قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم

بنام خداوند بخشنده و مهربان

سلام به اعضای خانوادم

استاد این فایل چقدر مناسبه برای این اتفاقات اخیری که در ایران رخ داده

من دارم ذهنم رو کنترل میکنم که این چیزهارو نشنوم و روی نکات منفی تمرکزنکنم هنوز هم نمیدونم دقیقا چه اتفاقی افتاده و اصلا هم دوست ندارم بدونم. چیزی که برای من مهمه اینه که روی اصلاح خودم روی تغییر خودم وقت بزارم و سرم توی زندگیم باشه و هیچ ارتباطی به من نداره که اون بیرون چه اتفاق ناگوار و نازیبایی داره رخ میده! اگر اتفاق خوب و خوشحال کننده ای باشه قطعا مطلع میشم چون ذهنم رو دارم عادت میدم که روی نکات مثبت متمرکز باشه و به همین خاطر،جهان هدایتم میکنه به سمت دیدن و شنیدن اتفاقات خوب و پیشرفت و زیبایی.

از خانواده و همکار و اطرافیان یه چیزایی شنیدم که سعی کردم توجهی نکنم و وقتی سعی داشتن نظر من رو راجع به حرفاشون بدونن، آگاهانه میگفتم گور بابای حرف مردم برام مهم نیست چه اتفاقی افتاده و من هیچ نظری ندارم همین.

براشون این عکس العمل خیلی تعجب آور بود اما از طرفی براشون جالب هم بود که من در آرامش دارم زندگیمو میکنم و کاری به کسی ندارم. خیلیاشون بهم میگفتن خوش بحالت که عین خیالت نیست و راحت داری زندگیتو میکنی و منم میگفتم شما هم میتونید بی تفاوت باشین اما میگفتن ما خودمون رو مسئول میدونیم و باید برای کشورمون قدم برداریم!

من حرفاشون رو درک نمیکردم و تلاشی هم برای قانع سازی انجام نمیدادم چون یاد گرفتم باید آگاهانه ورودی های ذهنم رو کنترل کنم. چون یاد گرفتم که بیام تمرکز بزارم روی زیبایی ها و خوبی ها تا در همین مدار قرار بگیرم. چون دارم هر روز بیشتر این مطلب رو درک میکنم که جهان آینه ی من است هر فرکانسی که ارسال بکنم همون رو دریافت میکنم اگر احساسم خوب باشه اتفاقات خوب رو تجربه میکنم پس نباید اجازه بدم عوامل بیرونی باعث برهم زدن این حس خوب من بشن.

استاد راجع به این قضاوت کردن که گفتید، خیلیا دارن الان دولت و مسئولین رو قضاوت میکنن چون فقط نتیجه رو میبینن و بقول شما در شرایط اونها قرار نگرفتن.

پدرِ من آدمی هست که فکرمیکنم ذهنش رو عادت به انتقاد کردن داده. چون دارم این رو بوضوح در رفتارش میبینم و بازخوردش رو در زندگیش.

مثلا وقتی از خونه سوار ماشین میشیم تا مقصد که برسیم به هرجایی که نگاه میکنه یه ایرادی میگیره و تمرکزش درکل روی نکات منفی هست و خیلی خیلی کم پیش میاد که من ببینم پدرم از چیزی یا کسی تعریف بکنه. وقتی چیزی میخریم و بهش نشون میدیم سریع یه عیبی ازش درمیاره و من خیلی وقته دیگه چیزی رو بهش نشون نمیدم چون دوست ندارم اون حس بد بهم منتقل بشه. و اون هر روز داره نا امید تر و بیمارتر میشه به این دلیل که تمرکزش روی نکات منفی هست و بدنبال همین باعث احساس بد در اون شده و با هیچکس و هیچ چیزی درصلح نیست و معتقده چون جد و آبادش اینطوری زندگی کردن اون هم باید همینطوری زندگی بکنه!

شخصیت قبل من خیلی خیلی شبیه به شخصیت پدرم بود درکل ازش الگو میگرفتم اما از یجایی به بعد دیدم بابا خودم دارم عذاب میشکم و هیچی از زندگیم نمیفهمم و آخرسر مثل پدرم توی ۵۰ سالگی از همه چیزناامید میشینم جلوی تلویزیون و خبرهای مختلف رو دنبال میکنم! پس وقت تغییره برای همین دارم تلاش میکنم که زندگیم رو اونجوری که واقعا دوست دارم رقم بزنم و واقعا لذت ببرم از لحظه به لحظه ی نفس کشیدنم و باخودم و جهانم در صلح باشم. دارم بازخورد این کنترل ذهنم رو در زندگیم میبینم که چقدر بهم کمک میکنه ک باعث شده من توانمند تربشم و احساسم بهتر بشه و باعشق بیشتری برای اهدافم قدم بردارم.

استاد من دارم میبینم افرادِ خیلی خیلی کمی قادر به کنترل ذهنشون حتی در ساده ترین چیزها هستن اما من خداروصد هزار مرتبه شکر دارم بیشتر این بحث مهم رو یاد میگیرم بخاطر این فایل های فوق العاده و این آگاهی های بینظیر

الهی شکر

ان شاالله که هرروز بیشتر از قبل پیشرفت کنیم و بتونیم اینطوری با موفقیت هامون شما رو خوشحال کنیم

خداروشکر که عضو این سایتم و هر روز آگاه تر میشم

عاشقتونم♥️