live | استفاده آگاهانه از قدرت تجسم خلّاق - صفحه 33

سلام به سمانه ی عزیزم،سلام به روی ماه حافظ جانم که هر بار عکسشو نگاه میکنم دلم براش قنج میره!

سمانه ی عزیزم،مرسی که انقدر خوبی،باشه!؟

اون زمانی که من توی تعهد توحیدی بودم،نمیدونی کامنت هایی که میزاشتی چقدر بهم انرژی میداد،دعا میکنم نورِ اون انرژی ها صدها برابر بشه و به زندگی قشنگت برگرده.

ازت ممنونم که برام نوشتی،سوالت خیلی قشنگ و به جا و کاربردی بود،میخوام با فراغ بال بهش پاسخ بدم،انگار اینجا یک صفحه از دفتر مشق خودمه،پس احتمالا باید یک کامنت طولانی بشه:))) پیشاپیش هشدارش رو بهت دادم!

اصلا بیا یک کاری کنیم…یک تصویر قشنگ برات میسازم که خوب تصورش کنی،فکر کن من و تو تو ساحلِ دامون جزیره ی کیش اومدیم لب دریا،یکی از سواحل ثروتمندنشین جزیره،پر از احساس خوب و انرژی مثبت….احتمالا حافظ جان هم با باباش رفته دور دور!

دقیقا کنار یک درخت انجیر معابد،روی شن های صاف و ریز ساحل،یک میز و دوتا صندلی هست،و ما اونجا نشستیم،تا چشم کار میکنه دریای زیبای جنوب و آبی که مثل قطره ی اشک زلاله و میشه راحت کفِ دریا رو دید….

یک نسیم خنکی روی صورتمون میوزه و نزدیک های غروب خورشیده،نمیدونم تجربه ش رو داشتی یا نه…ولی تو ساحل جزیره نشستن و غروب خورشید رو نگاه کردن شبیه اینکه دقیقا لبه ی کره ی زمین نشستی و درحالیکه داری پاهاتو تکون میدی و از فضا لذت میبری،غروب خورشید رو هم به نظاره نشستی….

حالا بیا باهم حرف بزنیم :)) حرف هایی از جنس نور و توحید و خدا …که روحمون توی این فضا به پرواز دربیاد . . .

بیا باهم چندتا قانون رو مرور کنیم:

جهان مثل آینه عمل میکنه،به محض اینکه تو دستت رو بیاری بالا،آینه هم دستشو میاره بالا!همون لحظه!بدون هیچ تاخیری!

صبر به معنای ثبات فرکانسیه،یعنی راحت شدن با یک مدار جدید و تثبیت باورهامون

ایمان به غیب،توکل،بخش زیادی ازین مسیره،ما نمیتونیم یک شبه ها باورهامون رو تغییر بدیم،در نتیجه باید ایمان داشته باشیم که روندی که داریم روی خودمون کار میکنیم به زودی به ثبات فرکانسی میرسه و باور به صورت بنیادین تغییر میکنه و بعد همون لجظه جهان مثل آینه به باور جدید ما پاسخ میده

ما تموم خواسته هامون رو میخوایم که به احساس خوب برسیم،با توجه به نکات مثبت و شکرگزاری،ما به اصل خواسته هامون میرسیم،بقیه ش دیگه پاداش اکستراست و در ادامه ی مسیر به ما داده میشه

در نتایج مالی،همه ی ما یک توهمی داریم!یک بیل میزنیم انتظار داریم یک خونه باهاش ساخته بشه،درحالیکه ما نمیتونیم یک شبه باورهامون رو تغییر بدیم وهمچنین نمیتونیم عملکردمون رو در راستای باورهای جدید عوض کنیم

ما نباید نتایج مالیمون رو با هیچکس مقایسه کنیم،چون همه ی ما آدم های متفاوت با گذشته و خانواده های متفاوت هستیم و ممکنه یک نفر در بحث ثروت مقاومت کمتری داشته باشه و خیلی زودتر بتونه دریافتش کنه،یکی مقاومت بیشتری داشته باشه و باید بیشتر روی باورهاش کار کنه،همه ی ما از یک خط فرضی شروع نمیکنیم ولی باید ایمان داشته باشیم که این مسیر قطعا جواب میده،به چه اندازه؟!به میزانی که ما روی شخصیتمون کار میکنیم

ما باید هدف پشت خواسته هامون رو به خداوند عرضه کنیم و بعد اجازه بدیم که اون مارو به اون هدف برسونه،تسلیم باشیم و بدونیم داریم برای رسیدن به خواسته هامون از چه قدرتی استفاده میکنیم.

