«تمرکز لیزری» بر بهبود اصلی ترین پاشنه آشیل - صفحه 47

سلام خدمت استاد عباسمنش عزیز و همه دوستانی که در مسیر حق تعالی قدم برداشتن و تصمیم به تغییر زندگیشون گرفتن.

سیدجان تولدت مبارک.

من خیلی به ندرت پیش میاد که کامنت بزارم و اونم بخاطر مشغله کاری زیادی که دارم اما معجزاتی که این روزها داره برام رخ میده رو واقعا نمیتونم به سادگی ازش بگذرم و به شما منتقل نکنم.

میخوام از ابتدای آشناییم با این سایت بگم که اولین بار توی یه کانال تلگرام کلیپ انگیزشی معروف استاد رو دیدم. خب تا قبل از اون هر از گاهی مجلات موفقیت هم میگرفتم و به این زمینه علاقه مند بودم. اما اون کلیپ خیلی با بقیه کلیپهای انگیزشی و جملاتی که قبلا خونده بودم یا شنیده بودم فرق داشت.

اسم استاد رو توی گوگل سرچ‌کردم و وارد سایت شدم و نمیدونم چرا به بخش محصولات هدایت شدم و از اونجایی که پول خریدش رو نداشتم سایت رو بستم و کلا همه چی فراموش شد.

اما اون کلیپ رو داشتم و سعی میکردم هر روز ببینمش و ازش انرژی بگیرم.

حدود یک سال شایدم بیشتر گذشت تا اینکه من دوباره وارد سایت شدم و این بار بود که متوجه شدم کلی فایل رایگان توی سایت بوده و من ندیده بودمشون. اولش خیلی تعجب کردم از اینکه چرا من دفعه قبل اینا رو ندیدم اما خب الان میدونم که چون اون موقع فرکانسم پایینتر بود اون اتفاق افتاد.

خلاصه شروع کردم به دانلود تمام فایلهای رایگان استاد عباسمنش. در همین محدوده زمانی بود که محل کارم از کرمان به تهران منتقل شد و من هم از این تغییر استقبال کردم و به قول معروف به فال نیک گرفتم.

تهران اومدن من واقعا از هیچ نظر منطقی توجیه نداشت اما من به ندای درونم که میگفت برو گوش کردم و علیرغم مخالفت همسرم با وجود یک بچه معلول اومدم تهران.

این در شرایطی بود که من کرمان توی‌خونه سازمانی نشسته بودم و به فامیلم هم نزدیک بودم و به قول استاد شرایط نسبتا ایده آلی داشتم اما من رویاهایی توی سرم داشتم که با اون شرایط به نتیجه نمیرسید.

الانم که تهرانم خونه اجاره کردم و هرکس هم منو میبینه میگه دیوونه ای که اونجا خونه مفت رو ول کردی اومدی توی تهران به این گرونی اجاره خونه میدی اما اونا چیزایی که من میدونم و حس میکنم رو متوجه نمیشن.

بهرحال الان تقریبا دو ساله که اومدم تهران و مستقر شدم و صبحها سر کار اداریم هستم و بعد از ظهرها هم میرم اسنپ.

عصرها توی ماشین با هندزفری توی یه گوشم کلا دارم صحبتهای استاد رو میشنوم و آگاهی ها رو دریافت میکنم. از محصولات هم فعلا فقط کتابها رو خریدم و خیلی دوس دارم دوره کشف قوانین زندگی رو تهیه کنم.

من از بچگی به موسیقی علاقه داشتم و حتی مدتی ارگ هم میزدم اما پدرم بخاطر شرایط مالی نامناسبی که براش پیش اومد ارگ من رو فروخت که بعدا برام بخره. هنوزم رفته که بخره D:

توی این مدتی که اومدم تهران کلا دیدم به زندگی بهتر شد هرچند خیلی از مواردی که استاد میگه رو انگار از قبل میدونستم و ناآگاهانه عمل میکردم.

