مصاحبه با استاد | کلید لذت بردن از مسیر «تحقق خواسته ها» - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

بنام الله یکتا که هرآنچه دارم از اوست

گام دهم

رسیدن به یک خواسته خاص مهم نیست بلکه راه رسیدن به اوخواسته مهمه و احساسی که دراین مسیر داری ….

این جمله استاد توی دوره 12قدم همیشه توی گوش من بوده و هست .اوایل خربد دوره 12 قدم چون خیلی بدهکار بودم نمیتونستم به این خوبی درک کنم که رسیدن به یک خواسته مهم نیست بلکه راه رسیدن و احساسی که در زمان اجرای ایدهات برای بدست اوردنش داری مهه .خیلی بدهکا بودم و در احساس بد بودم و خیلی دلم میخواست از لحاظ مالی زودتر پیشرفت کنم .اما همونجوری که استاد گفتن و قانون توضیح دادن با حال بد و عجله هیچ وقت به خواستم نرسیدم بلکه فقط دست پا میزدم و اوضاع بدتر میشد .اما به محض اینکه یکم قانون درک کردم و البته خوب کتکهای جهان خوردم تسلیم شدم و تمام تلاش خودمو کردم بدون عجله و ترس و نگرانی به مسیرم ادامه بدم و اونجا بود که مثل موسی پیامبر که دستانشو بالا برد و از شدت عجز به خداوند فرمود که من از هر خیری که از تو بهم برسه سخت محتاجم منم تسلیم شدم و درها یکی پس از دیگری باز شد معجزات از راه رسیدن و چون در مسیر علایقم بودم خیلی زود ایدها اومد و درآمد من هر روز بیشتر شد آدمهای جدید و قدیم که همیشه اطرف من بودن انگار مامور بودن بهم کمک کنن و منم هر روز با عشق بیشتر به محیط کارم که عاشقانه مشغولش بودم میرفتم .هر بار که از بدهی های من کمتر میشد انگیزه من برای ادامه مسیرم بیشتر شد و الان که تونستم ترمزهای مالی خودمو که یک عمر از لذت بردن توی کارم منو دور کرده بود تقریبا برطرف کنم و زندگیم خیلی زیباتر شده و الان میفهمم برای پول کار نکردن و برده پول نبودن یعنی چی …..ترمزهای من شامل قسط و قرض پس انداز نداشتن و خیلی چیزهای دیگه بود که با وجود اینکه مثل لودر پول میساختم تهش هیچی برام نمیموند .اما الان به لطف الله مهربان سه سال هیچ قسط بانکی ندارم .اصلا قرضی کار نمیکنم و کار من شده نقد خرید کردن و نقد فروختن .آرامشم هزار برابر گذشته شده و الان میفهمم چقدر دنیا زیبا بود ولی من به واسطه برده پول بودن نمیتونستم این زیبای ها رو ببینم ..الان پرده حجاب از جلو چشمام رفته کنار و قشنگ درک میکنم که وقتی استاد میگفت توی بندرعباس با اون گرماش هنذفری میزد و توی تجسمات خودش بود و داشت لذت میبرد یعنی چی …استاد عزیزم منم به عنوان شاگرد شما توی اوج شرایطی که طلبکار از سرو کولم بالا میرفت تا چشمم به یک پروانه زیبا میافتاد دلم غش میرفت براش و محو تماشاش میشدم بطوری که یادم میرفت که اصلا بدهکارم ..رنگ دنیا برام عوض شده دیگه .تاریکی شب قشنگترین تاریکی زندگیم شده و غروب خورشید قشنگترین معجزه خداوند شده برام .رنگ در و دیوار خونه مامانم و باغچه قشنگش مثل دنیای آواتار شده برام …دیگه میدونم که مرگ ترسی نداره بلکه ترس واقعی برام زمانی به وجود میاد که حس میکنم از لحظهای زندگیم استفاده درستی نکردم و همه اینها رو مدیون شما استاد عزیز هستم

نمیدونم با چه زبونی ازتون تشکر کنم فقط همنو بدونید که صدای شما چنان نفوذ میکنه به قلب ما که به هیچ عنوان حاضر نیستیم این مسیرو ترک کنیم

براتون از خداوند طللب عمر طولانی و سعادت دنیا و آخرت دارم