مصاحبه با استاد | منظور از"سیستمی بودن رفتار خداوند"، چیست؟ - صفحه 6

استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته بزرگوار سلام. این فایل رو مدتها پیش دیده بودم. ولی خب امروز دوشنبه ششم شهریور بازم نشانه ام شد.

(واج آرایی حرف ش داشت) و قسمت 23 رو که اولین فایل این سری از گفتگو هست رو باز کردم که بعد از نوشتن کامنت یکبار دیگه از ابتدا تا انتها ببینم.

دیروز رفته بودم توی ساحل بوشهر پیاده روی و یه کمی با خداوند گفتگو کردم. و ازش پرسیدم مگه غیر از اینه که استاد عباس منش هم ازت درخواست آزادی زمانی مالی و مکانی کرد و بهش دادی. طبق همین الگوی استادم؛ منم ازت درخواست کردم. چند بار هم درخواست کردم ولی هنوز هدایتی نفرمودی میشه یه کم واضح تر و به اندازه فهم من هدایت کنی. یهو یه حسی ، یه ندایی یه الهامی به قلبم شد.گفت حمید همین الانش تو نصف ماه رو آزادی زمانی داری ولی از زمانت به درستی استفاده نمیکنی. تو اگه ناگهانی به آزادی زمانی برسی به خودت آسیب جدی میزنی. این چیزی نیست که به یکباره به تو داده بشه. همه چیز تکامله… و بعدش به فکر فرو رفتم و دیدم آره چقدر درسته این موضوع ، آزادی زمانی باید به صورت تکاملی کسب بشه. همون‌جوری که استاد عباس منش از همون ابتدای شروع کارش توی دانشگاه بندرعباس و بعداً دوره های تندخوانی و بعداً تاسیس سایت و تا به امروز کار کرده. استاد از همون روز اول همه این آزادی ها رو نداشته. تکاملی و اکتسابی خلق شده.

من از همین آزادی زمانی نسبیم باید بتونم بهترین بهره رو ببرم. بعد به آزادی مالی فکر کردم. دیدم همین الانش حقوق ماهیانه من از خیلی از کارمندها و کارگرهای جامعه بیشتره. حتی از کارمندانی با تحصیلات بالا. ولی چی میشه اون آزادی مالی مورد نظر رو ندارم. دیدم یکیش همون موضوع دت فری بودن هست که استاد توی فایلهای نتایج آقای عطارروشن در موردش صحبت کردن. بقول استاد ظرف نعمت من و باورهای مالی من باید درست بشه، باید یاد بگیرم با پول دوست باشم. باید یاد بگیرم پول نعمت خداست و باور کنم ظرف دریافت نعمات هیچ ربطی به رشته شغلی ما نداره. آدمهایی رو دیدم و میشناسم که بیکار بیکارن، هیچ شغل و هنری ندارن. ولی بازم ظرف نعمت شون ورودی داره. آدمی رو میشناسم که چندین برابر من کار میکنه، آرامش منو نداره، و بعد از پایان شیفت 12 ساعته اش که میره خونه بازم حدود 5-6 ساعت توی بازارهای مالی و بورس و فارکس و ارز دیجیتال فعاله. شاید دو قرون دو زار بیشتر درآمد داشته باشه. ولی سلامتی و آرامش نداره اصلا. وقتی که یه کتاب دستشه داره میخونه، اگه کتاب رو ببنده ازش بپرسی چی‌ خوندی یادش نمیاد. اینم آزادی مالی نیست. آزادی مالی یعنی ظرف نعمت انسان همیشه دریافت و ورودی داشته باشه. و این شدنیه، مثل سلیمان نبی، مثل استاد عباس منش. در مورد آزادی مکانی که بازم دیدم اون هم تکامله، من چقدر اهل سفر رفتن و خارج شدن از حریم امن خودم هستم. چند روز میتونم برم توی طبیعت بمونم؟ یا برم یه شهر دیگه مسافرت بدون اینکه چیدمان خاصی از قبل برای اقامت و هتل و … داشته باشم، دیدم اینها موضوعاتیه که استاد عباس منش هم بصورت تکاملی در خودش ایجاد کرده. استاد بارها میگه بسیاری از نقاط دیدنی طبیعی و شهرهای مختلف ایران از کوه و کویر و جزیره و دریا و جنگل و رودخانه همه رو رفته دیده و چرخیده و چند روز چند روز اقامت داشته. من اینکار رو نکردم، الان اگه یهویی یه تور گردشگری رایگان چند هفته ای هم بهم بدن که بهترین و دیدنی ترین و هیجان انگیز ترین نقاط دنیا رو بگردم بعد از یک هفته قاطی میکنم میگم منو برگردونین همون حاشیه امن خودم… آزادی مالی و زمانی و مکانی نمیتونه رخ بده برای کسی که امنیت براش در اولویته. باید مرحله به مرحله از این امنیت رها بشیم.

