مصاحبه با استاد | رابطه درونی با خداوند، با "تفکر" ایجاد می شود نه با تقلید

به نام خداوندی که هدایتگر است و همه چیز را برای کسی که بخواهد آسان میکند

سلام و درود خدمت استاد عزیزم

یادداشتها و نکاتی که از جلسه دارم رو مینویسم:

خداوند یک سیستم است! یک سیستم که هر جور که هستی و هر فرکانسی که بهش میدهی جهان اطرافت به همون شکل در می‌آید. یعنی خداوند همه چیز هست و واکنش نشون میدهد به افکاری که شما دارید، خداوند همه چیز هست، ظاهر و باتن و اول و آخر … واکنش میدهد به اون چیزی که تو هستی.

اگر رزاق بودنش رو باور کنی رزاق است، اگر بخشندگیش رو باور کنی بخشنده است، قدرتمند بودنش را باور کنی قدرتمند است… به هر شکلی که باور کنی به همان شکل در می‌آید.

— خیلی جالبه که به تعداد آدمها ورژنهای مختلفی از این خداوند یا سیستم وجود دارد، اینکه یک نفر گله و شکایت میکنه به زمین و زمان در مورد شرایط، حاصل تفکر و خدایی است که برای خودش ساخته است و اینکه کسی مثل استاد به نعمتها و ثروتهای زیادی دست پیدا کرده است، حاصل تفکر و خدایی است که برای خودش ساخته است به قول خودشون که روی دوش خدا سوار میشن و خدا کارها رو براش آسان میکند. مگر عدالت بیشتر از این داریم؟! هر طور بخواهی میشود… —

در مورد مسایل و ارتباط با خداوند اصلا نباید دنبال تقلید کردن باشیم،

مثل این میمونه که دنبال این باشیم برای نحوه غذا خوردن از کسی تقلید کنیم یا توی رابطه عاشقانه با همسر یا پارتنر بخواهیم از کسی تقلید کنیم، هر کسی با نگرش و رفتاری که دارد شیوه‌ای متفاوت دارد. این موارد چیزهایی درونی هستند و نمیشه تقلید کرد. هر شخصی به نحوی به شکلی که احساس لذت بخشی دارد با خداوند ارتباط برقرار میکند.

در مورد مسایل دینی باید با تفکر بهش برسیم نه با تقلید و پیروی بدون تفکر کردن.

در قرآن بارهای بارها اشاره شده برای کسانی که تفکر و تعقل میکنند، باید فکر کنیم و الگو و شیوه ی خودمان برای ارتباط با خداوند را پیدا کنیم.

رابطه ی شما با خداوند یک رابطه کاملا شخصی است. (هر کسی را سیرتی بنهاده‌ام / هر کسی را اصطلاحی داده‌ام)

—- داستان موسی و شبان به روشنی این موضوعی که استاد فرمودند را تایید میکند:

