live | کنترل ورودی های ذهن - صفحه 4

سلام استاد

حرف های شما مهر تائیدی هستش رو الهامات من

وقتی که این فایل رو گوش دادم,شما دقیقا مطالبی رو گفتید که بهم از چند روز پیش الهام شده بود و من بخشیش رو باور کرده بودم و بخش دیگش رو با صحبت های شما باور کردم(البته این عزت نفس پایینم رو نشون میده که باید روش بیشتر کار کنم)

دو تا موضوع تو این فایل خیلی برام جالب بود و باعث شد بهش از زاویه دیگه ای نگاه کنم:

1)اینکه شما گفتید وقتی افراد افکار بدی دارن,زندگیشون از روز قبل یکم بدتر میشه و فرداییش یکم بدتر و…

و این موضوع یکم یکم یکم باعث میشه افراد باور نکنن که شرایط رو دارن با افکار خودشون به وجود میارن,مگر اینکه با دقت فکر کنن و بخوان ریشه این مشکل رو داخل خودشون پیدا کنن.

این موضوع دقیقا راجب افکار مثبت هم صدق میکنه

اگر افراد افکار مثبت داشته باشن هر روز یکم بهتر از روز قبل میشه و شاید متوجه این موضوع نشن که باورها و افکارشونه که باعث این اتفاقات خوب شده,مگر اینکه درون خودشون رو سرچ کنن :)

بخاطر همینه خیلی از افرادی که به موفقیت رسیدن فکر میکنن که یک کار خاص رو تو زمان خاص انجام دادن و موفق شدن و اگر اون کار خاص نبود,اونا هیچوقت به این موفقیت نمیرسن,نمیدونن که افکارشون باعث هدایت و همزمانی ای شده که اونا اون کار خاص رو تو اون زمان خاص انجام بدن و این همزمانی و هدایت ها بی نهااایت هستش,پس نباید نگران این باشیم که:ای وای فلان فرصت رو از دست دادم و…همیشه موقعیت های زیادی هست که میشه ازش موفقیت های بزرگی رو به وجود آورد.

2)خیلی واسم جالب بود که گفتید احتمالا باور سلامتیتون به اندازه گذشته قوی نیست

یه جورایی سیدحسین عباس منش تو ذهنم یه آدم کامل بود که هرلحظه در حال فرستادن بهترین فرکانس ها تو تمام جنبه های زندگیشه.

اما الان خودش میگه که وقتی رو یه باور کار نکنیم به مرور ضعیف میشه و این یک امر طبیعی هستش.خب منم این موضوع رو میدونستم ولی الان بهتر درکش کردم

من دقیقا دیشب تو بخش عقل کل سایت یک مطلبی گذاشتم تحت عنوان:

نعمتی به نام “ویروس کرونا”

دوست دارم اون مطلب رو اینجا هم بنویسم تا دوستان دیگه هم بخوننش:

سلام دوستان

امیدوارم که حال همتون عالی باشه

این روزا بیش از 95% جامعه و رسانه ها راجب ویروسی به اسم کرونا صحبت میکنن و فکر میکنن دیگه غول مرحله آخره و اومده تا نصف دنیا رو نابود کنه و اقتصاد رو با خاک یکسان کنه و…

آره,شاید برای خیلی ها همینطور باشه,چون از زاویه ای که روح نگاه میکنه,نگاه نمیکنن به ماجرا

قطعا افرادی هستن که تو همین اوضاع هم سلامتی عالی ای دارن و هم از لحاظ مالی رشد خیلی زیادی میکنن و….

چون این افراد باورهای متفاوتی نسبت به عموم جامعه دارن و به هرچیزی به دید مثبت نگاه میکنن و سعی میکنن “احساسشون رو خوب نگه دارن”

به این کاری ندارم که کرونا ویروس باعث چه اتفاقاتی تو جهان شده,چون تو رسانه ها هست(توصیه میکنم دنبالش هم نرید,چون باورهای مخرب زیادی تو ذهنتون شکل میده)اما همین کرونا باعث 3 تا اتفاق خوب تو زندگیم شده!!

1)من بخاطر باورهای محدودکنندم چند سال پیش وامی از بانک گرفتم و باز بخاطر همون باورهای محدودکننده نتونستم قسطاش رو صاف کنم و کلی جریمه و قسط عقب مونده با سودش برام لحاظ شده بود,که تا 3 اسفند ماه باید کلا تسویه میکردم وگرنه,زنگ بزنن به ضامنو دادگاهو شکایتو و این داستان ها پیش میومد.

3 اسفند شد خبری نشد

4 اسفند شد خبری نشد!

5 اسفند!!

6 اسفند!!!

7 اسفند!!!

و…

چند روز پیش اطلاعیه ای دادن که کسایی که سررسید وامشون تو اسفند و فروردین و اردیبهشت بوده,بدون در نظر گرفتن جریمه پایان سررسید,میتونن آخر اردیبهشت(اگر اشتباه نکنم)وام خودشون رو تصویه کنن و این موضوع بخاطر ویروس کرونا بوده :)

من این موضوع رو با دوستم در میون گذاشتم,گفتش:

عرفان تو خیلی بی رحمی ):

+چرا؟!

-ملت همه دارن میمیرن,تو خوشحالی چون تاریخ سررسیدت عقب افتاده؟!

+ :|

رفتم تو فکر…

تو ذهنم بهش گفتم که:ببین من بخاطر وجود این ویروس خوشحال نیستم,بخاطر همزمانی ای که به وجود اومده خوشحالم,بخاطر دست خدا(ویروس کرونا)خوشحالم,بخاطر اینکه از جایی که فکرش رو نمیکردم خدا دستم رو گرفت…

من از دو ماه پیش وقتی که یاد قسطم میوفتادم سعی میکردم به دید مثبت بهش نگاه کنم تا احساسم بد نشه

مثلا با خودم مرور میکردم که:

+عرفان,این اشتباهی که کردی درس خیلی بزرگی بهت داد,اونم این بود که تحت هیچ شرایطی دیگه وام نگیری,حتی اگر بدون سود باشه.

