سریال زندگی در بهشت | قسمت 7 - صفحه 6

سلام استاد ارجمندم

ِبرانی درکنارتون چه آرامشی داره

وقتی شما و خانم شایسته با تمام امکاناتی که از نظر مالی دارید خودتون تو تمام کارها دست به کارمیشید!

چه نظافت ویلای چوبی در روزهای اول، و چه حال و هوای این روزای بهشت با هرس کردن درختا، برای زیباتر دیدن دنیای اطرافتون.

فقط باید ببینیم و یادبگیریم که چرا؟ چرا، خود استاد این کارارو انجام میده

چون نمیخواد راکت باشه، نمیخواد وقتی خودش میتونه با دستاش که موهبی از جانب رب هست، کاری رو بکنه، اون کارو بندازه گردن بقیه، حالا بعدش خدا چیکار میکنه براش؟! تو ذهنش غوغا راه میندازه که از تمام کارایی که میکنه درسهای بزرگی میگیره و باوراشو مدام رنگریزی میکنه، بر ترسهاش غلبه میکنه و هرروز و هر روز بالا و بالا تر میره تا کجا؟! بینهایت تا جاییکه ادامه بده

ترس، ترس!

همیشه جولمون رو از حرکت میگیره، نکنه اینجوری بشه، نکنه اینو بگن، نکنه نشه، نکنه یه بلایی میخواد بیاد و ….

به قول استاد ترس اسلحه شیطانه

با قدرت باید بریم تو دلش.

برا خود من یکی، بعضی ترسام خیلی سخته و بعضیاش مسخره، ولی از یه جایی، کوچیک کوچیک باید شروع کنیم و خداخودش کمکمون میکنه و اینطوری رشد میکنیم و میبینیم ِااا این بود! چه آسون.

میشه راحت نشست، بیخیال، ولو، و اجازه داد دنیا بره واسه خودش جلو و تو هم عمرتو بی هدف توش بگذرونی (حالا خوب و بد)، ولی میشه هر روز یه تلاش کوچیک رو بزاریم جزو هدف اون روزمون و میبینیم بعداز چند روز ِا، چه کارا که نکردیم، حس رضایتی که از خودمون داریم میشه گاز واسه تلاشهای بعدی و تازه متوجه میشیم بعضی کارا هر چقدرم بزرگ، هر چقدم سخت، شوروش کنیم راهش پیدامیشه و دستای خدا و ایده هاش میاد سراغمون.

تو فایل قبل فرمودید واضح قطع کن! آخ که چه لذتی داره قطع کردن خیلی چیزا! قطع کردنشون چقدرم ترسناکن و وقتی قطعش کردی نتایجش و میبینی و کیف میکنی،

استاد عزیزم تو این چندساله شگفت انگیز آشنایی من و علی با شما، چقد راحت تونستیم قطع کنیم زنجیرها رو، سبک کنیم خودمونو و زندگیمونو

وای وای، حرف مردم برای من که همیشه تو دلها عسل مهربون بودم!

نمیدونید چه ذوقی میکردم که به به، همه دوسم دارم، به همه کمک میکنم، همه از دستم راضین و ….. بگذرد که بسی بلاها سرم اومد از راضی نگه داشتن بقیه، ولی برام مهم نبود.

این مهم بود که خوب جلوه کنم، همه عاشقم باشن، خدای نکرده کسی از دستم دلخور نشه و ….

ولی دیگه گذشت اون روزا، عسل بیزبون که بلد نبود بگه نه

بلد نبود حرف زور رو قبول نکنه

بلد نبود زندگی رو زندگی کنه و مدام تلاش میکرد زندگی رو با دید بقیه زندگی کنه.

اما الان کجام؟!

با کمال ادب و احترام و ارزش برای خلق، به هر درخواستی که قراره با بله گفتن خودمو تو دردسر بندازم با احترام میگم نه.

بدش میاد؟ بیاد

میره از زندگیم بیرون؟ بره

اصلا چه بهتر که این جنس آدما از اطرافت کم بشن که تو رو واسه خودت نخوان، واسه خدمتی که بهشون میکنی بخوان این جزو یکی از درسهای کوچیک، اما ارزشمندیه که از شما گرفتم.

هر چی میخوای بپوش، بخور، شادباش، برقص، بخند.

اگه با کاری که میکنی به دیگران ضرر نرسونی، تو بهترین بنده ای، خیالت راحت.

حالا یه سریا خوششون میاد، یه سریا نه.

دیروز بعد از تمام شدت ۴ روز قرنطینه از درب منزل رفتیم باعلی کنار خونمون یه جنگله خیلی زیبا و پر از آرامش و حس خوب

تا تونستیم خندیدیم و رقصیدیم و داد زدیم و حس خوبش رو دریافت کردیم، خدای بینهایت بخشنده رو شکر کردیم بابت این همه زیبایی، همین بغل دستمون چه راحت، که البته جذب خودمون بوده.

کلی دویدم و همش تو فکرم انگار داشتم تو پارادایس پیش شما می دویدم و کیف میکردم، وای چه نسیمی، چه هوایی، چه آبیه آسمونی، چه درختایی هر کدومشون رو انگار شستن از برقی که روشونه، کیف کردیم و می گفتیم استاد تو پارادایسه ماهم اومدیم پیشش.

هر لحظمون باید سپاسگزاری باشه از کوچکترین داشته هامون تا بزرگترینش تا خدا بیشتر و بیشتر بهمون بده، البته به قول شما اون که داده ما ظرفمون رو بزرگتر کنیم و اجازه ورود نعمت و ثروت و بهش بدیم.

تو فایلا و زندگی عادیتون کیف میکنم در هر کاری و هر قدمی، فقط میگید خدایا شکرت از ته قلبتون، حسش میکنم، معجزه سپاسگزاری خانم راندابرن تو یه قسمت، با هر قدمی که برمیداری سپاسگزارم رو باید تمرین کنی، واضح تو زندگیه شما اینو می بینم.

من و علی هم خدارو شکر تا حدی موفق شدیم حتی تو مواقعی که به ظاهر خوش آیند نیست بگیم خدایا شکرت، حتما حکمتی هست که بعدا متوجه شاید بشیم، شایدم نه.

سپاسگزاری و گفتن خدایا شکرت باید بشه مثل نفس کشیدن برامون

این روزا به خودم آفرین میگم که تمام تمرکزم و ورودیهای ذهنمو قدرتمندانه و از روی اراده و خواسته دارم کنترل میکنم، با آموزه های شما

خدایا شکرت شکرت شکرت

استاد، فرستاده، دستی از دستان خدا، کلامت، کلام خدا با ما، دوست داریم و روی ماهتونو میبوسیم.

خانم شایسته سپاسگزارم از زحماتتون