مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر - صفحه 32

به نام خدای بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

روز هشتادو پنجم روزشماره تحول زندگی من!

من یه تجربه در مورد این موضوع دارم،که چقد حس خوب داشتن وباعشق انجام دادی کاری برای رسیدن به خواسته وهدفت می تونه بهت اعتماد بنفس وعزت نفس بده و کمک کنه از طریق تجربه ای که بدست آوردی حس ارزشمندی وقدرت بگیری..

حتی اگه وقتی یه کاریو از روی عشق وحس خوب انجام دادی اما نتونستی دراون خواسته خودت به درآمد عالی، یا ترفیع گرفتن و شرایط ایده ال برسی

اما چون حال دلت خوب بوده حست خوبه بوده موقع انجام دادنش، دیگه اون تلاش و اون وقتی که برای کارت گذاشتی، جزء تایمهای مرده وسوخته زندگیت نمیدونی…

من حدود یک وسال نیم پیش که شرایط مالیم به خاطر شرایط بدی که برام پیش اومده بود،حدودا داشت به صفر میرسید، زمانیکه حدودا 6و7 ماه هم بود وارد سایت شده بودم وداشتم رو خودم کار میکردم، بنا به دلایلی نمی تونستم بیرون از خونه هم برم سرکار، توی همون خونه شروع کردم وسایل تزینی و دست ساز با چیزهای دم دستی وارزون درست کنم…خب تایم زیادی ازم میگرفت و چندین وچند بار هم دستام وانگشتام به خاطر استفاده از چسب حرارتی بدجور سوخت گاهی15 ساعت یه جا می شستم وکارهارو درست میکردم اما با ذوق وشوق وعشق، حس خالق بودن بهم دست داده بود که چطور می تونم چیزهای به این قشنگی درست کنم ولی چون تا حالا مجبور تشده بودم از این طرق امرار معاش کنم حتی از سر ذوق هم تاقبل اون نشده بود برای دکور خونه خودم یه چیزی درست کنم…

خدا میدونه که همون حرکتی که زدم وقدمی که برداشتم چقدر روحیه منو خوب کرد وحس زنده بودن بهم داده بود، با مبالغ خیلی خیلی کم کارهامو شروع کردم فروختن…

اوضاع جوری پیش رفت که از اون کار وحرفه، وارد کار دیگه ای شدم باکسایی آشناشدم که هدایت شدم به شرایط دیگه و درآمدهای عالی دیگه….والانم که به لطف الله با شرایط مالی عالی که چند ماه اخیر داشتم بدون کوچیکترین زحمت وتلاشی، تونستم تو حرفه ی مورد علاقم آموزشهای عالی ببینم وانشالله که وارد کار وحرفه ای که عاشقش هستم میشم و میدونم که بهترینهارو قرار تجربه کنم…

اینهارو گفتم که بگم من این حرف شما استاد عزیزم رو هم به گوش گرفتم اینکه همیشه میگید پاشید حرکت کنید از یه جایی شروع کنید بیکار نمونید، کار کار میاره,و همینطوری یه دفعه می بینید که هدایت شدید به شرایطی وکاری که دلخواهتون هست ومن اینو باتمام،وجودم لمس کردم..

جاییکه نه از سر نیاز، نه از روی اجبار، بلکه باعشق وبا امید برای اینکه سهمتو انجام داده باشی، پامیشی وانجامش میدی، اگرچه نجواها همیشه سر راهت هستند و بهت حس ناامیدی میدن، اما کافیه فقط اینو بدونی که جهان( خداوند) به تلاشت که همراه توکل وایمان هست پاداش میده اونم خیلی زیاد…

تلاشی که برای کور کردن چشم بقیه نباشه، برای تایید گرفتن نباشه، از روی حسادت ومقایسه نباشه که نتیجش چیز خوبی از آب نمیاد و بدجوری آدمو ناامید و سرخورده میشه در نهایت…

اما وقتی برا دل خودت باعشق وامید یه کاریو انجام میدی، خیر وبرکتش یا از همون کار و همون طریق یا به بهترین طریق و کار و روش دیگه وارد زندگیت میشه….

یکسال واندی از اون روزها گذشته، روزهایی که دستهای من تو شرایط بدی روحی ومالی که داشتم چیزهایی خلق کردند که همین الانم وقتی بهشون نگاه می کنم می بینم من سنگ وشیشه دستم بود و بهایی که بابتش میدادن کفاف خرید یه دونه مرغ و نیم کیلو گوشت هم نمیداد…

ولی انقدر دوستشون داشتم انقدر باعشق خلقشون کرده بودم، که از طریق همونها به طلاء و الماس رسیدم…

طلاء والماسی که در قلب من ودر باور من پدیدار شده، اینکه یقین پیدا کردم به این شعر معروف..

توخود پای در راه بنه وهیچ مپرس

خود راه بگویدت که چون باید رفت ….

کی از فرداش خبر داره؟ وکی میدونه خواسته ها واهداف فرداهاش به کدوم مسیر هدایتش میکنن، مهم اینه توی لحظه توی روزت اون سهمی که داریو برای رسیدن به خواستت انجام بدی، اون تلاشی که باید بکنی واون قدمی رو که باید برداری وهر روز بعش متعهد بمونی…

انوقته که می بینی جهان در مقابلت گوش به فرمان وایساده تا تو از پله های ترقی وپیشرفت بالا بری و هر روز ارزشمندی بیشتری برای خودت خلق کنی و وقتی خودت رو با گذشت مقایسه میکنی به خودت افتخار کنی…