معرفی دوره احساس لیاقت | قسمت 1 - صفحه 16

سلاااااااااام استاد عزیزم وخانم شایسته مهربون

احساس عدم لیاقت و ضربه هایی که خوردم

خب احساس عدم لیاقت انقدر در من زیاد بود

بخاطر باورهای غلط ثروت و ورودی های نامناسب

که تو کنکور انقدر درس میخوندم و رسالتی برخودم می دیدم که به دوستای صمیمی خودم انگیزه بدم بیشترازخودم واسشون وقت میذاشتم نتیجه این شد که یکی زیست قبول شد تو فرهنگیان و ازهمون اول معلم شد و ورودی مالی دریافت کرد و یکی پرستاری قبول شد و الان با دختر وهمسرش تو کانادا زندگی میکنه و من هوشبری دولتی کاشان و پرستاری ازاد قبول شدم و بخاطر باورعدم لیاقت خودم نتونستم اون زمان محکم وقاطع برم دنبال خواسته م و خانواده م و دوری راه رو قانع کنم

و راضی شدم که اونا ناراحت نشن و ارزوی قلبی خودم دست کشیدم و چقدر حرص خوردم و چقدر بدبختانه اشک ریختم و یه سال بعدتر مدیریت دولتی قبول شدم چون دانشگاه نزدیک تر بود

این رشته رو واقعا دوست نداشتم و فقط اونجا

بودکه نمیدونستم چی کارکنم اما باز به خودم انگیزه دادم که بمونم و بخونم خواست خدا این بوده که اینجا قبول شم

یکی نبود بگه آخه مگه خودت نخواستی

مگه لال بودی دهن نداشتی حق خودتو بگیری

چرا پا گذاشتی رو خواسته ات

احترام به کی گذاشتی آخه

خلاصه تو دانشگاه به استاد حسابداری مالی

تو کلاس برخوردم که اون زمان دکترا میخوند و

خیلی ثروت ساخته بود و همزمان در 4تا دانشگاه آزاد درس میداد در استان کرج وقزوین

این استاد تو دانشگاه از گذشته خودش تعریف کرد و گفت یه جایی می فهمی تو با خانواده خودت از طریق شناسنامه در ارتباطی و جایگاهت خیلی بالا رفته ، این استاد با ماشین رونیز می اومد دانشگاه و به شدت رابطه عالی با همسرش داشت

یعنی من این رابطه رو تو ذهنم میخواستم وتجسم میکردم ، ارتباطم با استاد وهمسرش که اونم استاد اقتصادمون بود خیلی صمیمی تر شد .

انگیزه م رفت بالا فکرکردم با تجسم کردن، منم به ثروت این استاد میرسم به شدت متمرکز شدم رو درس خوندنم و بازهم اشتباه محض دلسوزی کردن برای دوستام و هدایت اونا و انگیزه به اونا

تا جاییکه بعداز فارغ التحصیل شدن با معدل عالی

و تدریس تو دانشگاه ، دوستانم اکثرا رفتن شهرداری و دارایی استخدام شدن و ورودی مالی دارن

ومن پیشنهاد دانشگاه برای تدریس رد کردم

بازم بخاطر اینکه چه جوری پنج روز توهفته برم قزوین و بیام و خانواده م رو برای نگهداری مادربزرگم کمک نکنم

آخ که چه قدر حماقت کردم حماقتی از نوع احساس عدم لیاقت که خودمو لایق هوشبری ندونستم

لایق استاد دانشگاه شدن و ادامه راه رفتن ندونستم

انقدر رو بدبختی اوضاع وشرایط ناجالب خانواده زوم کردم که اصلن شغلی پیدانکردم که دنبالش برم

عدم لیاقت در گذشته واقعا نابود کرد زندگی منو

به خواسته هام میرسیدم و رد میکردم

بخاطر ناراحت نشدن خانواده ام و اطرافیانم

بخاطر باور دلسوزی وکمک به خانواده م

چقدر مشرک بودم من که رو خدا حساب نمیکردم

گاری همه رو دنبال خودم میکشیدم

مسئول زندگی همه شده بودم اون زمان.

اما خداروهزاران مرتبه شکر میکنم که باور لیاقت در ازدواجم داشتم و تو این مورد خداروشکر موفق شدم وهستم .