بهرحال دوباره علاقه و اشتیاق سوزان من به موسیقی توی دلم شعله ور شد و تصمیمم رو گرفتم هرجور شده پیانو بخرم و موسیقی رو حرفه ای شروع کنم.

جالبه از وقتی که این تصمیم رو گرفتم دستان خداوند رو به شکل های مختلف دیدم. مثلاً خیلی از مسافرایی که سوار می‌کنم موزیسین هستن یا بهرحال یه ربطی به موسیقی دارن و ازشون خیلی چیزا رو متوجه شدم اما در مورد خودم که باهاشون حرف میزدم اکثرا میگفتن دیگه برای تو دیر شده و دیگه ۳۲ سالت شده و برای پیانو باید از بچگی دستات عادت کنه و کلی باورهای محدودکننده ای که دارن اما من از استاد یاد گرفتم که اونا رو نشنوم و حرفای خوبشون رو دریافت کنم.

ولی خب بهرحال بهم حق بدین که ذهن منطقیم با حرف اونا موافق بود از طرفی هم ندای درونم میگفت هیچوقت برای هیچ چیز دیر نیست برای همین از خدا درخواست کردم برام نشونه بفرسته که سن نمیتونه منو محدود کنه.

الان که به اینجا رسیدم و میخوام ادامه رو بگم بغض گلومو گرفته …

دیروز روز تولد استاد بود . صبح‌که از خواب بیدار شدم اولین کاری که کردم رفتم گروه تلگرامی که در زمینه موسیقی هست رو چک کنم و دیدم یه پیام نسبتا طولانی هست. من که اکثرا پیامهای طولانی رو نمیخوندم اون رو شروع به خوندن کردم و دیدم زندکینامه یه خانم پیانیست رو نوشته و توضیح داده که چطور از سن ۴۲ سالگی شروع به پیانو زدن کرده و فقط ظرف مدت ۴ سال به چنان مهارتی رسیده که توی دانشکاه موسیقی شروع به آموزش و تدریس پیانو کرده.

و این بود اون نشونه ای که خدا برای من فرستاد اما هنوز ادامه داشت. من که کلی با اون متن انرژی گرفتم و همون لحظه مو به تنم سیخ شد چون تا بحال اینقدر واضح از خدا پیامی دریافت نکرده بودم.

از روی کنجکاوی روی لینک کانال تلگرامی که اون مطلب رو به اشتراک گذاشته بود کلیک کردم و واردش شدم و دیدم ای خدا اینجا دقیقا همونجاییه که من میخواستم.

من توی این چند وقت همش به خدا میگفتم من که فعلا توانایی مالی خرید پیانو رو ندارم اما باید یه کاری برای هدفم بکنم. نمیشه که همینجور دست روی دست بزارم.

توی اون کانال تلگرام کلی کتب آموزشی پیانو و موسیقی بود بهمراه کلی مطلب که چطور و از کجا شروع به آموزش موسیقی و پیانو کنیم.

دقیقا همون چیزی که من دنبالش بودم و هستم.

از دیروز باورام خیلی قویتر شده و همش خدا رو شکر میکنم.

استاد خیلی دوستت دارم. خدا تو رو برای ما فرستاده.

یخورده طولانی شد داستانم اما خودم که الان مینویسم کلی انرژی گرفتم و خواستم این متن رو ارسال کنم تا بقیه هم بخونن و انگیزه بگیرن و با باورهای قدرتمند کننده تر از قبل به مسیرشون ادامه بدن.

دوستان تکرار و تکرار و تکرار شنیدن فایلها رو یادتون نره.

استااااااااااد عشقییییییییییییی

لحظه شماری میکنم از نزدیک ببینمت و محکم بغلت کنم و ازت تشکر کنم…

خدا میدونه چه روزهای عالی و طلایی در انتظار اعضای این سایته.

برای همگی آرزوی موفقیت و ثروت میکنم.

ما به رویاهامون یه رسیدن بدهکاریم.