درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

به نام خدای بخشنده ی مهربان

سلام موژان عزیز

تبریک می گم موفقیت هایی که کسب کردی و احسنت به شما که الهام قلبی تون گوش دادید.

نمیدونم دوره های روانشناسی ثروت رو دارید یا نه؟ ولی اگه من بودم با این شرایطی که داشتید، شب و روزم رو دوره های روانشناسی میدوختم. واقعا باورهای ثروت هم بسیار مخفی و هم ویرانگر هستند. خود من چندین شغل عوض کردم، و فقط توان جسمی خودم را گذاشته بودم و هیچ نتیجه ای غیر از خستگی جسمی و روحی برام نداشت.

شما الان آماده آماده برای دریافت آگاهی های دوره ها هستید.

در پناه حق روز به روز توحیدی تر و ثروتمند تر باشی مهربان بانو

به نام خدایی که در این نزدیکی ایست

سلام بتول جان، دختر توحیدی و ثروتمند

ممنون ام بخاطر که کامنت مرا خواندی و جواب دادی.

من این رهایی رو مدیون دوره بی‌نظیر عزت نفس میدونم.

استاد میگه اگه تمام عوامل موفقیت رو روی یک کفه ترازو بذاری و عزت نفس رو روی کفه دیگه، عزت نفس مهم تر و سنگین تر است. و خود استاد عامل اصلی موفقیت اش رو اعتماد به نفس و عزت نفس میدونه.

از موقعه ای که دارم روی عزت نفس ام کار می کنم، مقام و قرب من در خانه دست کمی از ملکه ها ندارد. همسرم و فزندانم، تاب میخورن قربون صدقه ام میرن، مامان بابام همش قربون صدقه ام میرن، مادر شوهرم، چای میاره برام تو اتاق و میگه چقدر خوبه که تو هستی، و این ماجرا سر دراز دارد….

ما امیدیه زندگی می کنیم عزیزم.

مسیر مسیر لذت بخشی است. فقط باید استمرار داشت.

رهرو آن نیست که گهی تند وگهی خسته رود

رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود

بتول جان منتظر کامنت های پر از موفقیت هستم.

مراقب حال دلت باش

به نام خدایی که در این نزدیکی ایست

سلام سعیده جانم، مهربان بانوی زیبارو و زیبا سیرت

خدای من چه دخترای شیرینی داری، چقدر شبیه خودت هستند.

میتونم ساعات ها کنار این دخترا باشم و اونا را سرگرم کنم و از بودن کنارشون لذت ببرم.

تازه عروسی کرده بودم، با دخترای هم عروسم که 6 و 3 ساله بودند، خاله بازی می کردم و کلی باهاشون وقت میگذروندم.

دیگه این دخترا بچه کوچیک نداشتیم تا پسرم علی بدنیا اومد و هله ماشالله بچه کوچیک زیاد شد. منم از خدا خواسته هر وقت جمع میشدند، می رفتم وسطشون و کلی باهم بازی می کردیم.

سعیده جان چه شور و نشاطی از میان کلماتت پیداست، یه جوری خوشحالی انگار انتقالی ات درست شده. واقعا این حد از تمرکز ذهن ات رو تبریک می گم، خیلی خاصی دخترررررررررررر

من تا حالا پرستار به این نچرالی ندیده بودم، خیلی خوبی دوستت دارم.

راستی امروز عصر همسرم صدام زد گفت بیا این مناظر زیبا رو ببین. مناظر شمال بود، این‌قدر رویایی بود که حد نداشت و من داخل اون فیلم وتصاویر دنبال ات می گشتم، این قدر که گریه ام گرفت بزور جلوی خودم رو گرفتم، واقعا عشق الهی چقدر شیرین و جذاب است.

گفتی که من پدر و مادرم رو انتخاب کردم، الحق عجب انتخابی کردم، پدرم خیلی زحمتکش است. چه روزها که ما زیر کولر خواب بودیم و اون تو گرمای خوزستان تو جرینگ آفتاب کار می کرد، من همیشه پدرم رو تحسین می کردم، و خیلی دوست دارم بهبتونم خدمتی که درخورشون باشه بهشون بکنم، پدرم نون حلال آورد سر سفره که بچه های خدا ترسی تربیت کرد. و مادرم که الان زانو درد داره، چقدر زن شجاع و دلیری است، خیلی خود ساخته و قوی.

حالا درست است که باورهای اشتباهی در مورد ثروت داشتند که حتی با اینکه شغل بابام یک کار فانتزی و پتانسیل درآمد بسیار داشت، ولی پدرم همیشه می گفت کار ما برکت نداره، ما هرچی هم تلاش کنیم فایده نداره. ( براساس یه داستانی که حالا یه امامی نمیدونم پیامبری اومده دیده یک بنایی روز جمعه کار میکرده، بهش میگه روز جمعه کار نکن. این دستمزد امروزت، امروز رو تعطیل کن. اون بنا پول رو میگیره و علیکی خودش رو در حال جمع و جور کردن وسایل می کنه تا اون امام بره، بعد دوباره شروع به کار میکنه. بعد اون امام دوباره میاد میبینه داره کار میکنه، بهش میگه، برکتی در کارت نیست) این داستان رو بارها و بارها از زبان مامان و بابام شنیدم و باورش کرده‌ بودند.

سعیده جان مررررسی که خوشحالم کردی تو را سپاس.

تا شروع مدرسه ها 4 ماه دیگر مونده،مطمئن ام یه گشایشی برای انتقالی ات می شود.

منتظر سوپرایزهای خداوند باش. فرج نزدیک است.

در پناه حق روز به روز توحیدی تر و ثروتمند تر و شادتر و جوان تر باشی مهربونم،