live | باور به «امکان پذیری» - صفحه 47

به نام خالق عشق و زیبایی

درود و خداقوت به استاد عزیز، خانم شایسته نازنین و همه همراهان خوبم در این پروژه شگفت‌انگیز

امروز عمیقاً به خودم افتخار کردم که خدا من رو به سمت راهنمایی هدایت کرده که خیلی خوب اصل قوانین زندگی رو درک کرده داره اجراش میکنه و ازش نتایج فراوان گرفته و خیلی عالی آموزش میده.

یکی از مهم‌ترین سپاس‌گزاری‌های هر روزه من همین در مسیر آموزش‌های استاد عباس‌منش بودنه.

وقتی به مفهوم رشد فکر میکنم میبینم که انقدر این مفهوم ابعاد گسترده‌ای داره و انقدر فرایندش تکاملیه که گاهاً ما متوجه تغییرات مهم و ارزشمندی که در وجودمون شکل میگیره نمیشیم.

مثلاً در بحث کسب‌وکار یا روابط اصولی که استاد عباس‌منش دربارش توضیح میدن واقعاً اصل داستان پیشرفته، اصل داستان تجربه احساس خوب در زندگیه. هرچقدر هم که مطالعات علمی بیشتری صورت میگیره منطق این اصول بیشتر درک میشه.

اولاً که ما در بسیاری از موارد دچار سوبرداشت شدیم یعنی تعریف درستی از اتفاقات زندگی نداریم و کاملاً واکنشی عمل میکنیم، مثل همین موضوع تضاد که وقتی برامون به وجود میاد اغلب اکثر ما انسان‌ها تمرکزمون فقط میره روی بدترین وجه و آسیب‌های ایجاد شده بر اثر اون تضاد که خب استاد به خوبی در مورد این موضوع توضیح دادن که اصلاً تا تضادی نباشه پیشرفتی هم نیست رشدی هم اتفاق نمیفته و زمانی که آدم این رو به خوبی درک میکنه دیگه به جای اینکه واکنش نشان بده به اون تضاد میاد مفهوم الخیر فی ما وقع رو در اون موضوع پیدا میکنه، چیزی که شاید بالای 99% افراد هیچ درکی ازش ندارند، یعنی ممکنه بعداً یادآور بشن به خودشون که آره اتفاقاً همان موضوع باعث شد که ما مثلاً فلان کارو به فلان شکل انجام بدیم نتیجه بهتر بگیریم اما در اون لحظه‌ای که باید ذهنشون رو کنترل کنند و جوری به مسئله نگاه کنند که به احساس بهتر برسند کاملاً شاکی میشن، بهم میریزن و دوست دارند که عوامل بیرونی رو مقصر بدونند.

دیشب در ادامه صحبتم با یکی از دوستان کاملاً به این موضوع اشاره کردم که زمان‌هایی که ما در وضعیتی قرار میگیریم که همه شرایط ایجاب میکنه که بهم بریزیم یا شاکی باشیم باید بتونیم ذهنمون رو کنترل کنیم و باور داشته باشیم که این خدا داره از دل همین شرایط با ما صحبت میکنه داره از ما می‌خواد که یه مرحله در ایمان و رفتارمون به روزرسانی داشته باشیم چون این به روزرسانیه که راه دریافت خواسته‌هایی رو که منتظرش هستیم و درخواستش رو داده بودیم باز میکنه.

وقتی به اصل قانون دقت میکنیم که اتفاقات زندگی ما حاصل فرکانس‌های ارسالی ما به جهان هستند و زمانی که ما احساسمون خوبه یعنی درحال ارسال فرکانس‌های هم‌جهت با خواسته‌هامون هستیم به این درک میرسیم که مهم‌ترین مهارت زندگی ما نه تمرکز بر فرعیات و حواشی بلکه کنترل ذهن و احساساتمونه چون وقتی حال ما خوب باشه روند همه چیز متفاوت میشه، همه چیز میتونه به شکل دیگری رقم بخوره، مسائل ما میتونه از بی‌نهایت مسیری حل بشه که الان ما هیچ ذهنیتی در موردش نداریم وقتی که ما روی قدرت و دستان بی‌انتهای خداوند حساب باز میکنیم، یعنی وقتی میفهمیم که به جای اینکه تسلیم شرایط بشیم باید بیایم با قرار گرفتن در احساس خوب و با احساس خوب اقدام کردن خودمون رو تسلیم رب کنیم اون زمان دستان بی‌شمار خدا وارد عمل می‌شوند و کارهای ما را به بهترین شکل ممکن انجام میدهند.

این عشق و احساس خوبه که داره اتفاقات رو خلق میکنه نه فعالیت‌هایی که ما انجام میدیم.

درک و اجرای همین اصل ساده میتونه زندگی ما رو در تمام بخش‌های زندگیمون تغییر بده.

