live | پاسخ های کلیدی به چند سوال

نگرش خالق: دیدگاه ِمن خالق شرایط خودم هستم و این آفرینش به وسیله کانون توجه و تمرکزم رقم میخوره ، هرچقدر تمرکز بر زیبایی‌ها و اتفاقات خوب بیشتر باشه، احساس خوب در من شکل میگیره و این احساس خوب ، اتفاقات خوب بیشتری برای من می‌آفرینه و هرچقدر اجازه بدم که ناخواسته‌ها و ناخوشی‌ها تمرکز و توجه من رو به خودش جلب کنه و من چون برگی در دست ورودی‌های محیط پیرامونم باشم کنترل احساسم از دستم خارج میشه و احساس بد من رو از اتفاقات خوب دور می‌کنه و شرایط ناخواسته راه ورود رو به زندگی من پیدا می‌کنن.

و من برای اینکه تشخیص بدم در مسیر درستی هستم و در حال پیشروی‌ و یا غیر اون، اولین واکنشها رو در احساس خودم و جسم‌ م میتونم مشاهده کنم که مثل قطب‌نما‌ی زنگ دار من رو هوشیار می‌کنه که مسیرم درست هست یا نادرست و من در حال نزدیک شدن به خواسته‌ها و پیشروی در اون جاده هستم و یا در حال رفتن به بیراهه و گمراه شدن و دور شدن از خواسته‌هام…

*

«خداوند هرلحظه در حال صحبت کردن با من هست»

چه باور قدرتمند و تأثیرگذاری هست این باور و حتا به زبان آوردن و تکرارش با خودت هم نیاز داره به احساس لیاقت و ارزشمندی که خودت رو لایق این حد از عشق و توجه خالق و ربّ ببینی، تا بتونی به خودت یادآور بشی که خداوند بهترین و نزدیک‌ترین دوست تو بوده که همیشه در حال صحبت کردن با تو هست حتا وقتی که هیچ کس و هیچ چیز در پیرامون تو نیست و احساس تنهایی و رها شدگی هم داری این دوست و این یار همیشه همراه ، هیچ وقت تو رو به حال خودت رها نکرده و داره با صحبتها و الهاماتش به تو یادآور میشه که چقدر ارزشمندی ، یادآور میشه که من پشت و همراهت هستم و هیچ‌وقت تو رو رها نکردم . میگه ک من همیشه بوده و هستم و همیشه هم با تو و قلبت صحبت کردم و فقط تو بودی که گاهی نسبت به حضور و هدایت‌های من غافل شدی و به محض توجه دوباره حضورم رو با تمام قلبت درک و احساس کردی .

«نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست»

… و چه خوشبخت هستم من که خداوند یار همیشه و همراه همیشگی من هست ، من قدرتمندترین وجود جهان رو همیشه همراه و یاور خودم دارم که می‌تونه با هدایتهایش به راحتی نیازهای من و خواسته های من رو اجابت کنه :: « من نزدیکم» اگر این رو باور بنیادین وجودم کنم ، اگر به این حد از توحید نزدیک هم بشم دیگر چه نیازی در من خواهد بود ک رفع نشه و چه حدی از رضایت می‌تونه در وجود و زندگیم رقم بخوره … خدایا مرا در جاده‌ی توحید حرکت بده

*

امید از این باور می‌باره که : « هیچوقت اوضاع اونقدر سخت نمیشه که نشه کاری کرد ، همیشه همه چیز رو میشه بهبود داد و بهتر کرد و قدرتش هم در دست خود من هست : کانون توجه م . هوشیاری و آگاهی من نسبت به توجه م من رو به انسان متقی و باتقوا تبدیل می‌کنه که خداوند بهترین وعده‌ها رو به این گروه از انسانها در قرآن داده .چه جهانی و چه خدایی که سرشار از امیدبخشی و حمایت هست… خدایا شکر که همیشه میشه درست کرد و درست شد و جهان بر پایه‌ی درستی ساخته شده .

خدایا مرا در دسته‌ی متقیان و بندگان باتقوای خود قرار بده