درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1 - صفحه 1

به نام عظیم و جلیل

سلام به خدای مهربونم که همواره با منه، و منو تنها نمیذاره

سلام به استاد عزیزم و مریم جونم که‌ دقیقا الان احساس می کنم مثل روزایی که دَرسِت رو نخوندی و معلم میاد امتحان میگیره، شما دارید، آشغال درنمون رو بیرون می کشید. خیلی سخته ولی باید انجام داد،باید خوب فکر کرد، وقتی خوب فکر می کنم میبینم که:

یه عمر احساس عدم لیاقت و قربانی بودن داشتم، حتی از اینکه زن هستم، احساس قربانی بودن می کردم، از اینکه قدرت بدنی ام کمه، از این که در یک شهر کوچیک زندگی می کنم، پدرم کاشی کار است، مادرم یک زن خانه دار بیسواد است، از این که عرب زبان هستم، از این اوضاع مالی خوبی نداشتیم، از این که بعضی روزها گرسنه می رفتم مدرسه، از این که تو زمستون یه کاپشن نداشته باشی ،از این که جنگ زده بودیم، از این معلم و کتاب نداشتیم، وقتی ازدواج کردم، از این که یه زن باید بله قربان گوی همسرش باشه و بدون اجازه اون از خونه نزنه بیرون، از این که همش بپزم و بشورم و بسابم، از این که هیچ اختیاری از خودم ندارم و هر کاری بخوام بکنم باید با اجازه همسر باشه.از این که شرایط جوری پیش رفت که با مادر همسرم زندگی میکنیم….

نمیدونم فکر کنم سخت ترین هاش رو نوشتم

وقتی احساس قربانی داشته باشی، دیگه خودت رو لایق نعمت نمی دونی که بخواد وارد زندگی ات بشه.

وقتی به این مسائلی که یه عمر مثل خوره اذیتم می کردند، نگاه می کنم، متوجه میشم که چطوری، فرهنگ و آداب دست و پای آدم رو میبنده و نمیذاره پیشرفت کنه.

استاد در یکی از فایل ها گفتید، که پدر شما بهتون یاد داده بود که هیچ چیز رو بدون تفکر و تحقیق قبول نکنید، حتی اگر اون مطلب رو معلم تون گفته بود. اگر به ما هم این رو یاد میدادند، شاید این قدر عرصه رو بر خودمون تنگ نمی کردیم

با همه خوشی و ناخوشی اش گذشت، و اما الان دارم به ارزش وجودی خودم بیشتر وبیشتر پی میبرم، و خودم رو با تمام نقاط قوت و ضعف خودم دوست دارم.و این را اول از همه مدیون لطف خدای مهربان و بعد آموزش های الهی شما استاد بی‌نظیر هستم. خدایا شکررررررررت

و اما یه مورد جالب از کلاس اول دبستان ام یادم اومد، از احساس عدم لیاقت و از دست دادن نعمت:

کلاس اول که بودم تمام دیکته هام رو 20 می گرفتم تا اواسط سال، از بس 20 گرفته بودم خسته شدم، گفتم بذار یه حرف رو خودم اشتباهی بنویسم ببینم چی میشه، اون دیکته 19 شدم، نوزده شدن همانا و دیگه 20 نگرفتن همان. دیگه آخرای سال از دست خودم کفری شده بودم که چرا اون اشتباه رو کردم که بخوام 19 بگیریم، خلاصه با پی بردن به اشتباه چند تا دیکته آخر رو 20 شدم.

استاد سپاس گذارم که با طرح پرسش هایی دارید ما را بیشتر و بیشتر به خودمان می شناسانید.

استاد یه نکته خیلی جالب و این کمک میکنه که بیشتر با خودم در صلح باشم، این است که شما گفتید؛ با این که این همه روی خودتون کار کردید، بعضی وقتا مسیر فکرتون اشتباه میشه، یا عصبانی میشوید، و این میتونه خیلی بهم کمک کنه که در آرامش بیشتر باشم.

مررررسی استاد که این قدر صادقانه برامون از خودتون و حالاتتون میگید، و باعث شد چیزهایی که من همیشه از بقیه قائم می کردم رو اینجا بنویسم و احساس سبکی می کنم، چون میخوام مثل شما زندگی شفافِ شفاف داشته باشم.

در پناه حق روز به روز توحیدی تر و ثروتمند تر و شادتر و جوان تر و روایط عاشقانه تر باشید.

به نام خدایی که همواره با ماست و ما را تنها نمیذاره

سلام فرزانه جان دختر ثروتمند و خوشبخت

سپاس گذارم که بهم لطف دارید، منم همیشه از خواندن کامنت هایت لذت میبرم و کلی چیز یاد میگیرم.

اینجا همه ما خواسته یا ناخواسته داریم از همدیگه درس میگیرم.

از همدیگه انرژی میگیرم، شاد میشیم از شدت ذوق گریه می کنیم.

موفقیت های بقیه رو تحسین می کنیم و همه عاشقانه همدیگر رو دوست داریم.

اینجا بهترین جای دنیاست، دارالسلام اینجا جز قیل سلام سلاما ، جز بوی خدا ، جز عطر دوستی و محبت نمی شنوی.

هر کس اینجاست، بدون خواسته که خاص باشه، خواسته که دُردانه خدا باشه، خواسته خودش رو کشف کنه و از این گنج های نهفته سر برداره.

