مصاحبه با استاد | کلید لذت بردن از مسیر «تحقق خواسته ها» - صفحه 35

به‌نام او و یاد او که آرامش بخش دل‌هاست سلام.

خداجونم عاشقتم برای این لحظه برای این حس آرامش برای این که الان انقدر آرام هستم. انقدر حالم خوبه و فول انرژیم با‌این که الان 1 شب هست. دمت گرم فقط باید ادامه داد ادامه داد ادامه داد.

امروزم را عالی شروع کردم‌ . باحال خوب بیدارشدم و قسمتی از کامنت های بچه‌ها رو خواندم بعدشم به اسرار مادرم که صد البته که هدایت خدادبود رفتم پیش خاله‌ام و با ( بچه دختر خالم ) گیتاعزیز دلم کلی بازی کردم. یک دختر بچه 2 ساله چشم درشت با ابرو های مشکی و موهای چتری گوله نمک این دختر کلی هم ناز داره انقدر خوبه!! وقتی می‌بینمش باهاش حرف می‌زنم و بازی می‌کنم کلی انرژی می‌گیرم از بس شیرین و باهوش هست 1 ساعت فقط باهم بازی کردیم. رقصیدیم کتاب خواندیم. خلاصه انقدر بهم خوش گذشت که دلم نمی‌اومد بیام خونه اما خوب شکر خدا به موقع خونه رسیدم و کارهام انجام دادم. این اینور قضیه..

حالا بگم از رفیق نازنینم کمالگرایی جان که از وقتی با اون بچه بازی می‌کردم گاهی خودش رو نشان می‌داد تا چند دقیقه پیش که دیگه امانم رو بریده بود و چنان استرس و اضطرابی به من وارد کرده بود که به شدت کلافه بودم، جوری که هیچ کاری نمی‌توانستم بکنم بماند… اما به لطف الله برخلاف همیشه که این حس می‌اومد و من خودم رو مشغول دیدن فیلم و رمان خواندن می‌کردم یا کارهای اینچنینی که کمکی هم بهم نمی‌کرد این سری شروع کردم به نامه نوشتن برای خدا و حرف زدن باهش و گوش کردن این فایل که هدایت شدم به برش زدن تیکه آخر فایل آن قسمتی که استاد جان راجب لذت‌بردن و راحت گرفتن زندگی گفتید بارها و بارها و بارها همین یک تیکه مدام هنزفری تو گوشم بود و تکرار می‌شد مشغول بازی اونو با برادرم شدم بعدم رفتم آشپز خانه را تمیز کنم که همین گوش کردن ها باعث شد خیلی خیلی حالم بهتر بشه…

امروز من چه جوری قانون به خودم یادآوردشدم؟ با خواندن کامنت بچه‌ها و این جمله که تمام اتفاقات ما بدون استثنا نتیجه فرکانس های ارسالی ما به جهان هستند عین طوطی تو سرم تکرار می‌شد. تا این که اومدم فایل گوش کنم و کامنت بنویسم خدا گفت همین الان پاشو برو دوشت بگیر بعد بیا منم گفتم چشم بعدش هدایت شدم به دیدن تاتر عروسکی با گوشیم راجب ننه سرما بود خیلی قشنگ بود و لذت بردم از آنجایی که برق رفته بود منم بدو زیر پتو که خوابم برد. حالا از خواب بیدارشدم بعد ظهر شده. یک عشق بازی جانانه با خدا کردم و روحم جلا پیداکرد کلی باهم حرف زدیم من عاشق روزها و لحظه‌هاییم که تو خونه تنها می‌شیم و باخدا دوتایی عشق می‌کنیم و حرف می‌زنیم از همان ها که به خودت میای و میبینی مثل ابر بهار داری از شوق دیدنش های های گریه می‌کنی ….قبلش هم هدایتم کرد باز به خواندن کامنت بچه‌ها و از جملاتی که گذاشتن راجب ثروت برای خودم یک فایل درست کنم حالا این جا رو داشته باشید:

کمالگرایی بلبل زبان گیرداده آره دوباره مثل قبل شد/. آره تو کم کاری می‌کنی آره تو سست عنصری/.اره تو فایل گوش نکردی امروز./ اره از روی فایل ننوشتی کم کامنت خواندی / کامنتی نزاشتی/ تووقول دادی کامنت بزاری/ چند روز رو گام 9 گیرکردی چون داری بهانه میاری و ….. یعنی فشار 90 درصدی روم آورده بود.

