سریال زندگی در بهشت | قسمت 104 - صفحه 22

به نام خدای مهربونم

سلام به استاد و مریم خانوم قشنگم.

سلام به دوستای گلم.

سلام به اردیبهشت زیبا.

اردیبهشت ماه منه.

راستش، هر روز و هر ماه، مال منه.

امروز پنجم اردیبهشته، روزی که استاد سال ۸۷ وارد ترسش شد. زد به دل ترسو این مسیر زیبا رو‌ شروع کرد.. برای اولین بار اولین صحبت هاش رو در مورد قانون، تو دانشگاه آزاد بندرعباس آغاز کرد. اگر درست یادم مونده باشه از فایلهای قبلی. باید امروز باشه.

به هر حال.

اردیبهشت زیباست به خاطر طبیعتش. وای خدای من، من عشق من می کنم با طبیعت رنگارنگ اردیبهشت. اردیبهشت یعنی مانند بهشت. من دو بار تو این ماه متولد شدم. یک بار به زمین اومدم و‌ بار دیگه خداوند رو در این ماه پیدا کردم و زندگیم بهشتی تر شد.

ساحل مرجانی، شن های مرجانی سفید رنگ که مثل آرد بودن، خدایا چقدر زیباست. دریا چقدر زیباست. یاد ساحل مرجانی کیش افتادم اما ماسه های اونجا درشت تر بودن. ولی همینطور سفید و زیبا بود ساحل. چقدر دریا و محیط تمیزه، بازم نزدیک ترین تصویرم، ساحل کیشه.

زیبایی لحظاتی که اونجا بودم رو به خاطر آوردم. غروب خورشید کنار ساحل مرجانی. منظره ی ساحل آبی و درختای سبز و گلای رنگی رنگی (آبی، سفید، بنفش، صورتی، قرمز) و غروب پرتقالی خورشید. تو جاده ی ساحلی اینا رو می دیدم در حالی که دوچرخه سواری می کردم. خدای من! می تونم قشنگ تجسم کنم ‌‌‌. و همون احساس بودن در اون لحظه ها رو بهم می ده.

اون لحظه که داشتم کنار خودم لذت می برم. تحسین می کنم خودم رو که از وقتی فهمیدم زندگی همین لحظه است. در زندگیم، سعی کردم لذت بردن رو به تعویق نندازم. منتظر یه پایه نبودم برای گشت و گذار. اگر کسی بود خوشحال می شوم و اگر نمی بود، خودم، دست به کار می شدم.

و خدای من، تو این فایل، ابرای پفکی تو آسمون آبی که بالاشون آبی و پایینشون آبیه.

بلد نیستم خیلی خوب توصیفشون کنم ولی احساسم قشنگه. نمی تونم با کلماتم ذوقم رو نشون بدم ولی هر بار یه جور ذوق زدم از دیدن این صحنه ی تقریبا همیشگی آسمون.

استادم لذت بردن رو به تعویق ننداخت و سریع رفت مهیا کرد خودشو برای تن به آب زدن.

نوش جونتون این حال خوب استاد جونم.

شنا کردن چه لذت بخشه.

این، نشونه ی من بود. از خدا نشونه خواستم و خداوند این فایلو فرستاد. گفت بفرما اینم اون نشونه ای که می خواستی. اقداماتی که الان باید انجام بدم و نتیجه رو یه جا بهم نشون داد.

نشونه می خواستی؟

بفرما گلکم.

برو با خودت کیف کن. با خودت لذت ببر.

رها کن ذهنتو از غیر خودت.

برو در جوار خود بزرگوارت حالشو ببر عشقم.

بیا من باشم و تو باشی و من.

خدای من!

من که بیشتر روزم رو تنهام. کلا برنامه هام رو هماهنگ با بقیه نچیدم برای دل خودم چیدم و معمولا تنهایی باید کارا رو انجام بدم. خب تو این تنهایی احساس لذت مهمه. بیا لذت ببریم از در جوار خود مقدسمون بودن. می دونم لذت می بریم اما بیشتر لذت ببریم. به معنای عمیق تری احساس ارزشمندی و لیاقت کنیم. این باشه تمرین عملی این قسمت از زندگی در بهشت.

