live | باور به «امکان پذیری» - صفحه 45

به نام ربّ یگانه هدایتگر جهان هستی

گام چهارم از پروژه “خانه تکانی ذهن،گام به گام”

سلام به استاد عزیزم، خانم شایسته نازنین و تمام دوستان خوبم در این پروژه هدایتی

این فایل عجیییب انرژی بالایی داشت، یعنی تا الان 6بار نان استاپ شنیدمش انقدر که مطالب فوق‌العاده‌ای رو تشریح کردید استاد که هنوزم احساس می‌کنم باید بیشتر بشنوم تا بتونم اونطور که باید درک کنم اهمیت کانسپت اصلی رو انقدر که شما فقط درباره اصل صحبت می‌کنید..

استاد از وقتی شخصیت سپاسگزار شما رو در سریال های “سفر به دور آمریکا” و “زندگی در بهشت” دیدم، موضوع موردعلاقه من شده سپاسگزاری و ساختن شخصیت سپاسگزار البته که ادعایی ندارم اما نسبت به قبلا خودم رشدم در این موضوع واقعا عالی بوده و خود این قضیه یکی از بزرگترین سپاسگزاری های منه

اگر قرار باشه سپاسگزاری رو در یک جمله خلاصه کنم، میگم: زدن عینک زیبابینی و بلیط ورود به تجربه معجزه ها و شگفتی های زندگی

نمی‌دونم سپاسگزاری چطور اینکار رو میکنه اما انقدر ظریف پرده های جلوی چشم ها و گوش هات رو بر میداره و قلبت رو باز میکنه و روحت رو لطیف میکنه تا جهان رو از زاویه دیگه‌ای نگاه کنی و ببینی انگار که قبلا هیچ‌وقت اونطور نبوده! استاد یعنی درست همونجوری که گفتید، وقتی میری برای پیاده روی از دیدن معماری فوق‌العاده ساختمان ها، خانه ها و سازه های شهر حیرت زده میشی؛ وقتی آبی آسمون رو می‌بینی با اون ابرای خوشکلش که هر ساعت تغییر شکل میدن بارها به شکل قلب برات در میاد انقدر ذووق زده میشی؛ یا وقتی غروب خورشید رو می‌بینی که چطور آسمون رنگ عوض میکنه طلایی میشه نارنجی میشه قرمز میشه صورتی و بنفش میشه اصلا می‌شینی یه گوشه از دیدن این زیبایی فقط اشک می‌ریزی؛ یا وقتی زیر آسمون شب روی پشت بوم می‌خوابی تا ماه کامل رو ببینی، ستاره ها رو ببینی نسیم شبانه رو تجربه کنی ولی چون بار اولته این کار رو می‌کنی می‌ترسی چندساعت بعد بیدار میشی و وقتی ماه رو می‌بینی ستاره ها و ستاره دنباله دار رو می‌بینی لبخند می‌زنی عشق می‌کنی و با خیال راحت دوباره می‌خوابی؛ یا وقتی عصر نسیم میوزه لای موهات و می‌بینی درخت ها و گل ها رو که چطور با این نسیم می‌رقصند انقدر کِیف می‌کنی که فقط چشمات رو می‌بندی و خودتم همراهی شون می‌کنی؛ هر فصل میشه فصل موردعلاقه ا‌ت! انقدر که هر فصل برات شگفتی و سوپرایز داره و طبیعت قدرت و ظرافتش رو به رخ می‌کشه که ببینی نمی‌تونی هیچکدوم رو به دیگری ترجیح بدی؛ حتی شنیدن صدای نفس کشیدنت هم برات حیرت آور میشه!!؛ انقدرر لطیف میشی که وقتی قطره های باران رو می‌بینی احساساتی میشی و بدون چتر میری برای پیاده روی و انقدر حال می‌کنی و حالت خوبه که آدمای دیگه‌ای رو هم می‌بینی که با دیدنت کلی لذت می‌برن و اونها هم چترشون رو کنار می‌گذارند:)؛

