مصاحبه با استاد | منظور از"سیستمی بودن رفتار خداوند"، چیست؟ - صفحه 21

سلام به استاد عزیز و دوست داشتنی و خانم شایسته بزرگوار

بسیار خدارو شاکرم که موفقیت این نصیبم شد تا کامنت بنویسم و انرژی بسیار بالاشو دریافت کنم

در مورد بحث توحید من خیلی چک و لگد شرک رو خوردم و قبل از اینکه با شما آشنا بشم میگفتم طبیعیه ولی بعد از آشنایی با شما تازه دوزاریم جا افتاد که حسین داداش مسیرو اشتباه داری میری

جوری که الان خیلی وقتها به خودم همون لحظه میگم که حواست هست داری شرک میورزی و درجا بیخیال میشم و هنوز نیاز به تکامل دارم

توحید یه حس خیلی قشنگیه انگار تو بغل خدایی و بقول استاد رو دوش خدایی

در مورد بحث توحید اینو بگم که مثل بقیه قوانین دنیا نیاز به تکامل داره ووو باید ایمانتو نشون بدی تا به نتیجه برسی

من خیلی از آموزه های توحیدی استاد نتایج عجیب غریب گرفتم که چندتاشو براتون میگم

1. بیست و یکم دیماه 1401 بود و من دانشجوی ارشد روانشناسی یزد بودم و قرار بود روز سه شنبه از آمل برم یزد که چهارشنبه امتحان داشتم با یکی از دوستام هماهنگ کردم که باهم بریم یزد چون اون کامیون داشت و میخواست بره کرمان ،همه چی اوکی بود یه دفعه ای ساعت 4 غروب زنگ زد که من نمیتونم بیام خودت برو ، منم گفتم چقدر دیر گفتی ، خلاصه کلی زنگ زدم به همه ترمینال ها تا بتونم ماشین یزد یا تهران بگیرم که بخاطر شرایط بد هوا ماشین نبود ، خودمو رسوندم به پلیس راه شهرمون یک ساعت تو برف و سرما منتظر ماشین تهران بودم که ماشین اصلا نبود یه دفعه دیدم یه نفر اومد گفت بیا بالا بریم تهران دیدم همسایمونه گفتم خدارو شکر و سوار شدم بعد تا تهران فقط در مورد قوانین حرف زدیم ووو برای خودم هم تعجب بود چون همسایمون هم تو این وادی ها نبود ، نرسیده به تهران ماشینش خراب شد و کلی معطل شدیم تا ماشینش خوب بشه بالاخره به تهران رسیدیم (شاید یکم داستانم طولانی باشه ولی جذابه )

ساعت 1 شب من تو سه راه تهران پارس منتظر ماشین بودم تا برم ترمینال جنوب و ببینم ایا ماشین برای یزد هست یا اگر نبود برم قم و با دوستم برم یزد و ساعت 1:30 فردا امتحان ترم داشتم تو یزد

هر چی به اسنپ زنگ میزنم مشغوله و جواب نمیده و چندتا ماشین هم براشون دست تکون دادم تا وایستن که خبری نشد

یه دفعه دیدم یه پراید دنده عقب گرفت و گفت کجا میری گفتم ترمینال جنوب شیشه عقبش دودی بود و از جلو دیدم عقب نشسته هستن و من جلو سوار شدم و خوشحال از اینکه تو برف و سرما یه نفر منو سوار کرده و گفتم خدارو شکر

دو دقیقه که رفت ، من سرم کلاه بود یه دفعه ای دیدم از پشت کلاه سرم رو گرفتن و یه چاقو گذاشتن زیر گردنم و کل وسایلمو و همه دارو ندارمو گرفتن و دستمو زخمی کردن ( نمی خوام بیشتر توضیح بدم که انرژی منفی بشه ) و منو پیاده کردن

وای خدای من برف میومد و خیلی سرد بود من هیچی نداشتم فقط یه موبایل ساده تو جیب جلوی شلوارم بود که از اون خبر نداشتن وگرنه اونو هم میگرفتن

من فقط گریه میکردم و هق هق نفسم بند اومده بود و میگفتم خدایا من به هر خیری از طرف تو محتاجم من تسلیمم من در مانده ام کمکم کن

با گوشی ساده چند بار زنگ زدم اسنپ بعد از چند بار بالاخره اسنپ اومد و من سوار ماشین شدم

از اینجا حضور خداوند رو احساس کردم ::

راننده یک اقای با سن 50 سال بود و شرایط منو دید ازم پرسید چی شد من با گریه بهش گفتم

جوابی که به من داد خیلی جالب بود و گفت ببین این یه اتفاقه که برات افتاده مثل یه اتفاق از دست دادن یک عزیزه تو برای از دست دادن عزیز ناراحت میشی و سوگواری میکنی الانم سوگواریتو بکن و تمام قرار نیست تا مرز سکته خودتو ببری و نابود کنی آروم باش هر کمکی که میخوای من بهت میکنم اگه میخوای میبرمت بیمارستان یا هر جای که باید بری من بهش گفتم ممنون منو برسون ترمینال جنوب و من رفتم ترمینال اونجا با یه ماشین رفتم قم خونه دوستم

ساعت 5:30 صبح قم خونه دوستم رسیدم و دوستم منو دید ناراحت شد و گفت بزار برات غذا بیارم تا یکم جون بگیری تو همین حین

گوشیم زنگ خورد آقای فرهادی : گفتم خدای من این کیه ساعت 5 صبح بهم زنگ میزنه ، گفت من سروان کاویانپورم از کلانتری خیابان دماوند شما وسیله ای گم کردی ؟