بعداز ازدواج هم این دلسوزی کردن و به همه راهکار دادن بود با من و تا حد کمتری نسبت من در رسول جان بود

ما تو روابط عالی هستیم اما هرکی براش مشکل پیش می اومد ما باید براش حل میکردیم و که یه وقت ناراحت نشه یا اگه کاری برای خانواده هامون پیش می اومد با اینکه رسول جان ، خسته بودن بازم میرفت وکمک میکرد و به همه انرژی میدادیم ،انگیزه میدادیم اما خودمون روز به روز ازمسیر اصلی دور میشدیم ، هنوز رسول کاری رو شروع نکرده بود به همه جار میزدیم از هدف مون و همین باعث میشد نصفه نیمه رها کنه

چی میشد که رسول جان به این شغلش راضی شد

کسی که تکنسین درجه یک دارو شده بود و تو انبار دارو ازش درخواست کردن و نرفت

کسی که حسابداری رو با نمره بیست پاس کرده و کارنامه ش ببینی دهنت باز می مونه اما پیشنهاد موقت حسابداری هم بعداز چند روز رفتن رد کرد

تو شغل خودش پیشنهاد روزکاری و دفتردارشدن رد کرد

چون باور عدم لیاقت داشت و بامنی هم مدار بود که کلی تو گذشته م این جور خواسته هامو رد کرده بودم

چقدر تو گذشته م مونده بودم و حسرت میخوردم

واقعا تو قسمت مالی حرص م در می اومد از نتایج مالی بقیه و منفجر میشدم و حسادت داشتم ….

اما دوره 12قدم کلی به ما یاد داد که پاشنه آشیل ما عدم عزت نفس و احساس لیاقته

متوجه مون کرد چقدر حرف مفت زدیم

چقدر گاری بقیه رو حمل کردیم

چقدر رشد خودمونو بخاطر ناراحت نشدن خانواده مون متوقف کردیم و دلسوزی کردیم

چقدر خدا هدایت مون کرد و ما بخاطر عدم احساس لیاقت دست رد به هدایت های خدا هم زدیم

خدا میدونه چه تمرین وتعهدی دادیم استاد تو 12قدم و چه قدر نتیجه گرفتیم ورشدکردیم

چقدر متوجه شدیم که همه چی خودمون بودیم

چقدر عالی تونستیم تو 12ماه بشیم یه رسول و یه فاطمه دیگه و توکار و زندگی کسی دخالت نکنیم چون تاثیری نداریم و بچسبیم به خودمون وباوردرست بسازیم

تازه متوجه شدیم باور کمبود داریم تو ثروت و احساس حسادت مون از این باور نشات میگیره که فراوانی رو باورنداریم و در ثروت رقابتی فکر میکنیم…..

چه جاهایی که بحث میشد وما ساکت می موندیم سکوت میکردیم و اعراض میکردیم …

چقدر عالی تونستیم تمرکز کنیم به زیبایی ها و نعمت ها و داشته هامون و زیبایی ها ونتایج دیگرانم تحسین کنیم ..

چقدر مهمونی که نرفتیم چه آدمهایی که از زندگی مون خود به خود حذف شدن و به چه آدمهایی هدایت شدیم

تو مترو ، تو پارک ، تو سفر

انگار خدا داشت نشونه میفرست تا هدایت مون کنه

حتی این نشونه ها برای ما خیلی وقتها کامنت بچه ها بود

چه کامنت هایی و چه باورهایی …

بچه ها شما رو میگم ها ….

تک تک شماها که با کامنت هاتون و نتایج تون و تحسین کردن هاتون کلی نتیجه وارد زندگی مون کردین سپاسگزارم از تک تک تون و روی ماهتونو می بوسم .

چقدر عالی بود طی کردن این دوره تو 12ماه برای ما و بعداز تموم شدن دوره ، رسول جان اولین قدم برای شغل جدیدش برداشت اونم خیلی محکم و با هدایت خدا و از طرفی این قدم اول همزمان شد با دوره احساس لیاقت ، خیلی خدا روشکر میکنم.

فایل اول این دوره رو من امروز گوش میکنم

اما رسول جانم این فایل رو تو اتاق و درخلوت با خودش سه ساعتی زمان برد نگاه کنه و بنویسه و بعد با چشمانی که گریه هم کرده بود ولی با هیجان اومد بیرون که این همون حرفایی هست که باید میشنیدم, این همون دوره ای هست که درست خریدم ، این دلیل نرسیدن ما به ثروته

و تعهد خودش نوشت …..

خداروشکر میکنم استاد که تونستیم این دوره مبارک و عالی رو تهیه کنیم

خدا میدونه چه فرکانس هایی از این دوره بفرستیم

چه نتایجی بگیریم

سپاسگزارم ازشما استاد و خانم شایسته.