درس‌هایی از انیمیشن گربه چکمه پوش

سلام بچه های عزیز سایت عباسمنش . استاد ممنونم واسه این نگاه زیبا از این انیمیشن فوقالعاده . اولین درسی که برای من هست اینه که اقا سطحی رد نشو ! مگه اولین بار هست که درسای زیبا از یک فیلم پیدا میشه ؟ میتونیم یکم تفکر کنیم در هر فیلم یا اتفاق ساده ای که هست در زندگیمون و انقدر درس یادبگیریم و بعد به بقیه هم یاد بدیم .

چقدر مفهومای مختلف مثل غرور و عشق زیبا نشون داده شده بودن . درواقع غرور یک ویژگی مثبت نبودش برای گربه فقط نشانه ای از ترس ها و خلا های اون بود . فیلم اولیش راجب زندگی گذشتش هست که من سال ها پیش دیدمش و الان میخوام دوباره ببینمش .

زندگی با ترس حال نمیده . میدونین اون ترس وقتی توی وجودش اومد وقتی که توی کوهستان ارواح گمشده بود ، اصن نگذاشت فکر کنه و فقط فرار کرد و هی همه چی بدتر شدش . ولی همونطور که اخر فیلم رفت توی دل ترس یعنی مرگ ، اون عزت نفسی که داشت که گفت میدونم که تورو هیچوقت شکست نمیدم ولی میخوام بجنگم ، اصل مطلب بودش .

این سگ چقدر گوگولی بود ! اصن هرچیزی یه شکل دیگه ای توی دنیاش بود . اونجا که به عنوان تله گذاشتنش اون خانواده خرس ها ، سریع باهاشون میخنده و اونم قاطی دعواهاش میشه . الان من حرف حافظ رو بیشتر درک میکنم که میگه اسان گیر برخود کار ها …

این سگ حتی موقعی هم که باهاش بدرفتاری شد انرژیشو نباخت . خود من شخصا این همه رفتار خوب رو میبینم اصن واسم عادی میشه و یکم یکی اخم میکنه من میگم وای تو چه غلطی میکنی قانون مگه نیس توی این دنیا و میرم توی فاز سرزنش ! ولی خداروشکر خیلی بهتر شده الان این بخش و امشب هم اصن انقدر حال معنویم خوب شد که یه اگاهی هایی درسافت کردم که جرقش همین انیمیشن بود : توی فیلم زندگیت تو ستاره ای . یاد بگیر بخش خودتو‌انجام بدی و خودتو زندگی کنی دیگه واکنش بقیه به خودشون برمیگرده . من همش فکر میکردم اگه یکی یه اخمی به من کنه یا یکم حرفمون بشه من خیلی ارتعاش بدی فرستادم و اصن در مسیر اشتباهم خدایا چه کاری کنم الان مگه من این همه روی خودم کار نمیکنم یعنی چی طرف گرم سلام نکرد ! یعنی چی بی محلی کرد ! و اصن کل اون خوبی ها کل اتفاقای خوب کل هرچیز دوست داشتنی ای رو میبوسیدم میزاشتم‌کنار و خودخوری شروع میشد … الان من دیگه واسه دل خودم زندگی میخوام کنم که تکامل میخوادش . اقا من قصدم عاشقیه قصدم خودمو زندگی کردنه سلام رو بکن و رد شو داد که داد نداد مهم نیس . وقتی یه نازیبایی میاد اگه من نگاهم رو بهش خوشگل کنم دیگه اهمیت نداره چی اتفاق افتاده مهم حال منه مهم دنیای منه ! بقیه خودشون میدونن و بازی خودشون من مهم اینه که خودمو تجربه کنم و تنها خط قرمز من این باشه که بقیه رو له نکنم با کار و کلامم .

انیمیشن سول یا روح هم خیلی خیلی شاهکاره اونجا اصلا داستانش راجب دنیای پیش از تولد ماست که خیلی جالبه پیشنهاد میکنم ببینید اشک از چشماتون میاد این حس بینظیره !

این خوش حال بودن و قشنگ نگاه کردن باعث شد همه چیز راحت بشه واسه « توله سگ » قصه ما ! بابا تورو گروگان گرفتن واسه نقشه و طرف هم قلبش از سنگه چرا تو دلشوره نمیگری ؟! چون باور داشت که دوستی بین اونا واقعیه . اون یکی گربه هم که چون باورش این بود که همه خیانتکارن همش از این جنس اتفاقا رو دریافت میکرد ! ولی تکامل به زیبایی طی شدش . من یه چیز قشنگ دیگه هم یاد گرفتم : وقتی گرگ مرگ تغییر رو دید بهش فرصت داد . نشون میده که وقتی ما تغییر میکنیم خدا رو ما حساب میکنه ! وقتی هی ما میترسیم و فرار میکنیم به شکلای مختلف یا مثلا میگیم اعراض یا استفاده از روابط یا الکل یا هرچی ، انگار عرصه به ما تنگ تر میشه و هرچی مقاومت میکنی همه چیز بیشتر میریزه بهم . ولی وقتی رها میشیم و نگاهمون عوض میشه ولی واقعی ها نه ادا سر هرکی رو کلاه بزاری سر روح درونت رو‌نمیتونی که ؛ همه چیز درست میشه و حمایت این سیستم رو دریافت میکنی . اره مردن اتفاقی حتمی توی سیستمه اقای گربه چکمه پوش ولی من بهت فرصت بیشتری میدم تا خوب زندگی کنی و از همین یه جونت لذت ببری . هیچ جادویی نیاز نیست

سپاسگزارم از ریپلای قشنگتون . اشک توی چشام جمع شده اصلا یاد میواق دوم نبودم ! من این کتاب رو بارها خونده بودم ولی نمیدونستم انقدر عمیق همه جا نشانه هایی ازش هست . ممنونم که یاداوری کردید این کتاب رو . به شخصه برای من پیمان دوم ریشه زیادی داره و همیشه باید روش کار کنم …