دولت ها و ایجاد شغل!؟ واقعاً؟! - صفحه 29

بنام یکتای هستی بخش

روز 52 سفرنامه

دولتها و ایجاد شغل

امروز بعد از تقریبا یک ماه زور بیخود زدن و نتیجه نگرفتن فهمیدم که افتاده بودم تو چرخه ی عجله .و باز هم عجله.یادم نیست دقیق از کی ولی از یه جایی باز فراموش کردم قانون تکامل رو و گفتم که من میبایستی حتما تا الان به درآمد رسیده باشم که بتونم حداقل ماهی 5 میلیون درامد رو داشته باشم که لااقل اجاره رو به راحتی بدم.اگر که نرسیدم حتما مسیرم اشتباه بوده.

و باز عجله و عجله و احساس بد و بسته شدن دریچه های و قلب و مدام به در بسته خوردن و به هیچ ایده ای نرسیدن و بازم شک به کل مسیری که تا به امروز معجزه وار ازش نتیجه گرفتی.

خلاصه که خیلی از خدا کمک خواستم خیلی گریه ها کردم ولی باز هم خبری نبود از هدایت چون یادم رفته بود که در مسیر شیطانمو دارم از خدا کمک میخوام .یادم رفت که وقتی مسیر اشتباهه هرچقدررررر که تو تلاش کنی به نتیجه نمیرسی.فقط باید جاتو عوض کنی.

امروز دوباره به لطف الله مهربانم یادم اومد که مدام داشتم عجله میکردم .ترس از اجاره ی عقب افتاده سالن و خونه باعث شد که من دوباره عجله کنم و فکر کنم یه راه میون بری هم میتونه وجود داشته باشه که منو زودتر به مقصد برسونه.

وقتی در مدار نادرست باشی همه چیز رو اشتباه برداشت میکنی حتی حرفهای استاد رو.

من همیشه وقتی فایلهای استاد رو گوش میدادم و میخواستم کاری که استاد رو میگن انجام بدم اول میگفتم ایا این کاری استاد گفتن انجام بده در مورد من آیا تکاملش رو طی کردم یا باید صبر کنم تکاملم طی شه.و رعایت این قانون من همیشه نتایج عالی میگرفتم چون باعث شده بود وقتی فایلهای استاد رو گوش میدم عجله نکنم و احساسم بد نشه و فکر نکنم که عقب موندم و همین حالا باید تمام کارهای نکرده ام رو بکنم و میگفتم این حرفی که استاد میگه کاملا درسته و من باید به شرایط خودم به روند خودم نگاه کنم که آیا الان در مدار انجامش هستم یا اینکه فکر کردن بهش حسمو بد میکنه.

و همین روند خیلی باعث پیشرفتم شده بود و تمرکزی داشتم پیش میرفتم تا اینکه از یه جایی به بعد باز ترسها اومدن سراغم ترس از صاحب مغازه ام ترس از صاحب خونم و کلی ترس از اینکه پس چرا من هنوز نتیجه ی مالی نگرفتم و در نهایت ترس از اینکه نکنه مسیرم اشتباهه و….

این ترسها و قرار گرفتن در مدار ترس باعث شد که فایلهای استاد به جای اینکه به من کمک کنه بدتر باعث عقب گردم میشد .هر چقدررر که زور میزدم انگار که همه چیو چپکی میفهمیدم و وقتی میومدم اجراش کنم خیلی حسم بد میشد و به زور میخواستم انجامشون بدم به خیال که اینکه چون متعهدم باید هر چی که استاد میگه رو انجام بدم.غافل از اینکه وقتی در مدار اشتباه باشی حرف خدارو هم چپکی میفهمی چه برسه به استاد.

خلاصه که من بارها و بارها از این عجله کردن ضربه های بدی خوردم و این بار هم …

ولی شکر خدای مهربان قبل از اینکه تصمیمات بزرگی بگیرم به این روند اشتباه پی بردم.

تکامل همه چیزه.همه چیز.

منی که فک میکردم این یه دونه دیگه برام بدیهیه و حل شده است باز هم از همینجا ضربه خوردم.

این پاشنه ی آشیل منه باید همیشه حواسم باشه و تو هر کاری چه کوچیک چه بزرگ قانون تکامل رو به یاد بیارم و عمل کنم بهش.

امروز بعد از یکماه دست و پا زدن تازه احساس میکنم داره دریچه های قلبم باز میشه…

آره خودشه…

همون حس نابی که دنبالش بودم..

خدایاااااااااااااا شکرتتتتتتتتتت

شکرت خدا جونم که رهام نکردی

عاشقتممممممم خداااااا جونمممممممم