اگر میلیارد دلاری هم برای یک محصول هزینه کنی اما باور نداشته باشی به اون محصول، باور نداشته باشی به ارزشی که در زندگی آدم‌هایی که اون محصول رو خریداری میکنند داری ایجاد میکنی، امکان نداره در فروش محصول موفق بشی چون تو دسترسی نداری به فرکانسی که در اون فرکانس راه‌حل‌های حل مسئله وجود داره.

این یکی از ایردات خود من هم بوده یعنی اول به جایی که به کیفیت خدمات و عشق و احساسم توجه کنم به مقدار پولی که باید ساخته بشه فکر کردم خیلی از آدم‌ها هم دقیقاً دارند همین الگو رو توی کسب‌وکارشون اجرا میکنند یعنی به جای اینکه فکر کنند که من چه محصولی تولید کنم که ارزش بیشتری ایجاد کنه به این فکر میکنند که من چه محصولی تولید کنم که پول بیشتری بسازه.

واقعاً این پروژه خانه تکانی داره تاثیر شگفت انگیزی در احساس و باورهای من میگذاره. خداروشکر که در فرکانس این پروژه قرار گرفتم. هر روزی که میگذره بیشتر میفهمم که مهم احساسه آدمه که خوب باشه، اگر آدم احساسش خوب باشه صاحب همه چیزه. یادآوری این اصل مهم ضروریه که تمام اون چیزهایی که ما در زندگی به‌عنوان خواسته می‌خواهیمشون و امید داریم که مارو به احساس خوب برسونند نتیجه احساس خوب داشتن هستند و نکته اینجاست زمانی وارد زندگی ما میشوند که احساس خوبه ما وابسته به حضور اون‌ها نیست.

وقتی سپاس‌گزار هستیم و سپاس‌گزاری تبدیل میشه به مهم‌ترین مهارت زندگی ما، اون زندگی که می‌خواهیم آرام آرام به سادگی شکل میگیره. هرچقدر بیشتر میگذره اهمیت حضور در لحظه رو بهتر متوجه میشم. ما زمانی میتونیم از زندگیمون لذت ببریم که در لحظه حاضر باشیم، آگاه باشیم به اتفاقاتی که در این لحظه زندگی داره رقم میخوره، اصلاً مهم نیست این لحظه در دل یک تجربه دلخواهه یا یک تضاد بزرگ، مهم اینه به خودمون بیایم و توجهمون رو متوجه لحظه زندگیمون کنیم، در این لحظه هیچ رنجی وجود نداره و این همان احساسیه که من فکر میکنم یعنی سپاس‌گزاری. ما سپاس‌گزار نیستیم، لذت نمی‌بریم چون لحظه رو فراموش میکنیم، مخاطب اول شخص تمام این صحبت‌ها خودم هستم. من وقتی که تو این لحظه هستم میتونم رها باشم میتونم بفهمم رهایی یعنی چی، چقدر جالب لاخوف علیهم و لاهم یحزنون، من بهش میگم رمز کائناتی. اتفاقاً همین امروز یه مسئله‌ای بود که ایجاب میکرد نگران باشم اما گفتم من مگه بی‌صاحبم که باید نگران باشم؟ باور کنید به یه شکلی اون مسئله حل شد که هیچ اثری از اون نگرانی دیگه نبود. آیا این اسمش معجزه نیست؟

این قدرتمندترین ابزاریه که ما در اختیار داریم.

خود من درخصوص بحث علاقه‌مندی به یک کار خیلی خودم رو اذیت کردم یعنی همش فکر میکردم که نه علاقه من یه چیز خاصیه و تا اون چیز خاص نباشه من خوشحالم نیستم من راضی نیستم از خودم، درصورتی که این هم خودش میتونه یک حربه‌ای از طرف شیطان باشه برای اینکه احساس ما رو بد کنه و تمرکزمون رو از حالمون برداره. من اگر در کاری که هستم بتونم لذت ببرم و تمرکزم رو بگذارم روی نکات مثبتش من هدایت میشم به شکل لذت‌بخش‌تر برای کارم اما اگر به دنبال نازیبایی‌ها باشم و احساسات منفی رو با خودم حمل کنم من از هدف اصلیم که لذت بردنه دورتر و دورتر میشم.

باید قبول کنیم که ما سبک زندگی اشتباهی رو داشتیم و باید کار کرد برای اصلاح این سبک اما واقعاً ارزش داره.

هیچ اشکالی نداره آدم در هر سن و شرایطی که هست بفهمه اشتباه کرده اگه ما باور به فراوانی داشته باشیم و برای خودمون زندگی کنیم نگران دیر شدن یا از دست رفتن نیستیم و حقیقتاً کیفیت لحظمون خیلی بیشتر میشه.

امیدوارم که خداوند به همه ما کمک کنه در این مسیر خودشناسی و تغییر بنیادین شخصیت ثابت قدم باشیم چون این ثباته که نتیجه بخشه