سریال زندگی در بهشت | قسمت 4 - صفحه 2

خدای مهربانم برای چهارمین روز زندگی در بهشت بی نظیرت بیییی نهایت سپاسگذارم و ازت میخوام همواره ما را به راه راست به راه کسانی که به آنها نعمت دادی هدایت کنی و به اندازه یک پلک بر هم زدنی ما رو به حال خودمون واگذار نکنی.

موضوع از جایی شروع شد که تاریکی شب تضادی شد که خواسته ی نوروروشنایی رو برای ما ایجاد کرد و از اونجایی که استاد نازنینم و مریم جانم آدمهایی هستند که باور دارند همواره زندگی باید لذتبخش تر باشه کارها باید ساده تر انجام بشه و همه چیز باید هرروز بهتر و بهتر بشه این ایده ی عالی الهام شد که از ال ای دی که برای آروی خریدن استفاده کنن و دور تا دور کلبه ی چوبی بهشتمون رو نور پردازی کنند. درس بزرگی که گرفتم اینه که اگه الهامات به عمل تبدیل نشن هرگز نتیجه ی مطلوبی نمیگیری نباید بایستی و به الهامات بر و بر نگاه کنی حتی اگه در ابتدا ابزاری که به ذهنت میرسه یه چکش و یه میخه حتی اگه در ابتدا هیچ ایده ای نداری که چطوری بری روی سقف کلبه و اون بالا رو لامپ بزنی نباید هرگز منتظر بمونی که ابزار بهتری پیدا کنی یا منتظر راه حل های بهتری باشی یا منتظر بمونی تا پرفکت ایده تو اجرا کنی بلکه فقط باید عمل کنی و یقیین داشته باشه در مسیر تکاملی به راههای بهتر هدایت میشی حتی نترسی از اینکه راهی رو اشتباه بری فوقش از اشتباهت درس میگیری و راه درست رو انتخاب میکنی بهانه ها برای عمل نکردن زیادن اما فقط یک ایمان قوی میتونه منجر به عمل کردن و اقدام کردن بشه پس این و هزار بار به خودم میگم که ستاره اگه ایده ات ناقص به نظر میاد هیچ اشکالی نداره عمل کن و ادامه بده مایوس و نا امید نباش تو اومدی تا در این مسیر رشد کنی و تکاملت رو طی کنی خدایا شکرت کمکم کن تا این آگاهی ها فقط در حد حرف و آگاهی نباشه بلکه منجر بشه به اقدام و عمل چون در عمله که نتایج شکوفا میشه اگه استاد عباسمنش و مریم جان ساعتها مینشستن و در مورد نورپردازی اینجا صحبت میکردن و ایده های عالی میدادن به تنهایی اتفاقی نمی افتد وقتی با همون ابزاری که در اختیار داشتن و به ذهنشون میرسید شروع کردن آرام آرام به ایده های بهتر برای نتیجه مطلوب تر هدایت شدند. یه مسئله دیگه اینکه وقتی مریم جون پاشونو گذاشتن روی ال ای دی ها استاد چقدر قشنگ بهشون گوشزد کردن ممکن بود اونها بشکنه اما نه عصبانیتی نه چیزی بلکه مثل همیشه با شوخ طبعی این مورد رو هر دو عزیز به هم یادآور شدن و مریم جان هم با لبخند گفتن اینو نذار سر راه من، خدای من وقتی دوشاخه رو زدید توی برق وقتی نتیجه تلاشی که یک نصف روز درگیرش بودید رو دیدیم چققققدر لذت بردیم ههمون چقدر خوبه که ادامه بدی جقدر خوبه که با هدایت الله مهربان پیش بری ابزارت و قوی تر کنی در مسیر و یک نتیجه پرفکت رو دریافت کنی خدایا شکرررت. حالا بعد از این چه شب های قشنگی رو میشه اونجا گذروند استاد پیشنهاد میدم پروژکتوری که از آمازون میاد و بندازید نورش رو روی دریاچه و حتی اگه