بیا با خدا عشق کن.

با خودت عشق کن. با مردم عشق کن.

تو نمود خدا روی زمینی. تو هم یکی از زیبایی های خلقت روی زمینی. چونان او که نمود خداوند بر زمینه. پاره ای از وجود تو و پاره ای وجود خداست.

عشق کن با خودت و عاشقانه بنگر به دیگران.

چونان که می دانم همین الآنم همچین شخصیتی ساختی محبوبم.

اما بیا ظرفمون رو بزرگتر کنیم چون بسنده نمی کنیم به حد خاصی از نعمت.

همه چیز خداست. طبیعت خداست. تو که در طبیعت بی نظیری قرار گرفتی. نذار این نعمت برات تکراری بشه آخه استاد گفت با ناسپاسی بهشت هم تکراری میشه.

به طبیعت ببخش.

عشق ببخش.

توجه و تحسین ببخش.

تا طبیعت هم در تو جاری شه. تا او هم به تو ببخشه زیبایی های بیشتری رو.

طبیعت خداست.

دوست باش با طبیعت.

با این زنبور که همین که الان دور سرت می چرخه دوست شو که نمود ظاهری خداست.

با اون پروانه ی سفید که کنار گل های زرد و قرمزه ‌پرنده هایی که لحظه به لحظه دارن آوازشون رو به تو هدیه می دن.

ببین خدا چقدر در زندگی تو جریان داره.

ببین خدا چقدر داره به تو می بخشه.

طبیعت چقدر حال و احساس خوب داره بهت می بخشه تو هم تحسین و توجه بهش ببخش.

لذت ببر از خودت. با خودت. از خدای خودت‌ که همه جا جریان داره.

استاد جونم تو این چند وقت (یه ماه اخیر) تمام توجهم روی عزت نفس بوده. و سعی کردم خدا رو تو وجودم پیدا کنم. با خدام دوست تر شم. با خدام عشق کنم. توجهم روی فایل های عزت نفس و قرآن و طبیعت بوده ‌‌ اما ثروت جوری به زندگیم جریان پیدا کرده که پیش از این سابقه نداشته. بدون این که کار خاص دیگه انجام بدم. جز اینکع فقط خدا رو همه چی ببینم. خدا رو ثروت ببینم. خدا رو راه حل مسائلم ببینم. که هر چی شده و هر کاری که باید انجام می شده رو انجام دادم و گفتم این کار رو هم قرار نیست تنهایی انجام بدم. خدای من هست.

خدا رو دیدم همه جا.

خدای من خدای من

خدای من.

هوا شده که تنفسش کنم

باران شده بر سرم باریده.

خدای من زیبایی آدم های روابطم شده.

خدای من دوست صمیمی من شده.

خدای من ثروت شده آمده تو حسابم

خدای من عشق شده خلأ هامو پر کرده.

خدای من.

من به خدام گفتم فقط خودتو می خوام. تو فقط منو با خودت هماهنگ کن. می دونم که بعد اون، تمام دنیا با من هماهنگ میشه.

من از خدا می خوام که به مسیر هایی هدایتم کنه که منو خودش با هم هی دوست تر و دوست تر شیم‌ . من تو آغوش خدام استاد.

من عاشق خدام شدم.

من بیشتر می خوام از این عشق. بیشتر و بیشتر و بیشتر و بیشتر… .

….

…

..

چقدر مردم خوش برخوردن، تحسینشون می کنم. خوش برخوردی های مردم رو برش زدم که بار ها و بار ها و بار ها ببینم و برام باور شه. من هم همینطورم و آدم هایی که بهشون بر خورد می کنم هم.

جهان مثلِ آینه است که خوب و بدش

فقط انعکاسِ وجودِ منه

تن و روح هر آدمی رو زمین

یه تیکه از این تار و پودِ منه

ما از نور و بارون و آیینه ایم

نباید به تاریکی عادت کنیم.