ما باید بدونیم که نمیتونیم تموم شرایط رو کنترل کنیم،اگر آدمی هستیم که میخوایم همه چیز رو خودمون کنترل کنیم،ما زندگی سختی خواهیم داشت،پس ما باید فقط اون چیزهایی که سمت خودمون هست رو انجام بدیم و اون جاهایی که تحت کنترل ما نیست،به خداوند بسپاریم

هدایت کاملا شخصی سازیه و با توجه به شخصیت و هدف های هر فرد،بهترین مسیر رو بهش نشون میده،ما باید فراغ ازینکه بقیه از چه مسیری به خواسته هایی رسیدن،به ندای قلبمون اعتماد کنیم و اجازه بدیم فرمون دست اون باشه

اغلب اوقات وقتی فرمون دست هدایت قلبیه،اوضاع نودونه درصد عالی و پرفکت پیش میره،اما یک درصد ممکنه تو جایی بری که فکر میکنی ناخواسته ست ولی اونجا همون مرحله ای که تو بایدایمان نشون بدی و با کمک الله اون مرحله رو بگذرونی تا شخصیتت رشد پیدا کنه و بتونی راحت به خواسته هات برسی.

ما به خواسته هایی زودتر میرسیم که نسبت بهشون خیلی رهاتریم و به چگونگیش فکر نمیکنیم!درواقع برامون باورپذیره!

ایمان به هدایت،به صورت تکاملی رشد میکنه،حتی حضرت ابراهیم با تکامل و قدم به قدم خلیل الله شد،باید از خواسته های کوچیکتر تسلیم بودن وپیروی از جریان هدایت رو تمرین کنیم،بعد نتیجه هارو که میبینیم، هم شیرینیش میره زیر دندونمون،هم ایمانمون قوی تر میشه برای تسلیم بودن در رسیدن به خواسته های بزرگتر

درمورد خواسته هامون،باید بشینیم بنویسیم چه چیز هایی در کنترل ماست و چه چیز هایی در کنترل ما نیست!در مورد چیزهایی که به ما مربوطه تلاش کنیم بهترین خودمون رو ارائه بدیم و درمورد چیزهایی که به خدا مربوطه ایمان داشته باشیم اون کارش رو عالیتر از ما انجام میده

جنس هدایت،و ندای قلبی پر از آرامشه،یک احساسی که چرایی توش نیست،عجله و بدو بدو نداره،یک اطمینان باهاش هست که فارغ ازینکه اون بیرون چه خبره،این کار رو باید انجام بدم.

خبببب!

فکر میکنم اون چیزهایی که باید به طور خلاصه میگفتم رو گفتم،حالا برسم به سوالت درمورد مسئله ی خودم…

بیا برگردیم به 3 سال پیش،همین روزها …

من داشتم خیلی خوب روی خودم کار میکردم که هدایت اومد بچه هاتو بفرست پیش مادرت…

اولش مقاومت کردم بعد هدایت واضح و واضح تر شدو میگفت اگر میخوای به خواسته هات برسی باید بفرستیشون!

دیگه من تسلیم شدم و پرونده شون رو از پیش دبستانی گرفتم و بردمشون گرگان!

چه اتفاقی افتاد؟!

ما هدایت شدیم به یک پیش دبستانی خیلی خوب،نزدیک خونه مادرم اینا،که حتی مدیرش از آشناها بود،درحالیکه من قبلش روحمم خبر نداشت!

اینجا یک پله ایمان من بیشتر شد که پس اگر من به الهامتم اعتماد کنم و انجامشون بدم،مابقی کارهارو خدا انجام میده!

بهار 1401شد،پروسه ی انتقالی به خاطر ترمز های ذهنی من استپ خورد،من هیچ ایده ای نداشتم که چی قراره بشه،پس بچه هارو برگردوندم فریدونکنار پیش خودم و برای کلاس اول ثبت نامشون کردم.

(انشالله حافظ جان بزرگ بشه متوجه میشی،سر ثبت نام کلاس اول خیلی ملت دقیق عمل میکنن،دنبال یک مدرسه ی پرفکت،یک معلم پرفکت و زودتر ثبت نام کردنن…ولی بازم من به نسبت رهاتر بودم.)

خب داستان اینجوری پیش رفت که در الهامات باز شد گفت این ترمز های ذهنی رو بردار و همچنین بچه هاتو دوباره بفرست برن!من میگفتم خداایااا ،بیخیال!من این مدرسه ی خوب رو پیدا کردم،پرونده شون رو گرفتم از سیستم وفلان…اون میگفت باید بفرستی!

من دوباره بچه هارو فرستادم در حالیکه هنوز اثری از موافقت انتقالی نبود!

مادرم بردشون یک مدرسه ی دولتی نزدیک خونشون ثبت نام کرد،درحالیکه من نه چیزی از مدرسه میدونستم نه معلم هاش…

چه اتفاقی افتاد؟!