استاد شما گفتید به خواسته‌هاتون نچسبید. لذت ببرید لذت با تغییر زاویه دیدتون و انقدر به خودتون سخت نگیرید؛ تنها راه رسیدن به خواسته‌ها پرکردن فاصله بین من و خواسته هام احساس خوب هست و همچنین گفتید اساس تمام آموزش ها و دوره‌های شما لذت بردن و داشتن احساس خوب هست این که از کوچک ترین چیز لذت ببریم به زندگیمان عمق می‌بخشد. این که زندگی همین مسیر که مجموعه از سختی ها و شادی ها و غم هاست.

برداشت من: 1. همین کارکردن روی باورها هم باید برای من لذت بخش باشه برای همین در فایل قبلی گفتید شیوه های خلاقانه پیدا کنید که بتوانید بارها و بارها قوانین تکرار کنید چون وقتی تاثیر گذار هست یک موضوع یک کار که من ازش لذت ببرم این که بخواهم مثل رباط کاری رو انجام بدهم و از طرفی لذتی ازش نبرم نه تنها فایده ندارد بلکه من رو هم دل زده می‌کند مثل وقتی که رفتم شاهنامه خوانی در 9 سالگی یادبگیرم آقا همون جلسه اول چنان بهم سخن گرفت و سرم داد زد که کلا من گذاشتم کنار شاهنامه خوانی رو بعدها مدرسه هم گذاشت اما دیگه نرفتم همان بود.

2. وقتی من چیزی را مستمر انجام می‌دهم که اولا بدانم خوبه دوما برای لذت بخش باشه. پس آقا من نباید به خودم سخت بگیرم یا مثل طوطی کارهای بچه.ها رو تقلید کنم چون آنها در دفتر می‌نویسند من هم بنویسم/ چون از بچه‌ها شنیدم دفترها پرکردن و واو به واو حرف‌های استاد رو نوشتن من هم بنویسم چون….. این موضوع اول راه خوب بود برای فایل های کوتاه خوب بود اما از یک جایی به بعد من رو به شخصه دل زده می کند به خصوص برای آدمی مثل من که تنوع طلب هستم و از طرفی هم کمال‌گرا یعنی یک فشار زیاد…. درواقع تقلید کردن نابه جا هر سری باعث می‌شد از اصل فاصله بگیرم و به فرعیات بچسبم و به این طریق از ادامه مسیر دلسرد و بی خیالش بشم یک مدت.

خیلی خوش حالم که تا اینجا پیش اومدم و کمال گرایی رو تا همین امروز و همین لحظه خلع سلاح کردم درآخر زور خدا کجا و زور نجوای شیطانی کجا؟ خدایا شکرت صد هزار مرتبه شکر

مریم جان این پروژه، همان پروژه‌ای هست که افردی مثل من دچار کماگرایی هستند خیلی قشنگ می‌توانند قدم قدم بدون هیچ عجله ‌ای پیش بیان و به دل کمالگرایی بزنن یادبگیرند که باید بیشتر لذت ببرند تا به خودشان سخت بگیرند… اصل براشون یادآور بشه.

این که استاد می‌گه مقایسه نکنیم… در هر لحظه دنبال زیبایی باشیم… حرکت کنیم…. استمرار داشته باشیم…. خودمون ببخشیم….