لبخند یا صدای خنده های قشنگ افرادی رو می‌شنوی که بقیه میگن خیلی کم پیش بیاد ما این چیزها رو ازش ببینیم؛ یا وقتی این همه انسان عالی و مهربون می‌بینی که چقدر زیبا هستند چقدر دوستانه و با درک باهات رفتار می‌کنند لذت می‌بری؛ وقتی کمدت با همون لباس هایی که عاشق شون هستی رو می‌بینی و کِیف می‌کنی از سلیقه‌ای که داری از این سبک پوششی که داری و بعد خاله هات بهت لباس های زیبای دیگه‌ای رو هدیه میدن؛ یا لذت می‌بری از ناهار یا شامی که داشتید و چقدر تحسین می‌کنی و سپاسگزاری و روز بعد غذای موردعلاقه‌ات رو دعوت میشی یا یک رستوران خیلی خوب خوردنش رو تجربه می‌کنی؛ رفتار و نوع برخورد انسان ها 360 درجه باهات تغییر میکنه، همون افرادی که همیشه دوست داشتی جوری باهاشون ارتباط برقرار کنی میشن دوستای صمیمیت ازت کلی یاد می‌گیرند و چقدر تشکر می‌کنند ازت که این نوع نگاه با ذوقی که نسبت به دنیا داری رو به اونها هم یاد دادی و میگن لذت بردن رو از تو یاد گرفتیم:)؛ همون اساتید مهمی که لذت می‌بردی از توانایی هاشون یا ارتباط خوبی که با دوستات دارند شروع کنند تحسین کردن استایل و توانمندی هات و هر روز بهت بگن که چقدر زیبا هستی و بعد ببینی رابطه خودت با اونها انقدر عالی شده؛ توی مسیری که داری کار می‌کنی چقدر اشتیاقت بیشتر میشه، کیفیت کارهات بیشتر میشه چون توی مسیر پیشرفتی هم خودت لذت می‌بری از این توانایی هات هم بقیه چقدر استفاده می‌کنند؛ انسان های فوق‌العاده و موفق دیگه‌ای که شاید حضوری باهاشون آشنا نشی اما فرصت این رو داری که اونها رو بشناسی، کلی ازشون یاد بگیری و لذت ببری از شخصیتی که دارند که اتفاقا هم مطابق با قوانین هستند؛ آهنگ هایی می‌شنوی که به اندازه روحت لطیف هستند و پر هستند از زیبایی؛ وقتی شب پیاده روی می‌کنی و یه جا می‌شینی تا خستگی در کنی، جهان هم دست به کار میشه تا زودتر اینکار رو برات کنه و کلی آتش بازی بهت نشون میده که ذوق کنی بابااا همین الان که من نشستم همین الان که سرم رو بلند کردم رو به آسمون این اتفاق افتاد!

حتی نمودش داخل حیوانات هم به چشم می‌بینی!! اون پروانه‌ای که میاد می‌شینه روی همون گلی که اتفاقا بهش خیره شدی یا گربه‌ای که بهت نزدیک میشه و فرار نمیکنه و داره برات شیرین کاری می‌کنه یا سگای زیبا و دوست‌داشتنی که تا دیدنت شروع می‌کنند باهات بازی می‌کنند و کلی کِیف می‌کنید باهم یا اسبی که رامت میشه تا نوازشش کنی و همینجور به لبخندت و جملات تحسین برانگیزی که درباره اون میگی نگاه می‌کنه؛ انقدر خودت رو به خداوند نزدیک احساس می‌کنی و از این ارتباطی که باهاش داری راضی هستی و کیفیتش رو دوست داری که با چیزی عوض نمی‌کنی؛ چقدر از راه های مختلف عشق دریافت می‌کنی و لطف و سخاوتمندی جهان رو در مقابل خودت می‌بینی و کلیی تجربه دیگه..

