بشین اینارو بهش فکر کن و بعد متوجه میشی( حتما بشینی ها :)) :دی) … بعد که فکر کردی بیشتر متوجه صحبتی که آقای غفاری کرد میشی… اینکه هروقت دیدی احساست خوبه و آرامش داری یعنی در مسیر درست هستی و هروقت دیدی حالت خوب نیست و احساس بدی داری (ترس یا ناراحتی یا دلشوره ی بیش از اندازه ) یعنی از مسیر خارج شدی …. که البته نگران نشی چون باز وقتی با خودت صحبت کنی و به اطمینان قلبی برسی که خدا هست خیلی راحت انگار نه انگار که حالت خوب نبوده و در واقع دوباره برگشتی به مسیر… چون نیروی حاکم بر جهان نیروی خیر هستش و برای اینکه از مسیر خارج بشی خیلی باید تلاش کنی و شاید چند ماه افسرده و ناراحت و نگرا باشی ولی برای برگشت به مسیر اصلی فقط نیازه که در قلبت احساس کنی که به خدا ایمان داری و مطمئنی که میتونی و میشه … برات آرزوی بهترین هارو دارم