چون همه این ها باعث احساس خوب درما میشه… چون می‌توانیم راحت تر زندگی کنیم …. چون می‌توانیم لذت ببریم…. چون تنها راه رسیدن به خواسته‌ها لذت بردن از همین لحظه هست پر کردن فاصله خودمان با خواسته به وسیله احساس خوب هست.

کلیت قانون من با ارسال فرکانس هام بدون استثنا تمام شرایط و اتفاقات زندگیم رو خلق کردم و خلق می‌کنم و خواهم کرد.

احساس خوب= اتفاقات خوب. احساس بد= اتفاقات بد

احساس من به من میگه دارم در جهت خواسته حرکت می‌کنم یا ناخواسته این احساس هم نتیجه گفت و گوهای غالب ذهنی من یعنی باورهام هست به نسبتی که سعی کنم ورودی های خودم را مدیریت کنم به گونه ای که به چیزهایی توجه کنم و به مسائل جوری نگاه کنم که به من احساس خوبی بده من به تک تک خواسته هام می‌رسم. که این میشه باور ساختن

در ثروت: ساخت باور فراوانی/ هر چی ثروتمند شوم نزد خدا عزیزتر می‌شوم/ ثروت و خدا باهم هستند و جدا از هم نیستند/ راه رسیدن به خدا ثروتمند شدن هست/ هر کاری هر حوزه ای که بهش علاقه داری پتانسیل ثروت ساختن دارد فقط باورهای ثروت اصلاح کن /….

در عزت نفس: این که من خالق زندگیم هستم/ همه ما ارزشمندیم/ به دنیا اومدیم تا به خواسته هایمان برسیم/ هرکدام توانایی های مختص به خودمان داریم / خودمان ببخشیم چون خدا هم ما رو بخشیده و می‌بخشد و با خطا هاست با تضادهاست که رشد می‌کنیم…

در روابط: همه ما از خداییم / هیچ کس کامل نیست / به آدم ها عشق بورزیم و دوست شان داشته باشیم/ رفتار آدم ها با ما بازتاب افکار و باورهای ماست / آدم ها وارد زندگی ما می‌شوند تا درسی در جهت رشد و پیشرفت به ما دهند / به هیچ کس وابسته نباش و قدرت رو جز خدا به هیچ کس نده/ فکر این که اگه فلانی نبود چه اتفاق معلوم نبود باید چی کار می‌کردیم نداریم/ به رب العالمین توسل و توکل کن و از خودش بخواه…/ قدرت الله را باور کن در تمام زمینه‌ ها…..

همه این‌ها برای این که به احساس خوب برسیم حالا این که چقدر می‌توانیم در این مسیر موفق باشیم بستگی به این داردکه چقدر استمرار داریم چقدر باور کردیم که می‌توانیم تنها با کارکرد روی باورهامون زندگی خودمان را بسازیم. این که همه چی احساس خوب هست و نیازی به جنگیدن و دعوا کردن نیست.

متوجه شدم به نسبتی که بتوانیم اصل رو درک کنیم و بپذیریم کارما در ساخت باورها به مراتب خیلی خیلی راحت تر می‌شه و دیگه عجله ای برای رسیدن به خواسته هامون نداریم و بیشتر و بیشتر از مسیر لذت می‌بریم بیشتر سعی می‌کنیم به قانون عمل کنیم بیشتر حواسمون به ورودی ها هست خلاصه از هر طرف نگاه کردم دیدم ریشه ای ترین باور که باعث میشه باورهای دیگه هم در جهتش درست بشه همین باور که آقا به پیر و به پیغمبر قسم که من خالق زندگیم هستم و هیچ کس هیچ کس هیچ کس قدرت این رو نداره که برای من برای آینده من برای زندگی من تصمیم بگیره و دست به عمل بزنه این من هستم که با افکار م‌ ، شرایط و برخورد ها و موقعییت ها خلاصه هرچی در زندگیم از خوب و بد هست رو ساختم.

مریم جان متشکرم برای این پروژه استاد جان ممنونم برای این مصاحبه

دست حق یار و نگهدارتان