امکانش هست براتون پرژکتورای رنگی و زیبا بگیرید و از برقایی که واسه آروی ها گذاشتین استفاده کنید و چندتا از درختای زیبای پارادایس رو نورپردازی کنید وای استاد کلیییی ایده داره میاد توی ذهنم که شب های پارادایس رو باهم رویایی کنیم نمیدونید چه ذوقی دارم استاد این بهشت دیگه تنها مطعلق به شما و مریم جونم نیست به خدا احساس میکنم ما بچه ها هم واقعا داریم ازش استفاده میکنیم خدایا شکررررررت چه اشتیاقی دارم برای نور پردازی شبهای بهشتمون. خدای من زندگی یک لذت بی پایان و همیشگیه هرچقدر لذت بیشتری میبری داریم به لذت های بیشتر هدایت میشیم خدایا شکررررت خدایا سپاسگذارم با تمام سلولهای بدنننننممممم آخه این غروب صورتی و انعکاسش روی ابرها این هارمونی رنگها مگه میشه مگه داریم خدایا شکرررت که منو به دیدن این صحنه های زیبا دعوت میکنی خدایا این جمله طلایی رو از مریم جانم توی سفر به امریکا یاد گرفتم و داره برام جادو میکنه؛ خدایا من تو همین لحظه ازت آگاهانه میخوام که زیبایی های بیشتر احساس های عالی تر و لذت های بیشتری رو در زندگی من دعوت کنی و منو به سمت اونها هدایت کنی. خدایا شکرررررت و در انتها استاد که همیشه به خودشون هدیه میدن بعد از انجام کارهای مهمی که انجام میدن بری و با لذذذذت پاتو بزاری توی این آب زلال و خنک و وجودت سرشار بشه از حس خدایی که این همه نعمت داده همه چیز در ذهنت مرور بشه از لحظه ی تجسم پارادایس در بندرعباس و گرمای اون و اشتیاق سوزانت برای رسیدن تا اقدامات عملی که بهت الهام شد و انجام دادی تا دستان خداوند که به یاریت اومدن و خواسته ات به واقعیت بدل شد تا الان که این همه نعمت رو دریافت کردی و بعد حس نزدیکی عمیقت به انرژی منبع به فرمانروای جهاااااان و حس ارزشمندی حس بی نظیری که خدای تو با این عظمت تورو با طبیعتش در آغوش میگیره و میگه نمیدونی چقدرررر به وجودت افتخار میکنم خدای من من عاشق اینم که پامو توی آب بذارم هرکجا آبی میبینم بی اختیار کفش ها و جورابامو در میارم و پامو میذارم توی آب و از خنکی که میره توی ذره ذره وجودم لذت میبرم لذت میبرم چیه سرشااااار میشم باور کنید استاد وقتی پاتونو گذاشتین تو آب انگار من گذاشتم و انگار خدا با من شروع کرد به حرف زدن. خدایا نمیدونم با چه زبانی ازت سپاسگذاری کنم به خاطر تجربه ی این احساسهای ناب و البته این حس خودش سرشاره از سپاسگذاری حتی اگه بر زبان نیاد حتی اگه تبدیل نشه به کلمات. مریم خوب و خوش قلبم و استاد نازنینم بی نهایت سپاسگذارم که مارو به تجربه ی زندگی در این بهشت زیبا دعوت کردید و این لذت های زیبا رو با ما شریک شدید. موبایل عزیزم و اینترنت خوبم و تکنولوژی عزیز و تمام گذشتگانی که با تلاشتون این امکانات رو برای ما فراهم کردید ازتون سپاسگذارم که با وجود تلاشها و اقدامات شما به الهاماتتون من امروز بدون دردسر به راحت ترین شکل ممکن دارم از دیدن نعمتهای الهی بهره مند میشم و با وضوح خواسته های قلبیمو تجسم میکنم خدایا تو بییییی نظییییری