مصاحبه با استاد | رابطه متقابل بین «تقوا» و «ثروت پایدار»

سلام خدمت همه ی دوستان عزیز و همچنین استاد یکتا پرستم.

خوشحالم که درجمع این خانواده صمیمی هستم.مدتی بود که میگفتم کامت نمیذارم ولکن چیز خاصی برای گفتن نداری ولی واقعا از صبح دارم با خودم کلنجار میرم و بلاخره الان تصمیم گرفتم که نظرم رو بنویسم و شاید نظر الان من زیاد مربوط به این قسمت نباشه ولی دیگه مینویسم

خیلی وقته که با شما کار میکنم و دنبال کننده ایده و تفکر شما هستم ولی درک و هضم یکسری مسائل زمان میخواد و حقیقتا به زور نمیشه چیزی مجبور به رخ دادن کنیم و به همین دلیل هماهنگی و در مدار درست بودن و هم فرکانس بودن با خواسته شرط رسیدن به خواسته ست.خیلی وقت بود که دچار یک تعصب شده بودم که من مسئول نجات کسی هستم که در زندگی من(در خانواده ما)زجر میکشه و من باید مواظبش باشم و همین بود که در این یکی دو روز اتفاقاتی افتاد که کاملا اون فرد از شرایط بد رها میشد و زندگی جدیدی رو شروع میکرد ولی بعد از کلی بحث و دعوا باز هم خودش همان وضعیت قبلیش رو بنابه اختیار خودش انتخاب کرد و همون لحظه بود که خیلی جا خوردم و خدا شاهده که همش حرفای استاد تو ذهنم تکرار میشد و استاد میگفت دیدی این همه مدت خودت رو در این زندان اسیر چه کس و چه چیژی کرده بودی با تلاش بیش از حد تو و اعضای دیگه خونواده اون فرد باز هم وضعیت قبلی ش رو انتخاب کرد و همش استاد تو فکرم میومد و میگفت دیدی گفتم تو مسئول تغییر زندگی خودت هستی نه بقیه و هرگز نمی تونی بقیه رو تغییر بدی دیدی عاقبتش چی شد و همش این افکار در ذهنم بود اون شب واقعا به سختی خوابیدم و از لحاظ روحی واقعا بد بودم و صبح روز بعدش هم با یه آشنایی برخورد کردم و گفت بیا داستانی رو دیروز خوندم برات تعریف کنم و من هم گفتم بفرمایید گفت پیغمبری روزی یک مورچه رو درون جعبه ای نگه میداره و 4 عدد گندم براش توی جعبه میذاره وقتی بعد یک هفته میاد میبینه فقط یک عدد از اون گندم هارو خورده و 3 گندم هنوز موندن و ازش میپرسه چرا همه ی این گندم ها رو نخوردی در پاسخ مورچه به زیبایی میگه اگه روزی رسان من خدا باشد همه آن 4 گندم را همان لحظه میخوردم و نگران وعده دیگه و رزق بعدیم نبودم چون خدا روزی رسان است ولی الان در دست تو گیر افتاده ام و هر لحظه ممکن است روزی ام را قطع کنی…داستان خیلی پر مفهومی بود برای من واقعا در دام شرک گیر افتاده ام و خودم میدونستم که در این دام هستم و از خدا خواستم که مرا هدایت کنه و این داستان و اتفاق قبلش یعنی هدایت.از دوستان عزیز و همچنین استاد عزیز خواهش دارم که بنده رو در مورد این باور و ذهنیت ویران گر راهنمایی کنن و راهکار بمن نشون بدن بینهایت سپاس گذار خدای مهربان هستم که مرا هر لحظه به وسیله دستان خودش هدایت میکنه و از استاد عزیزم و همچنین خواهران و برادرانم در این خانواده گرم و صمیمی هم سپاس گذارم.

استاد وقتی که در مورد زندگی خودتون صحبت کردید فهمیدم که تنها نیستم و من هم دقیقا در شرایطی مثل گذشته شما هستم چه بسا بدتر ولی شما جرات عمل و سفر کردن داشتید ولی من ندارم شما از 16 سالگی برای خودتون بیزنس داشتید ولی من تا الان که 23 سالمه فقط کارگری کردم و درحال یادگیری دوره های خاصی هستم و من این رو هم بگم به خاطر گذشته ای که داستم ترسو هستم و از سفر کردن خیلی میترسم وگرنه خیلی دوست دارم که الان محیطم رو تغییر بدم و یک زندگی عالی رو خودم پایه گذاری کنم…سپاس گذارخدا هستم که با هدایت لحظه به لحظه و هدایت همیشگی مرا به سمت بهترین ها میبرد و برایم همیشه خیر و خوشی دارد اگر خودم جلوی ان را نگیرم…از استاد عباس منش عزیز به خاطر خدمت صادقانه ای که بدون دریغ ارایه میکنند بینهایت سپاس گذارم واقعا حرفهای استاد از ته دل هستند دلی که لانه ی خداست اگر راهنمایی هست استاد بفرمایید و دوستان عزیزم شما هم از نظری و پیشنهادی در مورد وضعیت و کامنت بنده دارید بینهایت خوشحال و سپاس گذارم خواهم بود با من به اشتراک بذارید بی صبرانه منتظر نظرات ارزشمند شما عزیزان هستم

برای همه ارزوی سلامتی عزت ثروت و سعادت دارم انشاالله هر روزمون عالی تر از دیروزمون باشه در پناه الله یکتا کا جز او معبود و صاحب اختیاری نیست ایام به کام

یاحق