live | بهبود عملکرد، یک روند دائمی است

به نام خدا

سلام به استاد عباسمنش عزیزم و خانم شایسته عزیز و بچهای خانه تکانی

گام شانزدهم – بهبود عملکرد یک روند دائمی است

این فایل اگاهیی های داره که باید بارها تکرار بشه از جنبه ها خونده و شنیده بشه.

پس منم با توجه به درک امروز مینویسم

وقتی رفتم امیدیه و تازه تمریناتم اونجا شروع کرده بودم توی فایل راه اجابت دعا توی کامنتم اشاره کردم که رفتم یه سالن و شهری که هیچ کس اونجا نمیشناختم و همه چیز جدید بود

از شهر تا سالن و ادمهای اونجا که همرو برای اولین بار میدیدم دلیل رفتنم اونجا این بود که هر بار میرفتم سالن شهرمون و اینا به یه بهانه ای میخواستن فوتسال سرش بزنن

نگهبان میگفت والیبال، هندبال کلاس هاش هست ولی فوتسال رو میخواستن یه جوری بیخیال شن نمیدونم حالا مشکلشون چی بود

یکممم شرایطم یکنواخت بود یعنی همیشه پول داشتم شهر خودم روزانه تردد داشتم درصد زیادی بلدش بودم ، هرموقع میخواستم پیام میدادم میرفتم سر تمرین نه کارتی نه از اول شهریه ای نه چون بالاخره منگ میشناختن و مربی هم تیمی خودم توی بوده سالهای قبل

خلاصه من اقدام کردم رفتم این شهر، شهری که جفت شهر من بود ولی کاملا ناشناخته بود برام

وقتی وارد شدم بچها خیلی خوب بودن لدت بردم از اینکه با اینکه غریبه هستم و خودمم هیچی نمیدونستم از اونجا ولی باهام دست دادن و صحبت میکردن و.. حتی روز اول مربی اسمم بلد بود حتی یکی از دفتر دارهای اونجا که هفته های قبل ترش وقتی برای کلاس و اشنایی رفته بودم باهام تخص بود اینبار اصلا اون ادم نبود اصلا

اما یه چیزی اونجا منو متوجه کرد و اذیتم میکردم اونم جواب پس دادن برای اینکه چرا اومدم اونجا همه چیز خوب بود تمرینات عالی اصلا حس نکردم که مثلا ازشون جدا هم و هیچ ارتباطی حس نمیکنم

ولی اینکه چرا شهر خودم رها کردم اومدم اینجا

این خیلی اذیتم میکرد و بهم یه حس خود خوری میداد احساس میکردم این موضوع مثل بادکنک توی وجودم داره بزرگ بزرگ میشه اخر سرم ترکید و من نرفتم

خانم مکطا زاده عزیز که روز اول با من تخص بود خیلی منو سعی میکرد ارام کنه میگفت مریم این خانم که این حرف زده اصلا منظوری نداشت اتفاقا خودش وقتی فهمید چالش هاتو گفت بهش کمک کنیم اب بهم داد ولی من نتونستم بپذیرم که یه نفر بخواد بدون پروا دخالت کنه در مسیر من و بخواد سر در بیاره

منم بهشون گفتم با این اوصاف من بمونم یا برم محکم گفتم چون بهم گفت میتونم نذارم بیای کلاس منم. گفتم. خوب تو که مسئولی بگو بیام یا نیام

اونم گفت نیا و. منم رفتم گفتم اینجا نشد جاهای دیگه هست

این راز موند حتی پدر و مادرمم نفهمیدن چرا من دیگه الان نمیرم تمرین اونجا چون قرار نیست به همه توضیح بدم

یاد تمرین میوفتم دلم تنگ میشه گاهی ولی باید این ضعف ها رو تغییر بدم

باید تغییر کنم

اگر اونجا نمیرفتم متوجه این ایراد این نشتی این مقاومت درونم نمیشدم

من از توضیح دادن درمورد علت کارام به دیگران مقاومت دارم چون نمیخوام بپذیرم این ایراد شخصیتی رو توی وجودم میترسم

از اون طرفم وقتی باهاش برخوزد میکنم تغییرش نمیدم

خیلی خوب شد که رفتم امیدیه، اگر نمیرفتم با این قضیه برخوزد نمیکردم

اگر نمیرفتم میموندم مثل بقیه بچها که میترسن پاشون از این شهر بیرون بذارن یه قدم

میموندم توی ضعف هام

اصولا یه تیم موفق تیمیه وقتی به چالشب میخوره توی زمین همون لحظه باید بتونه متوجه مسیرش بشه و نتیجه تغییر بده

