live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده

باسلام استاد مهربونم دلم براتون تنگ شده بود

فقط می دونم با خدا که دوست باشی لبخند می زنی به پهنای صورتت وقتی توی آغوش خدا خودت رو جا بدی بلندترین قله ها رو فتح می کنی وقتی دستت به گردن خدا باشه هیچ وقت نیمه راه تنها نمی شی وقتی با خدا همسفره می شی همیشه اونقدر برکت به سفرت روونه می شه که شگفت زده می شی فقط خدا فقط خدا ولی شرط داره خودت رو رها کن همه اون بندا رو که محکم تو رو چسبونده به زمین پرواز کن به شرفای آُسمون ذهنت رو تخلیه کن خسته نشدی از بس این همه فکر ضایع رو حمل کردی اینا همون فرمولای اشتباهیی که تو رو همیشه به بن بست رسوند تو هر بار به هر کسی هر چیزی اعتماد کردی به نقش قهوه ته فنجونت هم اعتماد کردی بابا یه بار فقط به خدا و راهنمایی که امروز تو رو اینجا کشوند اعتماد کن

بچه شو همون بچه ای که یه روز هر چی رو می شنیدی هر کارتونی رو می دیدی باور می کردی و روزها باهاش همزاد پنداری می کردی و هیچ وقت هم فکر نکردی نمی شه فقط به شدن رفتن فکرمی کردی

یه روزایی پای برهنه روی چمن ها ره برو دستات رو توی آّب بزن یه مشت آب بردار محکم به صورتت بپاش بخند از ته دلت و منتظر اتفاقای خوب باش خودت رو آماده استقبال هر چی خوبه هر چی دوست داری بکن لباس قشنگات رو تنت کن لذت ببر ازهمه چی به هر اتفاق هر چیزی که اطرافت می افته که دوست نداری توجه نکن بذار خوشحال بمونی بذار جسمت روحت لذت ببره از اون چیزی که درش هستی الان و خدا رو شکر کن خدا رو شکر کن از این که سالمی از این اینکه راه می ری می تونی مسافرت بری می تونی کار کنی اینا رو ببینید دوستای خوبم

ممنونم استاد من این رو از صحبتا شما برداشت کردم ممنونم از شما حال دلمو خیلی خوب کردید

خدایا شکرت