دید موسی یک شبانی را به راه / کو همی‌گفت ای گزیننده اله

تو کجایی تا شوم من چاکرت / چارقت دوزم کنم شانه سرت

دستکت بوسم بمالم پایکت / وقت خواب آید بروبم جایکت

ای فدای تو همه بزهای من / ای به یادت هی‌هی و هی‌های من…

این نَمَط بیهوده می‌گفت آن شبان / گفت موسی با کی است این ای فلان

گفت با آنکس که ما را آفرید / این زمین و چرخ ازو آمد پدید

گفت موسی های بس مدبر شدی / خود مسلمان ناشده کافر شدی

این چه ژاژست این چه کفرست و فشار / پنبه‌ای اندر دهان خود فشار

گند کفر تو جهان را گنده کرد / کفر تو دیبای دین را ژنده کرد

چارق و پاتابه لایق مر تراست / آفتابی را چنینها کی رواست

گر نبندی زین سخن تو حلق را / آتشی آید بسوزد خلق را

آتشی گر نامدست این دود چیست / جان سیه گشته روان مردود چیست

گر همی‌دانی که یزدان داورست / ژاژ و گستاخی ترا چون باورست

دوستی بی‌خرد خود دشمنیست / حق تعالی زین چنین خدمت غنیست

گفت ای موسی دهانم دوختی / وز پشیمانی تو جانم سوختی

جامه را بدرید و آهی کرد تفت / سر نهاد اندر بیابانی و رفت

وحی آمد سوی موسی از خدا / بنده ی ما را ز ما کردی جدا

تو برای وصل کردن آمدی / یا برای فصل کردن آمدی

تا توانی پا منه اندر فراق / ابغض الاشیاء عندی الطلاق

هر کسی را سیرتی بنهاده‌ام / هر کسی را اصطلاحی داده‌ام

در حق او مدح و در حق تو ذم / در حق او شهد و در حق تو سم

ما بری از پاک و ناپاکی همه / از گران‌جانی و چالاکی همه

من نکردم امر تا سودی کنم / بلک تا بر بندگان جودی کنم

هندوان را اصطلاح هند مدح / سندیان را اصطلاح سند مدح

من نگردم پاک از تسبیحشان / پاک هم ایشان شوند و درفشان

ما زبان را ننگریم و قال را / ما روان را بنگریم و حال را

ناظر قلبیم اگر خاشع بود / گرچه گفت لفظ ناخاضع رود

زانک دل جوهر بود گفتن عرض / پس طفیل آمد عرض جوهر غرض

چند ازین الفاظ و اضمار و مجاز / سوز خواهم سوز با آن سوز ساز

آتشی از عشق در جان بر فروز / سر بسر فکر و عبارت را بسوز

موسیا آداب‌دانان دیگرند / سوخته جان و روانان دیگرند

ملت عشق از همه دینها جداست / عاشقان را ملت و مذهب خداست

لعل را گر مهر نبود باک نیست / عشق در دریای غم غمناک نیست

چونک موسی این عتاب از حق شنید / در بیابان در پی چوپان دوید

بر نشان پای آن سرگشته راند / گرد از پره ی بیابان بر فشاند

عاقبت دریافت او را و بدید / گفت مژده ده که دستوری رسید

هیچ آدابی و ترتیبی مجو / هرچه می‌خواهد دل تنگت بگو

کفر تو دینست و دینت نور جان / آمنی وز تو جهانی در امان —

اگر براتون مهم است در رابطه با موضوعات مختلف از قرآن بدانید لازمه وقت بذارید و آن را بخوانید لزومی به پرسیدن از سایرین نیست، اگر آدم باهوشی باشی خودت فکر میکنی و اگر بخواهی هدایت شوی به راه درست هدایت میشوید.

در مورد مسایل قرآنی، وقتی که آدم ذهنش رو از تعصبات و پیش‌داوری ها و باورهایی که گذشتگان دادند پاک کند دنیا را خیلی واضح تر و بهتر درک میکنه و دنیا را روشنتر میبینه. به قول مولانا: پیش چشمت داشتی شیشه‌ای کبود لاجرم عالم کبودت مینمود. وقتی همه چیز را همانجوری که هست میبینی دنیا برات روشنتر میشه و همه چیز شفاف میشه. وقتی از خداوند درخواست هدایت داریم و ازش میخواهیم که ما را به راه راست هدایت کند و با نگاه پاک به دنیا نگاه میکنیم چیزهایی را میبینیم که قبلا نمیدیدیم، دیدمون وسیع‌تر میشه.

به تعداد انسانهای روی زمین راه هست برای رسیدن به خداوند، وقتی این نگاه روشن و بدون تعصب داریم قطعا و بدون شک به مسیر درست هدایت میشویم و به آگاهی میرسیم. خداوند را هدایتگر، رزاق و بخشنده و انرژیی ببینیم که توی همه چیز هست و در همه ابعاد و شرایط مختلف کمکمون میکنه و در زندگیمون حضور دارد.

در مورد همه چیز و همه شرایط و مسایل خداوند حضور دارد و میتوانیم ازش درخواست هدایت کنیم.

وقتی داستان هدایت پیامبران و مردم را میخوانیم درس میگیریم که چطور خداوند در همه بخش‌های زندگیمون حضور دارد.

پیشنهاد:

– کتاب چگونه فکر خدا را بخوانیم.

– دوره روانشناسی ثروت