+همه اشتباه میکنن,باز خوبه که تو این اشتباه رو تو این سن انجام دادی و جلوی ضررهای خیلی بزرگ رو تو آینده گرفتی و…

من ایمان دارم که این همزمانی بخاطر نوع نگاهی هستش که من دو سه ماه پیش سعی کردم تو خودم به وجود بیارم.

(الان که دارم این متن ها رو تایپ میکنم خیلی احساس خوبی دارم و با تایپ هر جمله,ایمانم به سیستمی بودن جهان بیشتر میشه,به اینکه از راه هایی دست ما گرفته میشه که هیچ حکومت و دولتی و قدرتی نمیتونه اون کار رو برات به اون شکل انجام بده)

2)من در حال گرفتن معافی پزشکی هستم و برای اینکه در حین انجام این پروسه غیبت سربازی بهم نخوره,دانشگاه ثبت نام کردم تا فعلا از معافیت تحصیلیش استفاده کنم.

دو ترم اول رو مرخصی گرفتم,اما مجبور شدم از مهر ماه 98 برم دانشگاه و بهمن 98 میشه ترم دو من و باید برای ثبت نام نزدیک به 2 میلیون تومن شهریه میدادم و باز هم بخاطر نعمتی به نام کرونا ویروس,دانشگاه تعطیل شده فعلا و من پیگیر کارای معافیم هستم و هنوز این دو میلون تومن رو پرداخت نکردم و شاید قبل باز شدن دانشگاه ها,بتونم معافیم رو بگیرم و دیگه نیاز به دانشگاه رفتن و شهریه دادن نداشته باشم :)

3)من تو زمینه عکاسی فضای باز با نور طبیعی فعالیت میکنم,و بیش از 5 6 ماه هستش که میخوام جزوه های آموزش عکاسی با متود خودم رو بنویسم و دوره های حرفه ای عکاسی رو به صورت حضوری و آنلاین تو سایتم برگذار کنم,اما تنبلی میکردم(باور نداشتم که چقدر میتونم ازش سود مالی و معنوی ببرم)تا اینکه کرونا جان تشریف آوردن و خیلی از دوستام که باهاشون وقت میگذروندم و پول خرج میکردم,از خونه هاشون دیگه بیرون نمیان و من تقریبا تنها شدم :)

این تنهایی رو دوست دارم,چون باعث میشه پول هایی رو که بیهوده خرج میکردم پس انداز کوتاه مدت انجام بدم و یه گوشی جدید بخرم و مهم تر از اون,وقت بذارم برای نوشتن جزوه هام.

این روزا کار من این شده که برای پیاده روی میرم بیرون و میام خونه دوش میگیرم و شروع میکنم روی سایتم کار میکنم,روی جزوه هام کار میکنم و وقت آزادم رو روی یادگیری عکاسی صعنتی گذاشتم و تازه فهمیدم چه دنیای قشنگیه عکاسی صنعتی و چه قرارداد های سنگینی(پر پولی)توش بسته میشه :)

در کل بگم که همه چی برای من عالیه,خداروشکر

نیمدونم کرونا نعمت بود یا نوع دیدگاهم نسبت به مسائل,نعمت بود

ولی هرچی که بود اینو فهمیدم که:در هر سختی آسانیست

آهاااا یه چیز دیگه هم یادم اومد

من همین 1 ساعت پیش تو واتس آپ برای دوستم(عشقم)ویس فرستادم که:

الان که خیلی ها شاید برای عکاسی بیرون نیان بنظرت چیکار کنیم که رشد داشته باشیم و اون بهم یه پیشنهاد داد که تو این تایم آزاد بیشتری که پیدا کردیم,بیایم و محصولات جدیدی به سایتمون اضافه کنیم(ما غیر عکاسی,محصولاتی که مرطوب به عکس و عکاسی بشه رو هم میفروشیم)

دیدم ایده ی خوبیه و از صبح(جمعه 16 اسفند 1398)میرم تو کارش

کلا اینو میخوام بگم که خدا کارش رو بلده

زندگی یه بازی

فقط باید قواعد این بازی رو یاد بگیریم

درسته که چند میلون تومن بدهکار هستم

درسته که الان کل پولی که دارم 511 هزار تومنه!

اما ایقان دارم که”جهان در راستای رشد من حرکت میکنه,اگر من باورهام رو درست کنم”

ممنونم از سیدحسین عباس منش عزیز و مریم شایسته عزیز و کل تیم عباس منش که این بستر رو برای به اشتراک گذاری اتفاقات خوب زندگیمون فراهم کردن.

و حرف آخر,شایدم اول…:

قطعا تو همین روزهایی که رسانه ها پر شده از این اخبار منفی و…

اتفاقات مثبتی براتون افتاده که با توجه کردن به اون اتفاقات میتونید خودتون رو از این فضاهای منفی دور کنید,قطعا اتفاقاتی خوبی بخاطر کرونا جان براتون افتاده,که با تغییر زاویه نگاهتون میتونید پیداش کنید..

ازتون میخوام که اگر تجربه ی مثبتی دارید و تونستید درکش کنید,همینجا بنویسید تا هم باورهای خودتون هم باورهای من و هم باورهای دوستان دیگه نسبت به اتفاقات این چنینی تغییر کنه و سپاس گذار این نعمت ها باشیم.

عرفان هستم :)

1398/12/16

1:35