live | استمرار در مسیر هم جهت با هدف - صفحه 7

سلام استاد عباس منش عزیز و خانم مریم شایسته نازنین، امیدوارم که مثل همیشه سلامت و خوب و خوش باشید در لوای پروردگار. خواستم یک مطلبی بنویسم و در پی آن از شما با ذکر دلیل تشکر کنم.

متاسفانه یا خوشبختانه(ازون جایی که پشت هر تضادی وضوح خواسته‌ای هست) جامعه ما درگیر یک توهم منفی گرایی خیلی خیلی قوی هست یا شده یا بوده و.. نمیدونم. که هر روز یک اتفاقی به ظاهر منفی حالا چه کوچک باشه و چه بزرگ وقتی اتفاق میفته، اکثریت افراد جامعه روش انقدر تمرکز میکنن و بزرگش میکنن که اگر واقعا مسئله کوچکی هم بوده باشه بزرگ میشه، یادتون باشه مدتی درگیر آنفولانزا خوکی، آنفولانزا مرغی بودیم، مدتی درگیر داعش، ملت سوار مترو نمیشدن که نکنه داعش تو مترو بمب گذاری کنه، آتش سوزی‌های پلاسکو، میدون حسن آباد و الان رسیدیم به کرونا که میگن از قبلی ها خطرش کمتره ولی خب واگیردار تره، یه مدت بچه دزدی بود و همه تو دلشون غوغا بود که نکنه بچه م رو بدزدن، بعد یه چند سالی پشت سر هم وقایع طبیعی مثل سیل و زلزله که هر جای دنیا این اتفاقات میفته ولی فکر نمیکنم مثل مردم ما روش تمرکز کنن و جذب کنن و بزرگ و بزرگ ترش کنن، این اواخر حمله آمریکا رو یه جوری بزرگ کردن که انگار پشت در وایساده، و و و خیلی خیلی زیاده، انگاری ما مردم ایران توی یک توهم دوگانگی بین خدا و شیطان گیر کردیم، ادعای ایمان به خدا داریماااا ولی از شیطان خط میگیریم، اینهمه میگیم بدون اذن خدا برگی از روی درخت نمیافته ولی فقط بلدیم حرف بزنیم و قدرت را به قول شما از خدا میگیریم و میدیم دست شیطان (این شیطانی که استعاره است از دولت، کشور دشمن، ویروس، بلایای طبیعی و،،،،) و جالبه هر بار و هر بار که یک اتفاق جدیدی میفته همه به اتفاق میگن نه این فرق داره این از همه قبلی ها بدتره و ما انسان‌های ناشکری که این همه برکت و نعمت دور و برمون را نمیبینیم و پیله کردیم به اتفاقات منفی که خودمون عامل و تولید کننده‌اش هستیم…. خواستم که تشکر کنم ازتون، من از خیلی وقت پیش ها به دنبال یک محیطی امن، آرام، شاد و الهی بودم، محیطی که تشویقم کنه به بیشتر تخیل کردن، بیشتر شاد بودن و بیشتر رها بودن، مدتها دنبال یک رابطه استاد و شاگردی بودم که هر روز در حال بمباران انرژی مثبت باشم و به دنبال پاسخ سوالاتم که شما را پیدا کردم و این همه نتیجه گرفتم، سلامتیم نزدیک به دو ساله که از فضل و رحمت خدا حفظه، کار و بارم گرفته و صبرم تو کار خیلی زیاد شده چون مدارها و تکامل را یاد گرفتم، دوماهی که از تهران بیرون اومدم چون امنیت مکانی و زمانی دارم برای کار کردنم و به تهران وابسته نیستم و یک جای خوش و آب و هوا نزدیک تهران زندگی میکنم در خانه ای که رویایش راداشتم در آب و هوایی بسیار عالی و ابرهای پنبه‌ای تمییز که ما بچه‌های تهران همیشه آرزوش رو داریم انقدر که تو دود و آلودگی بودیم. و آرامش ،آرامش و آرامش برای یادگیری وبرای کار کردن و ایده زدن تو کار و برای زندگی کردن به معنای واقعی و نه درجا زدن….سپاس گزارم سپاس گزارم و سپاس گزارم اول از خدا بعد از شما که دست قدرتمند خداوند هستید. من خیلی خوشحال و خوشبختم و یکی از اصلی ترین دلایلش آشنایی با خانواده بی نظیر عباس منش هست، باز هم سپاس گزارم.

چه قدر خوب میشد که مثل همیشه شما صحبتی می‌کردید در مورد این اتفاقات اخیر و مثل همیشه حرف هاتون نشانه‌ای میشد برای ما که در این راه با ایمان بیشتری گام برداریم و رشد کنیم. خیلی عالی میشه.ممنون