شاید با تکرار همون سیستم ولی تغییر تفکر

شاید با تغییر ترکیب

شاید با تعویض بازیکن

که البته این دو مورد اخرم نتیجه تغییر تفکر مربی خواهد بود

چقدر حاضری و جرئت مواجه با ضعف های شخصیتیت داری؟

من میترسیدم اینو بگم چون توی فایل راه اجابت دعا درموردش نوشته بودم توی مسیرش نشونه دیده بودم که تایید میکرد

اما در ادامه فهمیدم باید برگردم شهرم و روی خودم کار کنم روی شخصیتم کار کنم

بسپرم به خدا این تغییر رو که اینم لازمش ادامه و تکرار قدم های هر روزس

توی بحث مهارت الان چیزی که توش بهترین مهارت دارم روپایی زدنه چون حتی با قطع وصل شدن هام ولی باز این کار تمرین کردم حالا درسته توی این بازه طولانی میتونستم خیل بهتر باشم و رکوردم بیشتر باشه الان مهارتش دارم و میتونم هر بار بیشتر بیشتر تمرین کنم و توش بهتر بشم

من دقیقا جز اون دست ادمهایی هستم که عمل میکنه ولی در جهت نادرست

اینم بخاطر اینکه بجای اینکه تمرکزم روی هدفم باشه تمرکز 100 درصد روی هدفم فقط باشه دنبال یه سری هدف های دیگم که انرژی و انگیزه منو میگیره شور و شوق و عشق توی کارم ازم میگیره و باید این انرژی اصلاحش کنم باید هرس کنم کانون توجهمو یه سری تغییرات توی شخصیتم ایجاد کنم که قدرت و انرژی که دارم خرج هدفم بشه خرج مسیر آرزوهام بشه نه توی مسیری که مقصد من نیست و مقصدش اغلب ناکجا اباده

باید این انرژی در خدمت ارزوهام باشه.

سپاس از شما استاد عزیز و خانم شایسته عزیز

با ایمان

مریم درویشی

به نام خدای یکتا

استاد عزیزم سلام

.. تا دقیقه 16:48

میخوام یکم توی کامنت با خودم رو راست باشم

و بگم که توی این مدت داشتم از خودممم فرار میکردم

استاد من حرفاتون تایید میکنم

هرچقدر که توی این چندماه اخیر که دارم هی بیشتر غرق این قوانین میشم و تمام تلاشم میکنم که متعهد باشم هرچند که بارها بارهاا درد داشته و هنوزم داره

ولی امروز میتونم تایید کنم که کلامی که در این لایو جاری کردین حاص الهامات درونتونه حاصل باورهایی که از جنس خداست

میخوام بگم چقدر این فایل با من و این روزهای اخیر من هماهنگ البته تا الان 16 دقیقش گوش دادم

استاد من دو ساعت قبل از اینکه لایو بذاری

من داشتم تجسم میکردم اونم به اندازه 2 ساعت

بعد یه چیزی درونم میگفت مریم پس عمل چی

پس کی میخوای بری و فوتبال شروع کنی

تجسم درسته ولی با باور

و… خلاصه توی این چند روز همش این حرفا داشت روی مخم راه میرفت

تا اینکه دیشب لایو گذاشتین و من اماده بودم که بیام ببینم ولی نشد که ببینم

دلیلشم میدونم چون استاد حرفاتون به مضاقم خوش نمیاد

یه جوری که انگار دردم میاد

میترسم بشینم فایلهاتون مستمر ببینم

میترسم که دوره عزت نفس شروع کنم و به الهامم که بارها از در و دیوار بهم گفته بیا بشین و چکاب فرکانسیت بنویس و این دوره شروع کن و برو تو دل این اگاهی هاا و چشمات بببند. به اون روزهایی که ناخوب بود

زخم های عمیقی داریم که حاصل استمرار مداوم یک فرکانس خاص

راست میگید استاد من بشینم و به خودم نگاه کنم به قول خودتون تسبیح بگیرم بگم بسم بسم الله چیزی ازش در نمیاد

حس میکنم من و همه ادمهایی که هنوز قوانین خوب درک نکردیم که هر روز باید وارد دل ترسمون بشیم هر روز یه عمل کوچیک حداقل انجام بدیم

با همون باورهای گذشتگانمون که میشنن توی خونه یا میرن مساجد و ذکر میگن و نماز میخونن و دعا میکنن و روزه میگیرن نمیدونم حجا میکنن فلان نذری بده فلان کار بکن

هیچ فرقی نداریم فقط لیبلش تغییر کرده

فقط لیبلش شده حرفهای خوشگل فایلهای عباسمنش نه؟؟؟

یه روزی توی اوج عمل کردنام که سنگ رو اب کرده بود یه نفر به من دراورد گفت که من علاقه ای میخوام که نه فیزیکم درگیر باشه نه مکان و زمانم محدود بشع

