دیدگاه زیبا و تأثیرگذار سِودا عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
قضاوت کردن دیگران رو از چند جنبه بررسی کردید موضوع مهمی که رعایت کردنش شخصیت رو تغییر میده و تغییر شخصیت درست نتیجه درست رو میاره
نکته اساسی و مهم : قضاوت کردن دیگران در شرایطی که تو در اون موقعیت در اون زمان در اون گذشته و اطلاعات و باورهای اون شخص نبودی اساسا کار اشتباهی هست استاد جان شما در فایل حتی خودت رو هم قضاوت نکن عالی توضیح دادید که حتی منفورترین افراد تاریخ مثل صدام هم با توجه به گذشته سخت و دردناکی که داشته طبیعی میتونسته باشه که این واکنش و عملکردها رو داشته باشه پس هیچ وقت نمیشه دیگران رو قضاوت کرد وقتی خودت تو اون شرایط نبودی
نکته اساسی و مهم دیگه: اینکه در مقابل نتیجه نادرستی که از دیگران میبینم به جای اینکه بگم باید اینکار رو میکرد تا نتیجه خوب میشد یه حرف اساسی به خودم بگم که من جای اون فرد و در اون شرایط نبودم شاید اگر من جای اون فرد بودم همین کار رو میکردم و کاملا هم منطقی میدونستم این کمک میکنه زیاده گویی نکنم
نکته اساسی و مهم دیگه : من همیشه به جایگاه خودم به شرایط خودم نگاه کنم ببینم خودم در چه حوزه ای موفقیت بزرگی کسب کردم چه مسیر درست و نتیجه درستی رو دارم صلاحیت احزار نظر دارم یا نه ؟ تازه بازم تو همون شرایط هم بهتره قضاوت نکنم چون صددرصد اطلاعات دقیقی از اون شخص ندارم میتونم فقط از تجربیات خودم در مسیر موفقیتم بگم تا راه گشا باشه
نکته مهم و اساسی دیگه : وقتی نتیجه خوبه هیچ حرفی برای گفتن نداریم وقتی نتیجه بده کلی انتقاد و پیشنهاد و قضاوت دیگران رو داریم کلا دنبال یادگیری و به دست آوردن تجربه از نتایج دیگران نیستیم که در مسیر زندگیمون درسی بشه برای پیشرفت راحتتر خودمون بهتر فقط یاد بگیرم و عمل کنم
نکته اساسی و مهم دیگه : وقتی میافتیم تو پرسه قضاوت کردن دیگران اولا :تمرکز از رو خودمون و اهدافم برداشته میشه دوما:ذهن به صورت ناخودآگاه تربیت میشه بره دنبال نکات منفی افراد و نتایج نادرست بگرده کانون توجه روی نکات منفیه پس خودم هم دچار این اشتباهات و اتفاقات منفی میشم سوما: از صلح بودن با جهان اطرافم خارج میشم آرامش زندگیم از بین می ره
نکته اساسی و مهم بعدی:قضاوت کردن دیگران در حالی که خودم مبرا از اشتباه و گناه نبودم کار انسانی و درستی نیست اگر در خلوت خودم با خودم صادق باشم انقدر راحت دیگران رو قضاوت نمیکنم
تجربه من :در مسائل خانوادگی که اطرافیان من داشتند قبلا نظر میدادم الان مدتهاست از فرکانسشون با قضاوت نکردن با صحبت نکردن در موردشون با تمرکز کردن رو اهدافم کاملا از مدارشون خارج شدم ارامشم بیشتر شده با خودم در صلح هستم و روابطم بهتر شده چون غیبت و تهمت و قضاوت کردن و دروغ گفتن و دروغ شنیدن خود به خود حذف شده
تصمیم من :بهتر و بهتر شدن در این زمینه تا یه تغییر شخصیت بنیادین و اساسی در من ایجاد بشه تا در مدار بالاتر در شرایط بهتر و افراد بهتری قرار بگیرم و نتایج من هم بهتر بشه
مریم جانم و استاد جان این مباحث مهم رو با عشق و با نیت رشد بیشتر ما و قرار گرفتن در مسیر درست و آسون تهیه میکنید با تمام وجودم فقط میگم عااااااشقتونم
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
نوشته شما می تواند شامل چنین نکاتی باشد:
- موارد اساسی و نکات کلیدیِ این فایل چیست؟
- کدامیک از این موارد به شما بیشتر کمک کرده است؟
- چه تجربیات آموزنده ای در این باره دارید؟
- برنامه‌ی شخصی‌ِ شما برای اجرای «آن مورد اساسی در عمل» چیست؟
منابع بیشتر:
خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران
live با استاد عباس‌منش | قسمت 7
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD223MB21 دقیقه
- فایل صوتی قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم31MB21 دقیقه
سلام خدمت استاد عباس منش، خانم شایسته و سایر دوستان.
موضوعی ک در این فایل بهش اشاره کردین خیلی قابل تامله و چیزی هست ک من فکر میکنم اکثر جامعه درگیرشن. اتفاقا اول صبح ک این فایل رو گوش دادم بعدش رفتم جایی و دیدم دارن درمورد ی شخصی قضاوت و غیبت میکنن.با خودم فکر کردم ک ما ادما اکثرمون دوست داریم تمرکزمون رو بذاریم روی بقیه ب جای اینکه ب خودمون، رفتارامون و کارامون فکر کنیم. دلیلشم حس میکنم این باشه ک تغییر خود خیلی سخته. ب خاطر همین همه ترجیح میدیم ی دست گرمی پیدا کنیم برای مجالسمون و درموردش حرف بزنیم. استاد من فکر میکردم قضاوت خیلیی درونم کم رنگ شده ولی با دیدن فایل امروزتون فهمیدم هنوز جای کار دارم. گرچه خیلی کم تر از گذشته غیبت میکنم و یا قضاوت ولی هنوزم این صفت در من فعاله کمی و من متوجهش شدم. جوری ک امروز اتفاقی پیش اومد و من دیدم دارم فردی رو قضاوت میکنم. بعد دوباره ک فایل شمارو گوش دادم ب خودم گفتم ببین عصمت! تو جای اون فرد نبودی، اون تجربیاتی رو ک داشته نداشتی پس نمیتونی درمورد نحوه عملکردش قضاوت کنی. درواقع همون ضرب المثل ک میگه تا کفش کسی رو نپوشیدی درمورد نحوه راه رفتنش قضاوت نکن. تمرین عملی من این هست ک بیش تر حواسمو جمع کنم ک قضاوت نکنم. یعنی کم ترش کنم…هرموقع میخوام کسی رو قضاوت کنم بگم من جای اون فرد نیستم. اون اطلاعاتی رو ک در اون شرایط داشته ندارم. شاید اگع منم بودم همین کارو میکردم. یا بگم من تجربیات او رو نداشتم. گذشته اورو نداشتم ک حالا قضاوتش میکنم. اینجوری روابطم قشنگ تره. هم با خودم هم با اطرافیانم و حالم بهتره…ممنونم ازتون بابت این فایل پرمحتوا
در پناه خدا شاد و سلامت باشین.