یعنی دقیقا وقتی من با این معجزات و زیبایی های زندگیم روبرو میشم عین بچه ها ذوووق می‌کنم و یاد حرف شما میفتم استاد که جهان می‌بینه::

‘عهه عزیزم چقدر قشنگ ذوق کردی، تایید کردی و همش داری درباره این جنس تجربه ها برای بقیه تعریف می‌کنی پس میگه خوشش اومده بزار بهش بیشتر حال بدم بازم با از این جنس اتفاقات روبروش کنم!’

وقتی انسان سپاسگزاری میشی، انگار که جهان نشانه گذاریت کرده هرجا میری همون موقعی هست که باید اونجا باشی تا زیبایی هاش رو ببینی و اصلا متوجه گذشت زمان نمیشی انقدر که همه چیز روان و سرجای خودشه و تو چسبیدی به نکات مثبت و زیبایی ها که اصلا متوجه نمیشی چقدر زمان گذشته! ذاتا نگران هم نیستی چون داری لذتش رو می‌بری و می‌دونی بابا دست منههه، منم که دارم حالش رو می‌برم و هر روزم داره بهتر از روز قبلم جلو میره؛ به قولی آره می‌دونم یکسری چیزها خوب نیست قبول! ولی از اون طرف کلییی چیز دیگه هست که نه تنها عالی بلکه رویاییِ و من دارم تجربه می‌کنم چقدر باید کفور و ناسپاس بود که اونها رو هم نبینم؟!

وقتی معجزه سپاسگزاری رو به چشم مون می‌بینیم دیگه هیچ چیز مثل قبل جلوی چشم نمیاد! همه چیز یه زیبایی منحصر به فردی داره و درون ما یک جنس دیگه از شوق دیدن وجود داره که قابل بیان نیست فقط می‌تونی حسش کنی انگار که اولین باره داری اون زیبایی رو می‌بینی یا تجربه می‌کنی!! از اعماق وجودت سپاسگزار این همه نعمت و برکتی هستی که چشمت به روشون باز شده نمیگم وارد شده به زندگیت چون قبلا هم بودن همه شون اما تو انتخاب می‌کنی که ببینی و بیشتر باهاشون مواجه بشی و توی زندگیت از اون جنس وارد کنی..

سپاسگزاری خارق‌العاده ست اصلا هیچ کلمه و جمله‌ای در وصفش نمی‌گنجه انقدرر که مؤثر و قوی و بی‌نظیره،، روزایی که سطح انرژیم پایین میاد یا یکسری چیزا دارن برام بدیهی جلو میرن اولین چیزی که بهش شک می‌کنم میزان سپاسگزار بودنمِ! چون قششنگ جنسش مشخصه، نتایجی که می‌گیرم مشخصه و زود میرم سراغ دفتر سپاسگزاریم و شروع می‌کنم نوشتن؛ نوشتن سپاسگزاری بهم یاد داده که هرچقدر هم شرایط اون لحظه‌ام می‌خواد ناجالب باشه اما این نوشتن معجزه می‌کنه و به نظرم هیچ روشی نتیجه بخش‌تر، مؤثرتر و ساده‌تر از وجود نداره برای ورود نعمت و برکت، خواسته ها و معجزه و شگفتی ها به زندگی حداقل تجربیاتی که من تا الان داشتم این رو بهم ثابت کردند!

وای خدایاشکرت چقدر حالم عالی شده،، با همین نوشتن این دیدگاه انقدر سطح انرژیم بالا رفته که فقط خدا میدونه اینه که میگم سپاسگزاری معجزه میکنه.. اتفاقا فردا هم آزمون آیین نامه دارم و مطمئنم خیلی عالی همین بار اول از پسش بر میام و میرم برای آزمون شهرم B)

خداروشکر بخاطر فرصتی که دارم تا این گام رو هم با تعهد بردارم^^