live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج - صفحه 43

آن چه که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند

سلام به خانواده ی عزیزم که قراره یه بار دیگه آگاهی های فوق العاده ای رو برای رشد من در اختیارم قرار بذارن پیشاپیش تشکر میکنم .

اما جواب برای مسابقه ، راستش از اونجایی که هر مسابقه ای که با خارج از خودم باشه باعث میشه قوانین رو فراموش کنم و توی اضطراب و تقلا و کلا جاده فرعی بیوفتم ، میخوام تموم سعیمو بکنم که به دید مسابقه نگاهش نکنم چرا که اولین باور مخرب همینه که فقط از طریق همین مسابقه میتونم برنده باشم و ارزشمندی خودمو در گرو امتیاز و جایزه بسنجم که در این صورت کلا از مسیر خارج میشم . البته که قطعا دوس دارم از برندگان باشم ، اما تو نظر خودم جایزه ی اصلی تغییر باوریه که قراره از کل آگاهی هایی که قراره بخونم ایجاد شه . مسابقه ی اصلی من با خودمه . چیزی که الان فکرمو درگیر کرده اینه که چه جوابی بدم که خودم ازش استفاده کردم . بنظر من دلیل اصلی موفقیت استاد همون جمله ی اولمه که انچه که از دل براید لاجرم بر دل نشیند ، استاد چیزیو میگن که از دلشون و از عملکردشون میاد پس چاره ای جز بر دل نشستن و جذب افراد هم مدار نداره . این موضوع فقط برای استاد عمل نکرده برای همه عمل کرده حتی برای همون افراد نتورک مارکتینگ . اونا هم چیزی که عمیقا باورش دارن رو دارن ارائه میکنن و همه ی افرادی که هم مدارشونن هم کنارشون قرار گرفتن ، حالا هر کدوم توی مدار خاص خودشون و با باورهای خاص خودشون . یکی میگه اصل بر راحتی و کنترل خودمه و از همین طریق همه چیزو کنترل میکنه و همه ی کاراش راحت انجام میشه ، اون یکی میگه هیچ چیز به راحتی به دست نمیاد و باید تلاش کرد و عوامل بیرونی رو کنترل کرد ، که اونم دقیقا همه چیز براش همون جوری پیش میره . و صد البته که فرد اول بنا به باورش که میدونه کنترل فقط باید روی خودش باشه تمرکزش فقط روی خودشه و فرد دوم هم که میخواد کنترل همه چیز رو بدست بگیره تمرکزش روی عوامل مختلفیه . و مطمئنا تمرکز روی یک چیز که کاملا دست خودته خیلی راحتتر و زودتر جواب میده تا کنترل روی صدها چیز حالا میخواد هر چیزی باشه از رقیب گرفته تا سلیقه ی افراد یا هر مورد دیگه ای .

از طرفی بنظرم جواب بهتر و باور قوی تر رو وقتی میتونیم دریافت کنیم که استاد عباسمنش رو با قبل خودشون مقایسه کنیم . چون توی این دنیا با همه ی بزرگی و کوچیکیش ما فقط میتونیم خودمونو با خودمون مقایسه کنیم و هر گونه قیاس با فرد دیگه باور محدود کننده ای رو توی خودش میتونه داشته ، ما فقط میتونیم از افراد دیگه برای قرار گرفتن توی مسیر درست خودمون استفاده کنیم با فهمیدن خواسته هامون که در نتیجه ی برخورد با تضادها و حتی خواسته هایی که با دیدنش در اختیار دیگران درون ما شکل میگیره . چیز دیگه ای که من به شخصه میتونم ازش استفاده کنم همین موضوعه که استاد هیچوقت با هیچکس رقابت نکردن و مسابقه ندادن و خودشونو فقط با خودشون مقایسه کردن و هر بار دنبال پیشرفت شخص خودشون بودن . من هم با هیچ کس رقابتی ندارم این بهترین باوریه که میتونم بسازم که من به خودی خود ارزشمندم و نیازی ندارم از کسی جلو بزنم یا مسابقه ای بذارم .

