دیدگاه زیبا و تأثیرگذار سِودا عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
قضاوت کردن دیگران رو از چند جنبه بررسی کردید موضوع مهمی که رعایت کردنش شخصیت رو تغییر میده و تغییر شخصیت درست نتیجه درست رو میاره
نکته اساسی و مهم : قضاوت کردن دیگران در شرایطی که تو در اون موقعیت در اون زمان در اون گذشته و اطلاعات و باورهای اون شخص نبودی اساسا کار اشتباهی هست استاد جان شما در فایل حتی خودت رو هم قضاوت نکن عالی توضیح دادید که حتی منفورترین افراد تاریخ مثل صدام هم با توجه به گذشته سخت و دردناکی که داشته طبیعی میتونسته باشه که این واکنش و عملکردها رو داشته باشه پس هیچ وقت نمیشه دیگران رو قضاوت کرد وقتی خودت تو اون شرایط نبودی
نکته اساسی و مهم دیگه: اینکه در مقابل نتیجه نادرستی که از دیگران میبینم به جای اینکه بگم باید اینکار رو میکرد تا نتیجه خوب میشد یه حرف اساسی به خودم بگم که من جای اون فرد و در اون شرایط نبودم شاید اگر من جای اون فرد بودم همین کار رو میکردم و کاملا هم منطقی میدونستم این کمک میکنه زیاده گویی نکنم
نکته اساسی و مهم دیگه : من همیشه به جایگاه خودم به شرایط خودم نگاه کنم ببینم خودم در چه حوزه ای موفقیت بزرگی کسب کردم چه مسیر درست و نتیجه درستی رو دارم صلاحیت احزار نظر دارم یا نه ؟ تازه بازم تو همون شرایط هم بهتره قضاوت نکنم چون صددرصد اطلاعات دقیقی از اون شخص ندارم میتونم فقط از تجربیات خودم در مسیر موفقیتم بگم تا راه گشا باشه
نکته مهم و اساسی دیگه : وقتی نتیجه خوبه هیچ حرفی برای گفتن نداریم وقتی نتیجه بده کلی انتقاد و پیشنهاد و قضاوت دیگران رو داریم کلا دنبال یادگیری و به دست آوردن تجربه از نتایج دیگران نیستیم که در مسیر زندگیمون درسی بشه برای پیشرفت راحتتر خودمون بهتر فقط یاد بگیرم و عمل کنم
نکته اساسی و مهم دیگه : وقتی میافتیم تو پرسه قضاوت کردن دیگران اولا :تمرکز از رو خودمون و اهدافم برداشته میشه دوما:ذهن به صورت ناخودآگاه تربیت میشه بره دنبال نکات منفی افراد و نتایج نادرست بگرده کانون توجه روی نکات منفیه پس خودم هم دچار این اشتباهات و اتفاقات منفی میشم سوما: از صلح بودن با جهان اطرافم خارج میشم آرامش زندگیم از بین می ره
نکته اساسی و مهم بعدی:قضاوت کردن دیگران در حالی که خودم مبرا از اشتباه و گناه نبودم کار انسانی و درستی نیست اگر در خلوت خودم با خودم صادق باشم انقدر راحت دیگران رو قضاوت نمیکنم
تجربه من :در مسائل خانوادگی که اطرافیان من داشتند قبلا نظر میدادم الان مدتهاست از فرکانسشون با قضاوت نکردن با صحبت نکردن در موردشون با تمرکز کردن رو اهدافم کاملا از مدارشون خارج شدم ارامشم بیشتر شده با خودم در صلح هستم و روابطم بهتر شده چون غیبت و تهمت و قضاوت کردن و دروغ گفتن و دروغ شنیدن خود به خود حذف شده
تصمیم من :بهتر و بهتر شدن در این زمینه تا یه تغییر شخصیت بنیادین و اساسی در من ایجاد بشه تا در مدار بالاتر در شرایط بهتر و افراد بهتری قرار بگیرم و نتایج من هم بهتر بشه
مریم جانم و استاد جان این مباحث مهم رو با عشق و با نیت رشد بیشتر ما و قرار گرفتن در مسیر درست و آسون تهیه میکنید با تمام وجودم فقط میگم عااااااشقتونم
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
نوشته شما می تواند شامل چنین نکاتی باشد:
- موارد اساسی و نکات کلیدیِ این فایل چیست؟
- کدامیک از این موارد به شما بیشتر کمک کرده است؟
- چه تجربیات آموزنده ای در این باره دارید؟
- برنامه‌ی شخصی‌ِ شما برای اجرای «آن مورد اساسی در عمل» چیست؟
منابع بیشتر:
خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران
live با استاد عباس‌منش | قسمت 7
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD223MB21 دقیقه
- فایل صوتی قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم31MB21 دقیقه
به نام خدا.
