مصاحبه با استاد | رابطه درونی با خداوند، با "تفکر" ایجاد می شود نه با تقلید

سلام به استاد عزیز مرسی از این فایلتون،انصافا خیلی از افراد شابد یه دهه طول بکشه این حرف‌ها رو متوجه بشه یا اصلا نفهمه تو طول زندگیش.جای تشکر زیاد داره دعای خیر پشتت باشه همیشه استاد عزیز

من یه سوالی واسم پیش امد اونم این هستش که شما اصلا چجوری چه شکلی به این سطح و تفکر تو زندگیتون تونستید برسید،، اخه فقط یه جنبه نیستش، شما هم از جنبه مالی پیشرفت عالی داشتید هم روابط هم معنویت هم کشوری که توش دارید زندگی میکنید هم توحید و ارتباط به خداتون هم اصلا حرف کسی رو به ترپی قبول ندارید که ازتون انتقاد بکنه یا تعریف بکنه ، من داشتم به این فکر میکردم آیا همچین الگوی مشخصی بودش که شما به اون فکر میکردید که شما هم مثل اون شخص به این جایگاه برسید یا الگوهای متفاوتی بودش مثلا از اعتماد بنفس انیشتن یا سر ریچار برانسون از لحاظ بیزینسی، چجوریه داستان!!؟؟الگوها رو میکس کردید که نتیجش این شد که الان هستید؟ بعد هم شما صدرصد تو این مسیر چالش هایی هم داشتید از دست دادن عزیز و جدا شدن همسر سابق و چالش های بیزینسی که با همکاراتون داشتید همونایی که میگفتند خدا نکنه خدای درون عباس منش بیدار بشه و تجربه هایی از این دست، مطمعنم بیشتر از این حرفا داشتید این حاشیه ها رو توی تمام روند زندگیتون، به چه شکلی تونستید همه اینا رو مغلوب بکنید؟؟؟

اخه ما دیدیم که مثلا طرف معتاد دم مرگ بوده و سنگ کوب کرده بعد معجزه شده به زندگی برگرده و تو زمان کمی به موفقیت های زیادی برسه و حتی جت شخصی و فروشگاهها ی زنجیره ای و از این نوع تجربیات و سرهنگ ساندرز ها تو سن 60سالگی و غیره.. خوب مثلا اینا شاید توی یه جنبه از زندگی یا دو جنبه از زندگیشون تونستند تو سطح ایده عالی برسن ولی شما همه جنبه ها رو دارید به قول خودتون، آیا دلیلش این میتونه باشه که شما بخاطر بک گراند زندگی گذشتتون این عطش و تشنگی رسیدن به اینجا بوده که به خدا توکل کنید،؟؟ یعنی این اذیت بودن ها و نداشته ها بودش این به قول خودتون جهاد اکبر درونتون رو پیادش کردید و به این جایگاه رسیدید؟؟واقعا فنری که شما رو پرتاب کرد به اینجا چی بودش؟؟و انرژی این فنره هی بیشتر و بیشتر شد و بلکه کمتر هم نشد،،، درسته بل آخره خدا وهابه رزاقه، مهربانه، بخشندست،، و این ویژگی ها که هممون میدونیم. ولی خوب شما چجوری این مسیرو طی کردید؟ اون روحیه اون اشتیاق ولا من نمیفهمم!!تازه شما تو دوره ای همه کارمند هاتون رهاتون کردند با 70،80میلیون بدهی!!!

یا مثلا شاید شما تو یه سرمایه گزآری خوبی که کردید به قوغ خودتون یه مامله شیرینی توش درومده و این سود سهامتون هی رشد و رشد کرده که شما با تمرکز خیلی بالایی که دیگه داشتید به کارهاتون رسیدگی کردید، یعنی دیگه هیچ دغدغه ذهنی نداشتید و رها شدید از خرج های زندگی و یعد با تمرکز بالا رو بقیه کارها تمرکز کردید، آیا اینجوری بوده؟؟

انصافا اینو قبول داشته باشید که بدون تمرکز نمیشه این روندو طی کرد؟ بب آخره از یه جاهایی فکرو ذکرتون آروم بوده که تونستید تمرکز کنید روی برنامه هاتون؟

اینو توضیح بدید که چه دست گرمی پشتتون احساس میکردید که به این ایمان مسیرتون رو ادامه میدادید و خیلی ها وسط مسیر کناز کشیدند ولی شما هم چنان مسیرتون رو ادامش دادید حتی همسرتون که با هم برنامه برگزار میردید و دوست و آشنا و غیره.. شما این همه پشتکار این همه اشتیاق و میلتون از کجا میگرفتید؟؟ ولا دمتون گرم ای ولا داری بخدا

بعد جالبش اینجاست که شما اصلا به این چالش های مسیری که طی کردید کمتر صحبت میکنید خیلی متواضعانه و بقول خودتون اگزجرش نمیکنید این داستان ها و چالش های گذشتتون!! من دیدم خیلی از افراد که موفقیت مثلا سر صحنه اجرا برنامه از گذشتشون تعریف کردند مثلا گریه کردن خلاصه خیلی‌ فضا رو احساسیش کردن ولی شما نه اصلا داستان چیه واقعا!؟ یعنی این شخصیت خونسردی رو از اول داشتیتش که مساعل و سختی ها رو اون جوری که همه میبینن شما احساسشون نمیکنید؟؟؟

خودتون باید قبول بکنید که با شرایط های که شما داشتید توی گذشته والان اینجا هستید خیلی داستانتون جالبه ،بعد اینکه شما اینقدر عادی همیشه توضیح دادید همه چیزو خیلی ها واقعا شاید ندونن که واقعا آقا چی شد شما به این سرعت اینجا رسیدید!!به قول این فیلم های خارجی چه اتفاقی داره میوفته?تو فیلم جنگجوی درون این جمله پسره به پیره مرده گفتش،

خلاصه اینکه نمیدونم چی بگم

باریکلا داری دمت گرم

……

موفق باشید ارزوی بهترین ها وآسه همه مردم جهان ???