یه باور قوی که به دنبال این مسائل میاد باور به فراوانیه ، کسی که رقابت میکنه به فراوانی باور نداره و میگه از هر چیزی که حالا هدف شخصه به مقدار کمی هست یا خودش میتونه داشته باشه یا کس دیگه ای . این باور برای خودم خیلی مفیده چرا که هر بار به راه انداختن یه کار فکر میکنم میگم از این کار افراد زیادی هستن که انجام میدن دیگه جایی برای من نیس و این باور مخرب رو درون خودش داشته که کمبود وجود داره و الان متوجهش شدم .

موضوع دیگه ارسال فرکانس های مناسبه و قرار گرفتن در معرض ورودی های مناسبه و یا موضوع کلی قرار گرفتن در معرض ورودی هاست که بنا به نوع ورودی شرایط و اتفاقاتمونو رقم میزنیم . وقتی کنترل مناسبی داشته باشیم رفته رفته مدارمون بالاتر میره و به سمت راحتی و ثروت و سلامتی بیشتر پیش میریم . استاد همون چیزایی رو میگن که بهش ایمان دارن و هر بار تاکید میکنن که من این حرفارو برای خودم میزنم یعنی مطمئن هستن که این حرفا ارسال فرکانسه که به خودشون برمیگرده . و از طرفی همیشه تاکید دارن که من با این حرفا زندگی میکنم ، زندگی کردن با ورودی مناسب راهی جز قرار گرفتن توی شرایط مناسب نداره . همه ی اینا ایجاد چرخه ی مثبتی میکنه که خود چرخه کمک میکنه به راحتی و تسریع پیشرفت خودش . استاد حرفای مثبت میزنن => مطابق با حرفاشون زندگی میکنن => باور مناسب میسازن => توی شرایط یا مدار مثبت قرار میگیرن => توی این مدار ورودی و حرفا و مسائل مثبت بیشتری وجود داره => دوباره با شوق بیشتر با اون شیوه زندگی میکنن => باورهای مناسب تقویت میشه و باور مناسب بیشتر میسازن => توی شرایط و مدار بهتر و بالاتری قرار میگیرن . و این چرخه به دلیل موندن توی مسیر تکرار میشه و کل روند زندگی بهتر و بهتر میشه . این سیکل به شکل باورهای محدود کننده برای بقیه ی افراد که توی این مثال افرادی هستن که هم صنف با استاد هستن هم انجام میشه که بدلیل اینکه میخوام روی شکل مثبتش که شیوه ی استاد عباسمنشه تمرکز داشته باشم ترجیح میدم اونو مفصل بیان نکنم .

موضوع دیگه ای که این تفاوت رو ایجاد کرده درک استاد از این موضوع هست که انسان هر روز میتونه بهتر و بهتر بشه و بدلیل اینکه این بهتر شدن و ارزشمند بودن رو با خودشون و جایگاه فعلی یا حتی قبلی خودشون درجه بندی و قیاس میکنن میدونن تا بی نهایت میشه پیشرفت کرد و هر بار دنبال بهتر کردن زندگی خودشون و شیوه ی ارائه ی علایق خودشونن و بنابراین همیشه اصل و اساسی که همیشه بهش ایمان دارن رو به جنبه و ابعاد مختلف بیان میکنن ، برعکس افراد دیگه که یه محتوی با یه شیوه رو فقط با روش های تبلیغاتی مختلف ارائه میکنن . در صورتی که وقتی اصل و محتوی درست و جذاب و دلنشین بشه خود به خود افراد رو جذب میکنه چون این محتوا میتونه روی افراد تاثیر بذاره و حتی اگه خود افراد زبونا تبلیغی برای مثلا استاد نداشته باشن تاثیری که گرفتن و شیوه ی زندگی بهتر اونا باعث جذب افراد بیشتری که البته خودشون خواهان این مطالب هستن میشه . و البته بی نهایت راه هست برای این جذب افراد که خدا گفته از راه هایی به شما میرسونم که فکرشم نمیکنین . در صورتی که تغییر موضوع فرعی مثل روش تبلیغات فقط ایجاد ظاهر متناسبه که وقتی چند نفر استفاده کردن و متوجه شدن که مطالب کمک خاصی بهشون نمیکنه خود افراد تبلیغ میکنن که بدردشون نمیخوره اون محصول یا مطالب و هم اینکه وقتی شخصی میبینه که کسی از اون محصول استفاده کرده و نتیجه نگرفته نتیجه میگیره که استفاده نکنه .

