سریال زندگی در بهشت | قسمت 1 - صفحه 23 (به ترتیب امتیاز)

أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ/ آیا خدا کفایت‏ کننده بنده‏ اش نیست؟/ سوره زمر آیه ۳۶

و جواب استاد بله بود و این چنین شد

و جواب من و بچه های سایت بله هست و اینچنین میشود

هورااااا که دوباره سریال داریم چه میکنی استاد جان، فایلای سایت، تمرکز برنکات مثبت، فایلای قدم،لایو های عالی،

داری همه جوره مغزمونو با انرژی مثبت بمباران میکنی که مبادا نکته ای باقی بمونه و هرز بریم

شما سمت خودتونو عالی انجام میدید فقط میمونه قدمهای ما که باید همواره و پیوسته در این مسیر بمونه

هورراااا برای شروع سریالی که در اون نه از غم خبری هست و نه از گریه و اندوه و فقر و ترحم و خیانت و…… سریالی که سراسر شادی وشعف (( خیلی خوب صدای grais رو دراوردین از ته دل خندیدم)) به همراه داره سریالی که سراسر بهمون میگه ببین میشود من تونستم شک نکن

اصلا مغزشما یاد گرفته که سریع راه حل آسان و پیدا کنی مثل فیلم برداری از graisاز سانروف 👏

یا گره ای که براحتی میتونید بعداز حل مسئله باز کنین و کور نشه

سریالی که هر ایده ای از طرف شما درس بزرگی به ما میده، گره زدن شما منو یاد قسمتی از سفرنامه انداخت که مریم جون میخاست از پله ها عبور کنه شما گفتین (مسیر ساده تر) و از راه صاف و از بغل پله ها رفتید، این کارتون تاثیر خودشو روی مغز من گذاشت و از اون به بعد من دنبال راهای ساده تر و کارامد هستم

مثالش همین چند روز پیش با شوهرم و خواهرام رفتیم کوه، شوهرم با اینکه اهل کوه هست و کاربلد ما رو از یه مسیر ناهموار و سخت و طاقت فرسا برد بالای قله که واقعا ترسناک بود، برا برگشت من از خداوند هدایت خاستم و به چشمم اومد که قدمامو کجا بزارم و راحتتر هدایت بشم پایین

شوهرم راه خودشو رفت و بقیه هم به اون اعتماد کردن و دنبال اون راه افتادن راه ما از هم جدا شد، همون موقع حرفتون اومد به ذهنم که فقط ۴ درصد آدمای کل جهان متفاوت فکر میکنند و متفاوت نتیجه میگیرن

نتیجه این شد که من براحتی قدمامو برمیداشتم و پایین میمدم اونا همگی بالای یه پرتگاه گیر افتاده بودن و به سختی قدم برمیداشتن تا اونا خودشونو به پایین رسوندن من ۲ کیلومتر پیاده روی کردم در یه زمین هموار، اونروز آسمون هم خودنمایی میکرد بسیار هوا دلچسب بود و من کلی با خدا عشق بازی کردم و این حال خوب نتیجه باور این بود که خدا برای من بس است

مممنونم خدا جونم بابت همه ی لطف و کرمت

استاد و مریم جون تموم این تصاویر که برامون تهییه میکنید در جای جای زندگیمون به کارمون میاد، کلی ایده میگیریم برا انجام کارهامون

جدای از زیبایی های فراوونی که در تصاویر هست و مغز و چشممونو حال میاره

تمام صحبت‌ها و کلماتتون جادویی هست و کلید گنج هست، فقط کافی دونه به دونه اش روباور و عمل کنیم اونوقته که زندگیمون سراسر بهشته و نعمت و شادیه

با اجازت منم میخام از اسم پرادایس استفاده کنم برا سردر خونم

به لطف الله و عمل به قانون یه خونه جدید خریدم در یه منطقه خوش آب و هوا و سرسبز

روی بلندی کوه، از پنجره اون خونه تموم شهر زیر پاته، و آسمون قشنگی داره الان که بهاره و فصل بارون و مه و ابر تو شهر میاد فقط جاتونو خالی میکنم میگم کاش میشد این صحنه ها رو هم با استاد به اشتراک گذاشت

در پایان بگم با شروع سریال حال خوبمو خوبتر میکنید

خدا حفظتون کنه