درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

به نام خداوند بخشنده و مهربان

عرض سلام،عشق و درود خدمت اساتید عزیز و دوستان عزیزم در سایت

خدا وکیلی عجب عکس کاوریه،استاد محو جت های اف 35 آمریکایی شده و مریم گلی هم خنده شیرینی بر لب داره از اون عکسهایی هست که باید روزی چندین بار مرور بشه

استاد من که وقتی داشتم فایل را می‌دیدم به قدری محو زیبایی تصاویر شده بودم که انگار گوشام اصلا صدایی نمیشنید و فقط چشام میدید اونحا بود که فهمیدم شما چرا اول فایل گفتید این فایل را حتما به صورت صوتی گوش بدید،چقدر این محیط هواش پاکه،آسمونش آبیه آبیه،مردمش عاشق و با همه در صلح هستن،چقدر زیبا

خانم شایسته عزیز تبریک میگم به همتتون که با اینکه پینگ پنگ بلد نبودید الان تبدیل شدید به یک بازیکن عالی و این میسر نبود مگر با تمرین و تکرار،عشق و علاقه

مورد اول: رابطه بین احساس عدم لیاقت و از دست دادن نعمت ها

یادم میاد چندین سال پیش یه درآمد عالیه روزانه ای برام فراهم شد و بصورت نقد روزانه به حسابم واریز میشد ولی حس عدم لیاقت این درآمد اونم بصورت روزانه باعث شد سریع اونا از دست بدم،

یا همین پارسال یه پول زیادی دستم بود ولی چون از بی پولی میترسیدم پولا تو حسابم نگه داشته بودم و خرج نمیکردم مبادا یه روز حسابم خالی بشه و من بی پول بشم.

یا جدیدترین موردش،من محصول باغمون که بادام مامایی هست و صادرات میشه به کشور هند را تو انبار نگه داشتم و همین چند روز پیش فروختم چون ترس از دست دادن و خالی شدن انبار را داشتم،و مثل اینکه اون محصولات قوت قلبی بود برای من،و ترس از برگشت روزهای بی پولی که قبلا داشتم اونا را نگه داشته بودم

یا من دقت کردم زمان هایی که پول تو حسابم دارم کوچکترین خرج بزرگی ندارم ولی به محض بی پولی میشم ماشینم خراب میشه،خرج های الکی میاد سراغم،همین ماشینی که تا دیروز مثل ساعت کار می‌کرد و 6 یا هفت ماه هیچ مشکلی نداشت

یا موقعی که پول تو حسابم هست هیچ کسی بهم نمیگه پول قرض بده ولی به محض بی پولی ده ها نفر درخواست پول میکنن

شاید هر روز که با قانون بیشتر آشنا میشم و درکی بهتر و بیشتری نسبت بهش پیدا میکنم برام واضح تر و کلیر تر میشه که تمام اتفاقات را خودمون به وجود میاریم شاید ندونیم و بصورت ناخودآگاه باشه

هیچ اتفاقی،اتفاقی اتفاق نمیفته و در پس اون پُر از دلیل و منطق هستش اگر ما بشینیم و فکر کنیم خواهیم دانست

شاید قبلا اهل قضاوت کردن جهانی هستی و انسان‌ها بودم و میگفتم که چرا بعضی افراد تو کشورهای فقیر و بعضی افراد تو کشورهای ثروتمند به دنیا اومدن و هزاران فکر بی ثمر که دونستن اونها کوچکترین کمکی به پیشرفت من که نمیکنه هیچ بلکه زمان گرانبهای منا که هیچ چیزی مثل اون ارزش نداره را ازم به رایگان میگیره

گاهی اوقات به خودم میگم که چقدر زمان من کم میارم برای کار کردن روی خودم و میگم ای کاش ساعت ها کمی آهسته تر سپری میشدن و ای کاش زودتر با قوانین الهی آشنا میشدم،ولی بازم به خودم میگم محمد خدا را شکر کن که تو اوج جوانی خدا این فرصت خودشناسی را به تو عطا کرد،تو هیچ چیزی نداری جزء لطف و رحمت خدا

الان که دارم این کامنت را می‌نویسم اومدم باغمون و درختا را آبیاری میکنم و غرق صدای باد و آب شدم نمیدونید چه لذتی داره،واسه خودش پارادایسی هست.

مورد دوم:احساس قربانی شدن

از احساس قربانی شدن ننویسم که این دیگه برا خود من هستش،من خدای احساس قربانی شدنی بودم برا خودم،اصلا کمربند سیاه این رشته پوچ را باید میدادن به من

احساس قربانی شدن هزار سو و هزار جهت،از طرف دوستان اقوام،خانواده و … همیشه حسم این بود که همه می‌خوان منا گول بزنن،حق منا بخورن، به من زور بگن و برای همین همیشه عینک بدبینی به چشمام میزدم و سعی می‌کردم کوچکترین ارتباط کلامی و عاطفی با هیچ کسی برقرار نکنم که مبادا بخواد از من سوء استفاده کنه(یا به قول خودمون رو بدم به طرف) الان که دارم مینویسم خندم گرفته ههههه بابا حج ممد کجا بودی الان کجای سالار،اینهمه تغییر،مگه داریم،مگه میشه ای بابا ببین خدا با ما چه ها نمیکنهخدایا هزارن مرتبه شکرت

الان هر روز زندگی من پر از اتفاقات عالی،پر از شادی و عشق و لذت بردن از تک تک لحظات،همین لحظاتی که قبلا اینجوری نبود و جهنمی بور برا خودش و هر روز به اندازه 100 سال سپری میشد

با خدا باش و پادشاهی کن

در آخر امیدوارم تیم محبوب آبی پوشم در شهر منچستر،چهارشنبه 3 بر صفر کهکشانی ها را بدرقه خونه بکنه،2 از گل ها رل هم هالند بزنه

سپاسگزارم استاد عزیزم بابت تهیه این فایل های زیبا که هر کدومش پرایسلس هست و درسهای زیادی را برای ما داره

خدایا تنها تو را میپرستم و تنها از تو یاری میجویم