مصاحبه با استاد | تنها راه تبدیل «آگاهی های خالص» به «باورهای قدرتمند کننده» - صفحه 56 (به ترتیب امتیاز)

21 اردیبهشت 1404

یکشنبه روزی

10:11

گام نهم پروژه مهاجرت به مدار بالاتر

تنها راه تبدیل «آگاهی های خالص» به «باورهای قدرتمند کننده»

تکرار و تکرار و تکرار

استمرار و استمرار و استمرار

تمرکز و تمرکز و تمرکز

خوش به سعادت ما بچه های سایت که این آگاهی ها رو نوش جان میکنیم. واقعا باید در مدار شنیدن این آگاهی ها باشی تا بتونی از این اقیانوس سهمت بشه وگرنه من برهه هایی بوده که با سایت و آگاهی هاش هم مدار نبودم و ناخوداگاه ازش دور شدم. بعد از گرفتن یه سری نتایج جزیی انقد ذوق زده و خوشحال بودم که رفتم پی عشق بازی با اون نتایج کوچیک و یادم رفت که علت اون نتایج همین کار کردن های مستمر بوده. یه دوره ای روی اگاهی های 12 قدم کار میکردم به میزانی که باورام تغییر میکرد نتیجه هم میومد که خدایی هم برای اون موقع من نتایج عجیب کوبنده بود. یعنی پول زا در و دیوار میرسید همه میخواستن به من پول هدیه و نعمت بدن. یعنی باورتون نمیشه التماسم میکردن که نعمت هار و در اختیار من بذارن . الان که به اون روزا فکر میکنم میبینم خوب تونسته بودم باورهای قدرتمند کننده رو پر رنگ تر کنم در ذهنم که نتایجی اونجوری بوم بوم بوم میومد. الهی شکرت . الانم به قول استاد من تلاشمو میکنم من ادامه میدم من تسلیم نمیشم تا نتایج خجالت بکشن بیان. البته که هرچقدر باورها واقعی تر تغییر کنه نتایج هم میاد. در حال حاضر نتایجم کوچیکه اما برام ارزشمنده چون دارم میبینم همینا قبلا نبوده مثلا کم شدن عجیب هزینه هام یا حذف کامل هزینه های غیرمترقبه . سلامتی و خوب شدن های سریعم. ارتباط خوب با اطرافیانم. هدایت به تنهایی های بی نظیر و خلوت شدن های دور و برم از افراد. دعوت شدن به مهمونی های خوب . چیزی که قبلا اتفاق نمی افتاد. در صلح بودنم با خودم. افتادن روی روتین انجام کارها و کم کم تیک زدن کارهام. شروع دوره ی مرتبط با یادگیری مهارت های بیشتر برای کارم. الهی شکرت خدای مهربونم. شروع قران خوندنم. تا الان سوره شعرا و نمل رو تموم کردم که البته سوره ی نمل برام سنگین بود با اینکه ایاتش کمتر از شعرا بود اما باید حتما چند بار دیگه بخونمش. من خداوند رو شاکرم . قبلا اینجوری فکر میکردم باید فایل ها و دوره ها رو تند تند گوش بدم و برم بعدی. یعنی حتی روی دور تند گوش میکردم. الان فهمیدم که نه اقا جان عجله معنا نداره. این اگاهی ها کم کم باید تزریق بشه توی ذهنت . کم کم ولی دائمی. تو که نمی تونی غذای یک سالتو جلو جلو بخوری که بعدش خودتو راحت کنی. الان دارم دقیقا دنبال راه هایی میگردم که تاثیر گذار تر باشه روی ناخوداگاهم. دارم قدم به قدم پیش میرم. بدون عجله بدون ایده ال گرایی. من قبلا خیلی خیلی به خودم سخت میگرفتم. الان نه. اجازه میدم هر چیزی که احساس بهتری بهم میده انجام بدم. چون کاری که از روی اجبار و تحمیل و زورکی باشه از سر واکنی میشه. بابت همین دارم خودمو بیشتر یاد میگیرم که ببینم کجا بهتر تونستم باور بسازم. هنوز الگوریتم خیلی مشخصی پیدا نکردم اما انشالا میام و راجع به همه ی نتایجم صحبت میکنم.

عاشق این جمله ی توضیحات فایل شدم:

وقتی با این جنس از تمرکزی که استاد عباس منش مسیر خود را ادامه داده، مسیر را ادامه می دهیم، از جایی که فکرش را نمی کنیم نیز نعمت ها به سمت ما روانه می شود. مهم فقط و فقط استمرار در این مسیر است.

چقدر خلق زندگیمون کیف میده. خدایا شکرت.