نمیدونم چیشد و من چه کج فهمی پیدا کردم از این موضوع که گفتم دیگه فوتسال نمیرم

علاقه ای که با یاری خداوند و با وارد شدن به دل ترسام شردع کرده بودم و با یاری خودش

داشت مهارتم زیاد میشد و 5 ماه داشتم در هفته حداقل 4 الی 5 روزش تمرین میکردم

و اینقدر عاشقش بودم که وقتی میرفتم باشگاه انگار کسی بودم که گرسنش بود و میخواست فقط برسه رستوران و خودش سیر کنه

بدون اینکه کسی بخواد با من مخالفت کنه

(اینم بگم من تونسته بودم حرف مردم بکشم پایین و حرف الله ببرم بالا و این خیلی عالی نشون دادم توی انصراف از کنکورم)

گفتم دیگه نمیرم فوتسال

از اون روز بدبختی هام شروع شد

از اون روز رابطه عاشقانه ای که روزی صد هزار بار شکر میکردم بخاطرش

به خاطر فرد فوق العاده پاک پاک که اینقدر خالص بود چون من خالص بودم

دیگه اون رابطه نبود

و منم اون مریم نبودم مریم سبک بال و رها

که تازه نشانه های موفقیت توی سطح بالاتر داشت خودش نشون میداد

کسی که همه چیز براش اماده بود که بشه بازیکن فوق حرفه ای

اینا رو واقعی میگم من نه تنها از لحاظ روحیه بلکه از لخاظ اندام و جسم امادگیش داشتم

و بدون هیچ گونه اضافه وزن و چابک میدویدم

اما استاد من از این 16 دقیقه بالا تر نمیرم

تا بهش عمل نکردم تا به چیزی خدا بهم گفت انجامش ندادم بقیه فایل گوش نمیدم

چون دقیقا حس میکنم که این مقاومت درونیه باید شکسته بشه نه یک باز بلکه یک میلیون بار

یک میلیون گلوله

وقتی که توی فایل 118 زندگی در بهشت اون حرفا زدین اصلا اینقدر دردم اومد نمیتونستم حرفهای استاد عباسمنش بپذیرم اصلا همش میگفتم عباسمنش چه پرو تشریف داره

اصلا خیلی زورم گرفته بود

منی که قبلا اصلا به خودم اجازه نمیدادم در مورد شما توی ذهنم همچین چیزی بگم

اما عباسمنش اینبار دست گذاشته بود روی جایی که خودمم ازش ترس و وحشت داشتم

هنوز خیلی جای کار دارم

هنوز حس میکنم باید خیلی فکز کنم به این حرفها و مهم تر از همه چشمامم ببیندم و عمل کنم

چه بخوام و چه نخوام باید بپذیرم

سختم هست خیلی

ولی تنها راهش اینه که این شخصیت خورد شه

تنها راهش اینه که اگر من دم از توحید میزنم و میگم من خالق زندگیمم پس نباید ترسی داشته باشم که پدر و مادرم و بقیه چه حرفهایی میزنن و چه تأثیری میتونن بذارم روم

خودم مسئولشم

استاد مسئولیت پذیری اولش درد داره

حسش میکنم

ولی اینو فهمیدم که باید با قلبم برم توش

استاد من تازه فهمیدم هدف شما از گفتن داستان مهاجرتتون به بندرعباس و دوباره اومدن به تهران چی بود

شما توی هر دوش از دم تکامل طی نکردین اونجوری که مسیر میتونست راحت باشه

ولی با این کار به من یاد دادین که حتی 1 درصد فکر میکنی اون کار کاره اشتباهی میتونه باشه باز حرکت کن

اشتباه کردن خیلی بهتر از حرکت نکردن و توی تردید موندنه

شما اشتباه کردن به جای موندن توی برزخ انتخاب کردین

و این شد که هدایت شدین به درست ترین مسیر

اره من از همون ادمهایی هستم که بهم گفتن تو فقط درس بخون

بیا یک کتاب بگیر دستت و بشین بخون و برو دانشگاه

کل زندگیم بهم گفته بودن نمیخواد کاری کنی

تو فقط درس بخون ما برات همه چیو فراهم میکنیم

و اینجور شد که من هیچ وقت نه به پول فکر کنم نه به بهبود شرایط زندگیم

اما الان، الان توی جایگاهی هستم

که هم باید پول بسازم هم مهارتم ببرم بالا

هم روابطمم بهبود ببخشم و برم توی ترسام

هم سلامتیم رو بیشتر از هر روزم کنم

تمام ترس من برای اینکه از گوش دادن به فایلهاتون فرار میکنم اینکه یه چیزی این درون من نمیخواد اونو قبول کنه

بخاطرهمین از حرفاتون فرار میکنه

من دست عمل برمیگردم.

🎈