مصاحبه با استاد | باورهای قدرتمند کننده برای درمان وابستگی

سلام فاطمه جان.

چقدر این کامنتت عالی بود و انگار خدا اومده بود داخل زبان شما و از طریق زبان و قلم شما با هم. حرف زده بود و من رو راهنمایی و دل داری داده بود.

قبل اینکه بگم پیامش بهم چی بود تو پرانتز بگم که….

من همیشه یادمه از بچگی دنبال کسی بودم که من رو هدایت کنه تو مسابلم اما کسی نبود حتی اطرافیانم، و….

و اگر کسی هدایت میکرد نسبت بهش جبهه می‌گرفتم که مگه من بلد نیستیم.

انگار هم هدایت میخواستم هم انگار کسی هدایت میکرد این حس بهم دست میداد که انگار من احقم که بلد نیستم، بهم حس بی ارزشی و نا بلدی میداد.

اما بعد اینکه فهمیدم که خدا اگر بخواد کمک کنه به سه مدل کمک می‌کنه کلا خیلی خیلی راحتر قبول میکنم حرف دیگران رو

خدا به سه روش باهام حرف میزنم.

1میاد تو دلم و از طریق دلم باهام حرف میزنم.

2.میره تو زبونه آدما و از طریق زبان آدما باهام حرف میزنم.

3.میره تو نشونه مثلا کتاب و…و از طریق نشونه ها باهام حرف میزنم.

و حالا چیزی که خدا امروز صبح از طریق زبان شما یا نشونه کامنت شما با من حرف زد این بود که…

داشتم به خدا میگفتم که خدایا کمک کن می‌خوام به خوبی ها توجه کنم و…

انگار از خودم ناراضی بودم.

اومدم که تاریخ امروز رو سرچ کنم ، دستم سرچ کرد سایت عباس منش ، مقاومت نکردم ، گفتم خدا گفته پس برو، دوباره تاریخ رو سرچ میزنی،

بعد که کامنت شما رو دیدم.

نوشته بودی ، خدایا شکرت که هر روز یه قدم برای بهبودم بر میدارم

به لحظه اثتاب کردم،

گفتم خدایا این بهبود هم جای شکر داره، وااااااای راست میگهههههه.

و باز دوباره تو ذهنم اومد که بهبود هم مثل همه چیزهای عالم باید روند تکاملیش رو طی کنه.

مریم پس نگو از حالت توجه که به منفی ها داری یکهو میشه بری سراغ مثبت ها،

حتی خود استاد میگه که منم دارم.چه خوب که استاد این حرف رو زدش ، چون من همیشه فکر میکردم استاد فقط مثبته و این شده بود برای من الگو ، که واقعا بد ضربه ای بهم زده بود.

موفق باشید فاطمه جان