پیشنهادی سرنوشت ساز برای تعطیلات عید - صفحه 21

سلام دوستان عزیز

من چند وقتیه که دارم فایل استاد و به صورت پیوسته گوش میدن، قبلا خیلی پراکنده گوش میدادم ولی ی مدت روزی 7،8تا فایلگوش میدم وحداقل روزی دو تا

اوایل میلی نداشتم، نا امید بودم هچی ارومم نمیکرد، دوست داشتم یه چیزی گوش کنم یا فیلمی ببینم سرگرم شم ولی علاقه ای هم ب گوش دادن اهنگ نداشتم وقتی از بی حوصلگی اهنگی هم گوش میدادم، چون فایل ها رو سیو دارم بعد از دوتا اهنگ میرفت روی حرف های استاد عزیز

تنها دل خوشی این روزهای من گوش کردن به این حرفا بود.

یه حسی بهم میگفت که چی این حرفا رو گوش میدی…. یه حسی هم میگفت فقط گوش حتی اگرم فک میکنی تاثیری نداره.

ولی ته دلم من ایمان داشتم ک تاثیر داره

(شما حتی اگر بی انگیزه هم بری باشگا و تمرین کنی بعد چند ماه میبیینی تاثیرشو رو بدنت میزارم)

به قول گفته برخی از دوستان در گفتگو با استاد،،، من همش سیم پیچی بودم یا هندفری تو گوشم بود یا گوشیم وصل به شارژر بود.

طوری ک دیگران کلافه میشدن….

خواهرم ازم پرسید چی داری گوش میکنی…

منم ک تا چند وقت پیش فقط منتظر بودم یکی یه چیزی بگه یا حتی نگه استادو بهش معرفی کنم و ب زور قانع ش کنم این فایلا رو ببینه و بشنوه…

به دروغ گفتم هیچی دارم رمان گوش میکنم داستانش جالبه، البته دروغم نگفتم گفتگویی دوستان با استاد بود ک همه داشتن از زندگیاشون میگفتن…

دوست داشتم فقط رو خودم تمرکز کنم

بعد از یکی دوماه گوش کردن های پیوسته با اینکه هنوز به مرحله عملی نرسیدم یه حسی درونم داره کمکم میکنه که اون کاری که ده سال میخوام انجامش بدم و میترسیدم و انجام بدم

یه دل قرص محکم پیدا کردم قشنگ حس میکنم یه کسی پشتمو هوامو داره

و این حس خوب و این جسارت بعداز ده سال با گوش دادن به فایل های استاد به صورت پشت سر هم و با استمرار بالا برای فهمشون باعث شد.

شاید ایمانی ک عمل نیاره حرف مفته، ولی همین که دارم جراتشو پیدا میکنم تا بهش عمل کنم برام فوق العاده ست، اولا اصن نمیتوستم بهش فک کنم، ولیالان از فک کردن ب براورده شدنش کلی ذوق کردم.

این تغییر توی دوماه برام اتفاق افتاد به قول استاد عزیز این حس خوب و الگو میکنم و هر روز و هر روز فایل ها رو گوش میکنم تا قویم کنه.

به دوستان پیشنهاد میکنم فایلها رو بصورت پیوسته و هر روز گوش کنند نتیجه ها خیلی زودتر بدستشون میرسه(من حتی تو دستشویی هم هندزفریتو گوشم بود و گوش میکردم)

و طبیعت،،،

من خودم چند وقته به صورت تقریبا حرفه ای کوه میرم

یادمه یه بار تو برف شدید راه و گم کردم

ن عقبی ها رو میدیدم ن جلوی ها رو

همه جا مه بود و پاکوبها داشتن با اومدن سریع برف پوشیده میشدن

من اونجا ن ترسی داشتم ن نگرانی ی حس فوق العاده معنویی داشتم بین اشک و لبخند بودم و به شدت خدارو حس کردم و بخدا گفتم خدایا تو این جا هم هستی، دوست داشتم تا ساعتها تو شرایط باشم

همین ک راه میرفتم اشک شوق میریختم یکی از دوستان دیدم ک بهم اشاره کرد زودتر بیا و ب گروه ملحق شووو

حسشو خیلی دوستداشتم من واقعا اونجا خدارو حس کردم.

حرف استاد بهم تلنگری زد

چون من همیشه میگفتم باید یکی یا گروهی باشه که برم طبیعت… هر وقت تنها میرفتم ناراحت میشدم ولی دوست دارم برمو از تنهای خودم با خدا لذت ببرم….

هنوز شب موندن تو طببعت و تجربه نکردم و ترس هم دارم… ولی مطمئنم اگ حتی تنها برم به طبیعت و شب بمون بهتر از این حس و تجربه میکنم.

مطمئنم کامنت بعدی ک میزارم ی دست آورده خیلی عالی داره ک باهاتون به اشتراک میزارم تا همه مون شاد شیم

انقدر اینجا خوبه و فرکانس ها عالی من انرژی خوبی دریافت میکنم

به امید دیداره همه عباسمنشی ها، علی الخصوص استاد عزیز و مریم عزیز دل