سلام استاد و خانم شایسته ی عزیز و دوستان هم فرکانسی.
من این موضوع رو خیلی دوست دارم چون کمک میکنه آرامش بیشتری داشته باشم. فایل خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران رو خیلی گوش دادم و هر دفعه باعث میشه من چقدر با همه چی به صلح برسم و جلاد درونم (والد) ساکت تر باشه و بیشتر بالغ باشم. بیشتر با همه من جمله خودم مهربون تر باشم و فردی حمایتگر باشم.
.
من همیشه به خودم میگم که من الان تو شرایط اون طرف نبودم و نمیدونم چه فکر و احساسی داشته. حتی برای خودم هم این نگرش حسابی کمک کننده بوده که راجع به گذشته احساس گناه و سرزنش خیلی کمتری داشته باشم. این باور که من در گذشته و کلا همیشه سعی داشتم که بهترین تصمیم رو بگیرم حداقل باعث شده که از دست خودم عصبی نباشم و احساس گناه رو کمتر و کمتر تجربه کنم. به خودم میگم بابا من که مرض نداشتم که با دونستن نتیجه ی بد این تصمیم رو بگیرم اون موقع با اون اطلاعاتی که تا اون لحظه داشتم اون تصمیم اون حرف اون عمل بهترین بوده بین بقیه ی گزینه ها.
این نگرش که من اگه جای اون فرد بودم احتمالا همین کار رو میکردم یا حتی ممکن بودم تصمیم اشتباه تر بگیرم و بدتر باشه، کمک میکنه کمتر تحلیل و قضاوت کنم چون من نمیدونم مجهولات و ناشناخته ها رو و درک نمیکنم شرایط رو.
اصلا تحلیل گذشته با اطلاعات الان کار کاملا بیهوده و منفیه و تنها خوبی ای که میتونه داشته درس گرفتن از تجربیات گذشته ست.
.
نتیجه ی خوب دیگه ای که این نگرش داره اینه که تمرکز ما رو از روی گذشته میاره روی حال و باعث میشه انرژیمون رو هدر ندیم. چون گذشته گذشته.
همچنین باعث میشه تمرکزمون روی خودمون باشه نه کار دیگران اونم تو گذشته. باعث میشه سرمون تو زندگی خودمون باشه و این انرژی رو روی پیشرفت خودمون بذاریم و به سمت جلو حرکت کنیم نه موندن تو باتلاق گذشته.
.
همونطور که من خودم به شخصه وقتی یه اشتباهی میکنم دوست دارم ازش سریع رد بشم و صداشو در نیارم (😁) طبیعتا بقیه هم وقتی اشتباه میکنند دوست ندارند مورد قضاوت و سرزنش قرار بگیرند. قرار گرفتن تو موقعیت بازخواست بابت یه کار و سرزنش برای هیچکس خوشایند نیست. آره «الان» میدونیم که اون تصمیم بهترین نبوده الان میدونیم اشتباه کردیم پس نیازی نیست هی به خودمون یا بقیه بگیم اشتباه کردی.
.
پس من همونجور که دوست ندارم این حس رو تجربه کنم بهتره بقیه رو هم تو این حس و موقعیت قرار ندم.