سریال زندگی در بهشت | قسمت 2 - صفحه 57

به نام خدای مهربان

سلام به همه دوستان و استاد و مریم عزیزم

من انقدر ذوق زده شدم بعد از دیدن این ویدیو که سریع اومدم کامنت بنویسم و بتونم اون احساسات رو نشون بدم

یکی از قشنگ ترین قسمت های این قسمت اون جایی بود که صبح رفتن سراغ چوب ها و دیدن که همه شون سوخته و همه جا تمییز شده و به قول خانم مریم این پارادایس حقشه که بهش برسن و تمیزش کنن چون همیشه حس خوب و زیبایی رو به شما و ما داده این یه جور شکر گزاری عملی برای چیزهایی که تو زندگی مون داریم هست ما باید تو عملمون نشون بدیم چقدر از داشتن داشته هامون خوشحالیم شکر گزاری عملی حضور عزیزانمون تو زندگی با گفتن کلمات محبت امیز توجه کردن بهشون و عشق دادن بهشون هست شکرگزاری خونه ای ک داریم با تمیز کردنش و عشق دادن بهش شکر گزاری خوراکی هایی که داریم با درست استفاده کردن ازشون و سلیقه به خرج دادن برای اشپزی کردن شکر گزاری بدن سالممون به صورت ورزش کردن مراقب کردن و دادن غذاهای سالم بهش شکرگزاری زندگی به صورت خوشحال بودن و دیدن زیبایی ها شکرگزاری شغلی که داریم با تلاش برای انجام دادنش به بهترین شکل

خیلی لذت بردم از این قسمت اونجایی که استاد میگن وقتی اخر یه کاری رو اول بهش فکر میکنی ک ما داشتیم میگفتیم صبح بیدار شیم ببینیم چوب ها نیست و این بهمون انگیزه میداده ک ادامه بدیم و این مسئله تو زندگی من خیلی کاربرد داشته و‌الان هم برای متعهدانه انجام دادن تمرین ها همین کار رو انجام میدم و به سه ماه اینده ام فکر میکنم که چقدر با انجام متعهدانه تمرین ها کیفیت زندگی ام بالا رفته چقدر از خودم راضی ام و به پیشرفت ها و مدار های بالاتری هدایت میشم

نکته بعدی اونجایی که خانم مریم میگن ما ماموریت داریم چیزای اضافه رو بسوزونیم و به استاد میگن همه رو برگردون به دامن طبیعت نشون دهنده اینه که باید چیزهای اضافی از زندگی مون رو در اولین فرصت جدا کنیم و اجازه بدیم نوری که از خروجشون وارد زندگی مون میشه رو ببینیم و‌لذت ببریم

و چقدر من لذت میبرم از رابطه قشنگ استاد و مریم که تحت هر شرایطی حواسشون به هم هست و قشنگ با هم حرف میزنن و سعی میکنن همش با شوخی و خنده با هم حرف بزنن

لذت میبرم از ذوق های کودکانه مریم و همینطور استاد که از لحظه لحظه زندگی شون لذت میبرن و از ماموریتی که به قول خودشون بیرون ریختن چیزای اضافه بود دارن ذوق میکنن و لذت میبرن از اتیش بازی و شعله های اتیش رو تحسین میکنن

چقد لذت بردم که تو هر شرایطی به فکر درس گرفتن از اتفاقات و یاداوری قوانین هستن

و این جمله استاد «ادم اگه ادامه بده همیشه راه ها باز میشه» :)

چقد لذت بردم از ویو پارادایس وقتی که صبح شد و از در کلبه اومدن بیرون چقدر ترکیب اسمون و دریاچه و‌سبزی طبیعت فوق العاده بود ،بی نظیر بود خدایا شکرررت

و جالبترین نکته اون کنده ای بود که هنوز اتیش داشت و تونست چوب های بیشتری رو بسوزونه و واقعا لذت بردم عالی بوددد

چقدر قشنگه که استاد و مریم تحسین میکنن اتفااقای خوب رو و چه قدر همیشه خوشحالن

و اونجایی که استاد میگن همش باید به خودمون بگیم ک کارهای سنگین و سختی ک انجام دادنشون و‌فکر کردن بهشون خیلی سخته برامون به راحتی انجام میشه فقط باید شروع کنیم و ادامه بدیم و‌کاری نداشته باشیم کی تموم میشه و باید لذت ببری و به ته اش فک نکنی

اتیشی که با چوب های کوچیک چند سانتی شروع شد درخت به اون بزرگی رو سوزوند و نشون دهنده اینه که تو هر کاری باید تکامل طی بشه

و در نهایت لذت دیدن انجام شدن کار به بهترین شکل ممکن که انگیزه میده برای انجام کار های بیشتر