سریال زندگی در بهشت | قسمت 104 - صفحه 20 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عباسمنش گرامی و خانم شایسته عزیز و هم فرکانسی های مهربانم.

چندی پیش به لطف خدا به جنوب کشور هدایت شدیم و این اولین بار بود به مناطق جنوب ایران می رفتم. چند هفته قبل تر در دفترم این را نوشته بودم و خدای نون و قلم و مایسطرون اجابت کرد.

چقدر سفر تجارب تازه ای به آدم می بخشد.

اشنایی با نعمت ها و درختان زیبا،پرندگان دوست داشتنی و ویژگی های منحصر به فرد منطقه.

خداوند زیبایی را در تمام جهان گسترده است.

چقدر در فایل شما، ساحل آرد مانند زیبابود ساحل انزلی یه رنگ طوسی ماننده. و آن هم بسیار زیباست ساحل جنوب هم رنگ روشن داره.چقدر تنوع رنگ وجود داره حتی در سواحل دریا در پرندگان .

چقدر ابرهای خوش رنگ در آسمان نزدیک به زمین به نظر می رسید و ابهت داشت.

دیدن آن کودکی که پدرش او را به آب برده بود جالب بود و عروس در کنار دریا و صندلی های پذیرایی….

واقعا خداوند مهربان در همه جا زیبایی های بسیار آفریده است و این ما هستیم که باید از زیبایی های حلال لذت ببریم.

من از رفتن کنار دریا لذت می برم و بر آنچه شایسته است تمرکز می کنم چون چشم ها دروازه های روحند. من در کنار دریا کودکی هستم که سنگ ها و صدف ها را هرقدر بخواهد لمس می کند .دریا عشق است و قلبم روشن می شود.

و به یاد آندره ژید افتادم:

ناتانائیل،آرزو مکن که خدا را جز در همه جا بیابی.

هر آفریده ای نشانه ی اوست اما او را نشان نمی دهد.

همین که آفریده ای نگاهمان را به خویش معطوف کند ما را از راه آفریدگار باز می دارد.

ناتانائیل همچنان که می گذری ،به همه چیز نگاه کن و در هیچ جا درنگ نکن. به خود بگو تنها خداست که گذرا نیست…

ناتانائیل من زندگی دردآلود را از دل آسودگی دوست تر می دارم.

ناتانائیل من شوق را به تو خواهم آموخت.

اعمال ما وابسته به ماست همچنان که روشنایی به فسفر. راست است که ما را می سوزاند اما برایمان شکوه و درخشش به ارمغان می آورد. و اگر جان ما ارزشی داشته باشد برای این است که سخت تر از دیگران سوخته است.

برای من خواندن این که شنهای ساحل نرم است کافی نیست، می خواهم پاهای برهنه ام آن را حس کند، معرفتی که قبل آن احساسی نباشد برایم بیهوده است!

در شگفتم ناتانائیل!تو خدا را در خود داری و از آن بی خبری!

او را ندیده ای چون او را پیش خود به گونه ای دیگر مجسم می کردی.

….

ناتانائیل! می توان به زیبایی به خواب رفت و به زیبایی از خواب برخواست، اما خواب های شگفت در کار نیست، و من رویا را تنها زمانی دوست دارم که حقیقت آن را بپذیرم، زیرا زیبا ترین خوابها هم

با لحظه ی بیداری برابری نمی کند…