مصاحبه با استاد | مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر - صفحه 15 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوندقادر.

سلام به استادعزیزم.

هرجا که استاد دررابطه باموضوعی صحبت کنن که مرتبط باشه به نیروی برترمون ینی خدای بزرگ ومهربون ،من لذت بیشتری میبرم.

کلن ازطریق استاد،شناخت من به خدابیشترشده .

همیشه فک میکردم می‌شناسمش ولی توعمل به غیرازعبادتی که تحمیلی بودوازسرترس یااجباربود،کاردیگه ای بلدنبودم.

نمی‌دونستم خداهمیشه دردسترس منه.ومیتونه هرجا که من بخام به خواسته یانیازهای من توجه کنه.

نمی‌دونستم اون فقط اعتمادوایمان وباور،روازمن میخادبقیش هرچی که هست ،روخودش انجام میده وازطریق دستان خودش دراین جهان به من کمک می‌کنه .

ظاهرن درکلام میگفتم خدای بزرگ ولی توعمل جاهایی که نیازبش داشتم ،توجهی بش نمی‌کردم طوری عمل میکردم که خداخیلی کوچیکه .وبعیدمیدونم کاری ازدسش بربیاد.

آیا ب نظرتون خدای من بادیدن این احساس بندش، می‌تونه توجهی به من بکنه.

هررابطه ای ،نیازبه حرکت وتوجه هردوسمت داره .

ومن چون مخلوق هستم وخداخالق ،پس اول بایدمن بندگیموبه خداثابت بکنم بعدازخدادرخاست داشته باشم ومنتظرباشم تابرآورده بشه.

چطوربندگیموثابت کنم ؟

باایمان وباوری که بش پیدامیکنم.

چطورایمانم رانشون بدم؟

باتسلیم شدن وپذیرفتن هراتفاقی که توزندگیم میفته.

باصبرکردن نه تحمل کردن.

بانگه داشتن احساس خوب .

باتمرکزوتوجه به مثبتهاوزیبایی زندگیم وهرآنچه در جهان وجودداره.

درکل بااعتمادکاملم به خدا.

اینکه قدرت ووجودش غلبه به همه ی آدمهای جهان داره،وقدرتی بالاترازاون نیست .واونه که می‌تونه هرکاربه ظاهرنشدنی روبرام شدنی بکنه.

خب اوایلی که این آگاهی هاراکسب کرده بودم واین شناخت رابه خداپیداکرده بودم ،یه مقاومت‌هایی داشتم وبازخودم میومدم دست به کارمیشدم ولی الان هرروز که میگذره ،بهترازقبل میشم .وباورهام بیشترمیشه .

دیگه شکوه وشکایتی نمیکنم ،صبرمیکنم تاببینم چ اتفاقاتی قراره برام بیفته.

پذیرفتم که اگه تاالانم موفق نبودم ،خودم‌عاملش بودم وپاسخ فرکانسهای خودمو،گرفتم .

اماامروزهرچیزناجالب یاناخوشایندی هم میبینم ،رهامیکنم وبه خدامیسپارم .

تنها کاری که من انجام میدم وتمرکزم بهش هس ،اینه که روی خودم کارکنم .

به خودشخصم که اعتمادخاصی ندارم .که اگر داشتم تاالان نتایج فوق العاده ای می‌گرفتم .

هرجا که میبینم عاجزم وکاری ازدستم برنمیاد،تسلیم میشم ومیگم خدایاخودت به بهترین شکل ممکن حلش کن .

وچون اعتمادمیکنم دیگه ذهنمودرگیرش نمیکنم .وراحتروآسوده تر،ازش می‌گذرم .

اتفاقا،مسائل ومشکلاتی هم که پیش میاد،خودش حل میشه .اگه حل هم نشه ،من فهمیدم که حداقل من نمیتونم کاری انجام بدم پس بهتره خودموتواحساس بد،نبرم‌.

گاهی فکرمیکنم درآینده چ اتفاقاتی قراررخ بده؟یاآیاموضوعاتی که درگیرهستیم همه حل میشن یانه ؟

دوباره مچ خودمومیگیرم ومیگم واقعن من نمی‌دونم .من هیچی نمی‌دونم .نمیتونم هم بش فکربکنم .واقعیتش دوستم ندارم بهش فکربکنم چون از هرچیزی که فکرشو بکنی ناتوان ترم .

به امروزفکرمیکنم .

امروزی که خداوندیه لطف دیگه ای درحقم کرده ،وزنده هستم .

سعی میکنم امروزم روخوب بگذرونم .

امروزافکارم روکنترل کنم .

واجازه ندم نجواهای شیطانی وترمزهاسرراهم قراربگیرن ومنوازپادربیارن .

امروزپرقدرت تروباشهامت ترپیش میرم.

امروزهم امیدم راازدست نمیدم .

نه به گذشته فکرمیکنم ونه آینده.

به گذشته فکرکردن وآه وافسوس خوردن که کاراحمقانس.

به آینده فکر کردن هم گاهی ترسهاونگرانی هاموبیشترمیکنه.

امروزودرلحظه ی حال زندگی میکنم .تاباهمین احساس خوب بتونم آینده ای بهترخلق کنم .

حداقل فردایی بهتر.منظورم ازفرداهمون فردای همون. روزمه نه فرداهای دیگه .

دیگه اینومیدونم که خودم روزهای قبلمو ،خراب کردم .

امروزنمیخام اگه چندسال دیگه به الان نگاه کردم بگم ای دادبیداد،چه هاکه نکردم .

دوست دارم بگم تاجایی که تونستم تلاشموکردم.

استادجان ممنون ازحرفهاوصحبتهای قشنگتون که همیشه یادآور،مطالب ارزنده ای هس که خیلی خیلی کمکمون میکنه.

دوستتون دارم خیلی زیاد.️