یکی از دوستان مادرم،زنگ میزنه حال و احوال،چیکار میکنی و فلان،خبر دخترهارو میگیره،مادرم میگه هیچی فعلا پیش منن و فلان مدرسه ثبت نامشون کردم!بعد دوست مادرم میگه اتفاقا معاون اون مدرسه،فامیل منه،الان زنگ میزنم بزارنشون تو کلاس فلان معلم که خیلی خوبه!

بدون اینکه من قدم از قدم بردارم،نیلا نیکا توی مدرسه ی خیلی خوب،با یک معلم عالی که همه تلاش میکردن بچه هاشون توی اون کلاس باشه،کلاس اول رو عالی گذروندن…

این وسط هم از پروسه ی رقم خوردن انتقالی من و انصراف از کارم که کاملا با خبری!

خب من طبق الهام قلبیم رفتم کیش و اون اتفاقات بعدش افتاد!

تا زمانی که فکر میکردم من باید کیش بمونم،خیالم راحت بود که دخترخاله م اونجا معلم کلاس دومه،درواقع خدا پلنش رو از قبل جور کرده بود …

ولی مسیر طور دیگه ای پیش رفت و الهاماتم بهم گفت ماموریت تو اینجا تمومه و باید ازین کار بیای بیرون…خب من کار سخته رو انجام دادم ولی چون توی مسیر پرمقاومت ذهنی بودم و فشار های اطرافیان،نمیتونستم صدای قلبم رو بشنوم که برگردم کیش یا شمال بمونم….

دقیقا اواخر شهریور بود که دیگه تصمیم گرفتم فعلا شمال بمونم تا از این مسیر پرمقاومت بیام بیرون و مدرسه ی نیلا نیکارو هم از اول خداسپاری کرده بودم که بهترین اتفاق بیفته براشون و بخاطر نتایج قبلی خیلی رها بودم.

ببین اینجا چه اتفاقی افتاد!

سبحان الله…

دقیقا سه چهار روز قبل شروع مدرسه،مادرم میره برای ثبت نام تو مدرسه ی قبلی،اونا هم خیلی با روی خوش میگن اشکال نداره،پرونده ش از قبل هست و اوکیه و نگران نباشید …

توی مسیر مادرم،مادر یکی از بچه های سال اول رو میبینه و متوجه میشه که اون خانوم رفته کلی تحقیق کرده و بهترین معلم کلاس دوم رو توی این مدرسه پیدا کرده!!!!و بعععععد یک پولِ اضافه داده به کادر مدرسه، برای اینکه دخترش توی اون کلاس باشه!و بعععععد گفته چون دخترم نیلانیکا رو خیلی دوووست داره،باید اوناروهم توی این کلاس بزارید…

الله اکبر این همه شکوووه!الله اکبر این همه جلااااال ….

گرفتی چی شد سمانه جان؟!

خدا یک کاری کرد که بدون اینکه من قدم از قدم بردارم نیلا نیکا رفتن تو کلاس بهترین معلم کلاس دوم!

اینه قدرت توحید!اینه قدرت تسلیم!

اینارو به الله قسم به خودم میگم!به خودم میگم!

اینارو باید بزارم جلوی چشمم…بگم ببیین…

ببین وقتی رها بودی،تسلیم بودی و اجازه دادی خدا همه ی کارهارو انجام بده،چقدر کارها عالی پیش رفت …

اینا یک چشمه از قدرت خدا توی زندگی کنه،بقیه ش رو که اصلا خودم بهش فکر میکنم دیوانه میشم…خدا…سمانه جان…فقط خدا …بغلش کن و رهاش نکن و همه چیز رو بسپار به خودش!

استاد میگه:

نشونه ی اینکه تسلیم شدی و توکل کردی،آروم شدنته!اون آرامشته که نشون دهنده ی میزان خداسپاریته، این تسلیم بودن در مسیرِ رسیدن به خواسته هامون رو باید کم کم تمرین کنیم تا ذهن منطقیمون قانع بشه،چون اولش ذهن مقاومت میکنه…ولی وقتی نتایج کوچیک کوچیک دستت باشه،دیگه میتونی منطق بدی به ذهنت،ببین اینجا تسلیم شدم این اتفاق افتاد،پس بازم امکان پذیره

بِببیییییین!

خیلی حرف زدم!

خورشید هم غروب کرد…دیدی؟!:)

احساس میکنم روح ماهم باهاش رفت آمریکا پیش استاد :))))

کی بشه دور فایر پیت پیش استاد بشینیم و از نتایج توحیدیمون بگیم….

ببخشید سرت رو به درد آوردم رفیق!

انشالله مشق های من،برات بنفیتی داشته باشه.

سفرت به سلامت و در پناه الله

حافظ جان رو از طرف من ببوس و بوس به کله ی خودت ایضا :)))

قلبِ فراوانِ فراوانِ فراوان