فرزانه جانم تو را سپاس می گویم، که اینجایی و حضور گرمت و کامنت مرا خوشحال و شادان کرد.

در پناه حق روز به روز توحیدی تر و موفقیت تر بشی مهربانم

به نام خدایی که با عشق گِل ما را سِرشت

سلام رها جان

چه اسم قشنگ و با معنی دارید.

رها جان سپاس گذارم که کامنت مرا خوندی و تحسین کردی.

یکسری ذهنیت ها در بعضی جاها هست که آدم رو خیلی اذیت می کنه، که شاید جای دیگه خبری از آن نباشه. مثل همین قومیت ها، یکی عرب، یکی لر، یکی ترک و.. و متاسفانه در مناطق کوچیک این یه جورایی بگیم تبعیض قومیتی خیلی آزار دهنده است و اگه عزت نفس نداشته باشی، یکی از پاشنه آشیل هات میشه.

خدا را شکر آلان از هر جهت همه قومیت ها بهتر شدن، ازدواج ها بیشتر شده.

واقعا سولات استاد مو رو از ماست میکشه بیرون، و خودت را با واقعی خودت روبرو میکنه.

مررررسی رها جان

در پناه حق روز به روز توحیدی تر و ثروتمند تر باشی مهربانم

به نام خدای شاپرک ها

سلام زهرا جان، دختر هنرمند و مهربان

زهرا جان، چقدر کامنتت به دلم نشست و اشکم را درآورد.

آموزش شما ترسیم محبت و عشق بود، طراحی مهر و دوستی.

درس معلم ار بود زمزمه محبتی

جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را

دنیای بچه ها مانند گلبرگ لطیف و زیباست.

تحسین ات میکنم که این مسیر به این طولانی رو برای رسیدن به کلاس طی کردید. احسنت به شما.

اول دبیرستان که بودم رفتم کلاس نقاشی و طراحی. معلم از مل خواست که هر سوژه جالبی که دیدیم اون رو طراحی کنیم.

آخر هفته میخواستم با خاله ام بریم خونشون، ترمینال که منتظر اتوبوس بودیم، یه آقایی با پسرش گدایی می کردند، اومدند سمت ما و من هم یه 100 تومان پول بهش دادم، و چهره اون آقا و پسرش برام جالب اومد، شروع کردم به طراحی اون پدر و پسر و برای اینکه طراحی ام خوب بشه مرتب اونها رو نگاه می کردم، خلاصه آخرای طراحی بودم، یهو دیدیم اون آقا بالا سرمه و گفت:از رو رفتم بگیر این 100 تومن ت

(بنده خدا از بس نگاش کرده بودم، از رو رفته بود اومد پولی رو که بهش داده بودم و پس داد)

و زیر اون طراحی نوشتم از رو رفتم

زهرا جان این عشق و اشتیاق ات رو تحسین می کنم.

در پناه حق پاینده و پایدار و سعادتمند در دنیا و آخرت باشی مهربونم.

بسم رب العالمین

اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها

که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ

مَتٰی ما تَلْقَ مَنْ تَهْویٰ دَعِ الدُّنْیا و اَهْمِلْها

سلام علیکم اخی

اخی المومن و محبوب

الحمدلله انا فی الخیر و السعاده

انا سعیده جدا برویه رسالتک.

سلام حمید عزیز و دوست داشتنی

سپاس گذارم بخاطر نوشته دلنشین شما

بعد از این فایل تازه متوجه شدم که چه نعمت بزرگی رو، داشتم و نه تنها بهش توجه نمی کردم، حس بدی هم بهش داشتم. یکی ازسخت ترین زبان ها و یکی از ده زبان دنیا رو بلد باشی و ازش استفاده نکنی، اگه این ظلم به خود نیست پس چیه؟

کلام خدا به زبان عربی باشه، بیشتر آثار علمی و عرفانی قدیم به زبان عربی باشه، و استفاده نکنی.

خدایا مرا ببخش.

و این یک گنج بزرگ است، تازه تصمیم گرفتم زبان های عربی خلیجی رو هم یاد بگیریم.

وقتی میگم استاد ما را وادار میکنه که گنج های درونمان را بشناسیم یکیش همینه.

و حسن ختام قسمت اول آرامش در پرتو آگاهی رو به خودمان هدیه میکنم.

قلبت را پاک کن، سلامت می‌کنم و آنجا که من و تو یکی هستیم را گرامی می‌دارم. آنجا که من و تو یکی هستیم‌، سکوت کن و دل بسپار،

چه اهمیت دارد که کیست که می‌گوید و کیست که می‌شنود؟

چه اهمیت دارد که من کجا هستم و تو کجا؟

چه اهمیت دارد که من به چه باور دارم و تو به چه؟

این‌ها همه قیل و قال‌های نفس توست، حال آن که خود متعالی تو می‌خواهد که آرام باشد.

بی هیچ نام، بی هیچ مکان، بی هیچ قبیله، بی هیچ قضاوت. آزاد و نا محدود، بی هر فرم و قالب.

این قید و بندهای زمینی را، این طبقه بندی‌های نفسانی را کنار بزن، نام را، مکان را، باور را و هر تفاوتی را با ذهنی آرام ‌، بنشین و بشنو.