در کل خیلی جورواجور میشه به جزئیات پرداخت و مثال به مثال توضیح داد ولی چیز کلی که میشه برداشت کرد این موضوع اصلی هست که دنبال هر چیزی باشیم همونو پیدا میکنیم تمرکزمون روی هر چیزی باشه همونو بدون شک دریافت میکنیم . موضوع مهم تمرکزه . این دوست عزیزمون که توی مسئله ی دیگه ای خودم این موضوع رو بهش برخوردم و دقیقا همین الان بعد از نوشتن همه ی مطالب بالا بهش رسیدم مسئله ی اصلی ایشون من و هر شخصی که با این موضوع روبرو شده تمرکزه . مثلا میگن گاهی به گفته های شما عمل میکنم و گاهی اونا . این گاهی ها خودش باور محدود کننده ی زیادی داره . استاد عباسمنش همیشه میگن من موقعی که کاری رو میکنم وقتی کاملا موفقم که 100 در 100 تمرکزمو روی اون موضوع گذاشتم . در واقع اگه هر کدوم از ما 100 در 100 تمرکزمونو روی موضوع و هدفمون بذاریم حتما بهش میرسیم حالا توی مثال دوستمون چه با تبلیغات چه با ساختن باورهای مناسب و سرمایه گزاری روی خودمون اما موضوعی که هست وقتی از روش استاد که کار کردن فقط و فقط روی خودمونه استفاده میکنیم ، هم خیلی راحتتر به نتیجه میرسیم ، هم در کنارش خیلی باورهای بهتری میسازیم که سایر جنبه های زندگیمونو از ریشه و خیلی بنیادین حل میکنیم ، هم با لذت لحظاتمونو میگذرونیم و هم هر چیزی که بدست میاریم پایداره و راه به سوی پیشرفت بیشتر داره . میتونیم یه دریاچه رو در نظر بگیریم که پر ماهیه و این دریاچه یه لوله که حاوی آلودگی های یه کارخونه توش خالی میشه که باعث آلودگی دریاچه و بیماری ماهی ها میشه ، مسلما و حتما بهترین راه اینه که جلوی آلودگیو بگیریم تا اینکه ماهی هارو بگیریم اونارو به جای دیگه منتقل کنیم که آلودگی ازشون خارج بشه . همیشه بهترین روش اینه که ادم از ریشه موضوع رو حل کنه دقیقا کاری که استاد عباسمنش میکنن .

باورهای مفید زیادی از این موضوع میشه برداشت کرد که اصلیترین هاشو بنظرم ایناس که اصل و اساسن

باور به ارزشمندی و لایق بودن

باور به فراوانی

باور که اینکه اساس جهان بر راحتیه

و کل اینا و کل اموزش های استاد باور توحیده رسیدن به این باور ینی رسیدن به همه چیز .

رسیدن به همه ی این آگاهی ها که نوشتم با ارزشترین چیزیه که بدست اوردم چون بیشتر به خودم ایمان اوردم که میتونم چه موضوعاتی رو بازگو کنم . و مهمتر از اون دوس دارم از این لحظه به بعد تلاش چند برابری بکنم برای اینکه سعی کنم این مسائل رو عمیقا باور کنم که قطعا پیشرفت بینظیری در انتظارمه . برای شروع خوندن و انالیز کردن کامنت های همه ی شما دوستان عزیزم بهترین کاریه که الان به ذهنم میرسه .

ممنونم از اینکه کامنت منو خوندین و خوشحالم که هم وقت خودمو مفید صرف کردم و هم سعی کردم آگاهی مفیدی ارائه بدم .

در پناه خدایی که تنها فاصلمون باهاش فقط اندازه ی باورمونه