یادمه زمانی توی دوره آموزش نجات در ارتفاع بودیم، وقتی هارنس نجات رو پوشیده بودیم و با طناب و حمایت به تکیه گاه وصل بودیم و میومدیم لبه ارتفاع و از گارد عبور میکردیم که خودمون رو آویزون کنیم با اینکه نفرات قبل رو دیده بودیم، مربی هم بالای سرمون بود، دونه دونه کارها رو انجام می‌دادیم و کارابین ها رو میبستیم و قفل میکردیم(کاربین یه حلقه فلزی قابل باز شدن مخصوص نجات) میدونستیم الان باید وزنمون رو بندازیم روی طناب و بین زمین و هوا معلق باشیم ولی دستمون حاضر نبود باز بشه تا گارد لبه ارتفاع رو رها کنیم. انگار دست مون خارج از کنترل ما بود. دقیقاً این فرایند باز شدن دست چند ثانیه طول می‌کشید تا ذهن اعتماد کنه به تجهیزات و دست رو رها کنه. این موضوع برام خیلی عجیب بود. میگفتم چی میشه که الان من میدونم میخوام چیکار کنم ولی دستم یه کار دیگه میکنه؟؟ حکایت اون باورهای مخفی ماست که ما چیزی رو درخواست میکنیم ولی اونها یه کار دیگه میکنن. ما آزادی(مالی و مکانی و زمانی) رو درخواست میکنیم ولی چسبیدیم به امنیت (مالی و مکانی و زمانی).

در ادامه این گفتگو ها با خداوند متعال و فکرها و کندوکاو های ذهنی خودم نهایتاً امروز هدایت شدم به صفحه 341 قرآن که بشدت به دوستان پیشنهاد میکنم بخونید با عینک باورهای توحیدی بخونید. ببینید خداوند چه مثالهایی برامون میزنه. تا به اصل پی ببریم و حاشیه رو رها کنیم. اصل توحیده مابقی حاشیه است.

اینهایی که شما صاحب قدرت تصور شون میکنید یه مگس میتونن خلق کنن آیا …؟؟؟؟!! اگه یه مگس روی یه حبه قند بشینه و سهم خودشو برداره کسی می‌تونه چیزی که مگس خورده رو ازش پس بگیره؟؟؟؟!! سبحان الله… یاد کامنت خانم شهریاری افتادم. (فلانی ، کجا دنبال چی میگردی؟) اصل توحیده ، تو اومدی برای توحید، مابقی حاشیه است.

اییییییییییین همممممههههههه حرف زدم تازه برسم به اینجا…. (کلی ایموجی خنده و دست توی پیشونی ، خدااااایاااااااااا چرا منو اینقدر پرحرف خلق کردی؟؟) در ادامه هدایتم در مورد اصل و حاشیه و توحید هدایت شدم به این فایل بینظیر که انگار من از استاد عباس منش سوال پرسیده بودم و استاد مشخصاً میخواست فقط به حمید امیری جواب بده و نه بقیه دوستان سایت. این فایل کلی نکته طلایی داشت که الان میخوام برم پیاده روی باز باید بشنوم. و این آیه لذت‌بخش «وَ إذا سألکَ عبادی …» رو اگه هزار بار دیگه هم بخونم و هزار بار دیگه هم در موردش مطالعه کنم، و استاد در موردش صحبت کنه بازم از خوندن و شنیدنش ذوق زده میشم و باز هم مشتاق و مشتاق تر میشم بیشتر ازش بدونم. انگار یه گنجینه است. خدایی که به اندازه ظن و گمان ما بهمون نعمت و ثروت و آزادی و آرامش و روابط و امنیت و … میده. هر چیزی و هر جوری باورش کنی خداوند همون رو بهت هدیه میده. اگه شرایط خوب و عالیه یعنی خدا رو خوب و عالی باور کردی اگه نه برو باور خوب بساز. خداوند همیشه در بهترین و عالیترین سطح و شرایط به بندگانش نعمت و ثروت و روابط و آرامش و آزادی و امنیت عطا می‌کنه.

علیرغم اینکه استاد از نگاه سیستمی خداوند و نحوه عملکرد جهان هستی صحبت می‌کنه باز هم خداوند اینجا نگاه سیستمی رو کنار می‌ذاره و از موضوع رحمت و مهربانیش با بندگانش حرف میزنه تا باورهای ما رو شکل بده.

این همون جمله و باور کلیدیه که استاد می‌گفت خداوند بیشتر از ما میخواد که ثروتمند باشیم. متنعم باشیم. چون اینجا هم قاعدتاً باید با نگاه سیستمی می‌گفت که ما همواره پاسخ میدم به درخواست بندگان. ولی 7 بار ضمیر مفرد رو آورده که از موضع رحمت و مهربانی و نزدیکی با انسان گفتگو کنه تا انسان سریعتر بپذیره و باور کنه که خداوند همواره پاسخ میده.

«وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ»

ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ، [ ﺑﮕﻮ : ] ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻣﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﻢ ، ﺩﻋﺎﻱ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ; ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻋﻮﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪ ، ﺗﺎ [ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ] ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ [ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻋﻠﻲ ﺑﺮﺳﻨﺪ ] .( بقره ١٨6)

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.