گفتم اره داستان من سه ساعت پیش به اینصورت بود گفت ما دزدهای شما رو گرفتیم و از تلفن و مدارک داخل کیفتون بهتون زنگ زدیم بیا وسایلت رو فردا بگیر

من کاری نکردم برای بر طرف کردن این مشکل فقط توکل بود و هیچ ، وقتی توکل میکنم غیر ممکن ها ممکن میشه ووو همیشه به خدا میگم تو خدای غیر ممکن هایی و من برای ممکن ها گریه میکنم

((مهمترین چیزی که من از این داستان درس گرفتم این بود که استاد همیشه میگفت شما وقتی میگید خدایا من تسلیمم یا من به هر خیری از طرف تو محتاجم ورق رو برمیگردونید و وقتی میگی من تسلیمم باید رها کنی ووو بسپری به خدا ))

2.خرداد سال 1401 بود و من شیفت شب بودم و دوستم اومد بهم گفت حسین ایران خودرو ثبت نام میکنه اسم نمینویسی گفتم نه این ماشین هایی که هست رو دوست ندارم بعد دوستم گفت ماشین های شاسی هم داره خلاصه دوستم اصرار کرد و من هایما اسم نوشتم

قرعه کشی کردن هفته بعد و اسمم افتاد و بصورت پیش فروش بود 40 درصد پول رو دادم و مابقی پول موقع تحویل که بهمن ماه بود باید میدادیم و تو قرارداد قید شده بود قیمت ماشین به روز است

دو ماه گذشت و مرداد ماه هایما از 680 میلیون تومن که قرارداد ما بود شد 810 تومن و همه میومدن به من میگفتن حسین قیمت کارخونه هایما بالا رفت خبر داری من با یه لبخند چیزی نمی گفتم و درونم ترس زیادی داشتم که خدایا چیکار کنم

در همین حین خیلی متعهدانه فایل های استاد رو گوش میدادم و به خودم میگفتم حسین الان باید ایمان ابراهیمی تو نشون بدی چیه وا دادی این بود توکلت این بود توحیدت این بود شرک نورزیدنت این بود تسلیم بودنت ؟؟؟؟

گذشت تا آذر 1401 ینی چند ماه بعد قیمت ماشین شد 945 میلیون همه میگفتن ای حسین تو چقدر بد شانسی رفتی یه ماشین اسم نوشتی اخرش این شد که ینی طبق قرارداد من باید 800 میلیون دیگه پول میدادم و این مقدار نداشتم ووو کل پولم 409 میلیون تومن بود

بازم فقط راه میرفتم میگفت خدایا من تسلیمم من درمانده ام من فقیر توام دستمو بگیر شاید روزی سه ساعت راه میرفتم و کنترل ذهن میکردم که خدایا منو کمک کن

بعضی وقتها یه صداهایی میومد که وای من چه صدای دلنشینی بود تو گوشم میگفت حسین تو چیکار داری من درستش میکنم (موهای تنم الان سیخ شده ) من اشک میریختم

یه دفعه ای هدایتی زنگ زدم ایران خودرو گفتم تکلیف ما چی میشه ، گفتن شما همون مبلغ 680 رو باید بدید گفتم چرا

گفتن اقای خطیبی مدیر عامل ایران خودرو گفته افرادی که اردیبهشت1401 اسمشون هایما افتاد همون قیمت قدیمه ووو افزایش قیمت نمیخورن

واییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی خدای من پشت تلفن داد زدم خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا تو دیگه کی هستی آخه مگه میشه مگه داریم ، ایران خودرو به اون عظمت مدیر عاملش به هر دلیلی بگه ما برای یکسریا افزایش قیمت نداریم ؟؟؟؟؟؟؟؟

وای خدای من اون روزی که رفتم ماشینو تحویل گرفتم پشت ماشین نشستم برچسب پشت فرمونشو انباکس کردم دوباره اون صدا اومد تو گوشم بهم گفت یادته بهت گفتم تو کاری نداشته باش حالا ایمان آوردی و منی که باز اشک میریختم

3.تیر ماه 1402 بود تو اتوبوس بودم و امتحان دانشگاه رو داده بودم و داشتم از یزد میومدم که داشتم با خدا صحبت میکردم که خدای خوبم من تسلیمتم من به هر خیری از طرف تو محتاجم منو دریاب منو هدایت کن

دو ساعت گذشت و من تو اتوبوس بودم و خوابم برد و (( تو خواب دیدم که تو خونه خاله ام هستم و دارم تو حیاط آشغالها رو جمع میکنم که یه دفعه ای دیدم دارم از زمین بلند میشم ترسیدم گفت ااااااا نکن کیه داره منو بلند میکنه کیه نکن میوفتم

همون جا تو خواب گفتم خدایا من به هر خیری از طرف تو محتاجم من تسلیمم من تسلیمم حالا پلاستیک آشغالها تو دستم بود یه دفعه ای اون صدا اومد تو گوشم بهم گفت آشغالها رو بنداز من آشغالها از دستم ول شد باز ترسم بیشتر شد و باز گفتم خدایا من تسلیمم چرا همچین شد باز اون صدا اومد بهم گفت اروم باشو و لذت ببر ))

واییی خدای من چقدر آرامش داشت این صدا ((الهی من قربون این صدا برم )) من وقتی این صدا بهم گفت اروم باش و لذت ببر فهمیدم خدای خوب منه و منو برد بالا و تو کل شهر گردوند و کل شهر زیر پای من بود و در آخر منو آروم آورد پایین ، چقدر لذت بخش بود خدارو صد هزار مرتبه شکر

خیلی طولانی شد امیدوارم همیشه در حال ریختن اشک شوق وصال یار باشید و زندگیتون پر از نور خدا باشه

استاد عزیزم عاشقتم که منو با خدای خوبم وصل کردی