سریال زندگی در بهشت | قسمت ١31 - صفحه 1

به نام خدا

سلام

چقدر این درون تحولی ایجاد کرده نه تنها در تصاویر بلکه در وجود ما، آنقدر از زاویه دید انسان و مورچه دیدیم و تحسین کردیم که جهان هم تعهد ما رو دید و گفت حالا میخوام یه حال اساسی بهتون بدم از دید پرنده ایندفعه ببینید. اینم انشاءالله اینقدر میبینیم و تحسین میکنیم تا جهان لول بعدی رو برامون باز کنه از دید هواپیما ببینیم یا بالاتر.

همین اول اولش، کاپشن استاد چقدر با این ماسه های برفی هم تضاد داره هم هماهنگی، یه پارادوکس خوشگل برفی بوجود آورده.

انعکاس نور خورشید روی آب انگار از انتهای دنیا یه سطل بزگ رنگ زرد ریختن روی آب اونقدری که تا ساحل اومده و ردشو به جا گذاشته.

انگار خدا با خط کش خط دریا رو کشیده.

رنگ بینظیرش که اول سبزه بعد از یه جایی به بعد تا بیکران آبیه. یه جایی انگار خدا با کاتر بوم نقاشی آب رو قطع کرده تا آسمونو بالاش بذاره، دقیق.

چقدر رد پا و رد لاستیک هست، نشون میده چقدر احساس خوب اینجا پراکنده شده، چقدر تفریح انجام شده، چقدر نگاه زیبای آدمای نازنین آمریکا به این ساحل گره خورده، چقدر خانواده ها و دوستان و نفرات پاک و دوست داشتنی از اینجا امروز گذر کردند. چقدر امروز اینجا عشق پراکنده شده، چقدر صحبت های قشنگی رد و بدل شده، چقدر حال خوب به همدیگه منتقل شده.

خونه های لب ساحل چقدر خوشگلن، رو به روی این منظره رویایی، هر کدومشون یه تراس دارن اندازه یه حیاط بزرگ فقط برای اینکه این منظره بینظیر رو از دست ندن و با خیال راحت ، با لذت بشینن و نگاه کنن و لذت ببرن و تحسین کنن این همه زیبایی خالقشون رو .

تازه نه یکی و دوتا که تا چشم کار میکنه از این خونه ها در یک ردیف منظم کنار هم چیده شدند و جا برای همه هست، هرکسی که بخواد و ایمان داشته باشه یکی از این خونه ها که برای خداجون کاری نداره که، اصلا بگو همش، کاری نداره براش، ازش بخواییم یکیشو بهمون بده اونوقت هروقت اراده کنیم میتونیم روی ماسه های زیباترین ساحل جهان قدم بذاریم، به شرطی که الان از قدم گذاشتن روی سنگ فرش کنار حوض پارک نزدیک خونمون، یا رودخونه نزدیکمون لذت ببریم و تحسین کنیم.

چقدر خوبه که خونه ها توی آمریکا دیوار ندارن، چقدر اینطوری فضا رو زیباتر میکنن، چقدر فضا رو بازتر میکنن، اگه دیوار داشته باشن یا به هم چسبیده باشن دیوارای همو میپوشونن، دید هم دیگه رو میگیرن و اصلا جالب نیست، انگار این مردم خیلی قشنگ اینو فهمیدن که بینهایت فضا برای همه هست و نیاز نیست که اون قدری به هم بجسبند که نتونن نفس بکشن، اینطوری ذهنشون، روحشون باز تره وقتی که دور تا دور خونه هرکدومشون کلی فضای خالی و سبز وجود داره برای راحتی خودشون و کارهایی که میتونن انجام بدن.همین که تمام دیوارهای خونه ها پیداست، باعث شده که طرحی روی خونه ها بزنن که از هرطرف زیبا باشه، نه مثل خونه های شهری و کشورمون که جلوشون قشنگه ولی مثلا پشتش به هیچ وجه. البته اون برجهای خوشجل موشجل مثل چناران و رولکس و آلتون کورت و روما رزیدنس اینا که به بیان بهتر قصر هستند، اونا فقط اینطوری خوشگلن و آدم از هر طرف نگاهشون کنه لذت میبره.

باید پارو نزد، وا داد، باید دل رو به دریا داد، خودش میبرتت هرجا دلش خواست، به هرجا برد بدون ساحل همونجاست.

این جا که مثل میدونه و سرسبزه و چمن و درخت داره چه خوشگله، یه ساختمون کنارشه که دیواراش صورتیه، معلومه به کسایی که دارن توی اون چمنا بازی میکنن خیلی خوش میگذره. الهی شکرت.

اون سمتش یه ساختمون هست با پایه های خیلی بلند و کلی پنجره، چه باحاله. البته همین طرفم هست. چه فضایی جلوی این ساختمونا هست، آخ که چه حالی میده این همه انسان باحال اینجا کنار هم جمع شدند. انگار میز گذاشتند و نشستند، انگار غذایی چیزی دارن نوش جان میکنن، یا اینکه از کنار هم بودن دارن لذت میبرن.

مونس شبهای دل زارم/ ای تو که شدی همه دار و ندارم / یا رب یا رب یا رب یا رب / یا رب ای دل عشق تو صبر و ثباتم میدهد / عطر تو وقت سحر از غصه نجاتم میدهد / یا رب امشب برایم نم باران بنویس / دو سه شب پرسه زدن توی پرادایس بنویس

این بچه های شیطون و بامزه رو ببین، چقدر مودب، چقدر با تربیت درست که از درون خوششون اومد و اومدن نزدیکش و فقط نگاهش کردن و دست تکون دادند و ذوق کردند، چقدر خوب تربیت شدند که به حریم خصوصی دیگران احترام کامل بذارن، از چیزی که مال اونها نیست محافظت کنند همونقدر که برای داشته های خودشون ارزش قائلن.

چقدر این پله ها قشنگن، یکیش سر راست میاردت پایین، اون یکی حسابی پیچ و تاب میخوره اما بازم میاردت پایین روی همون ماسه ها، هر دوتاش خوبه، روی یکیش با سرعت میایی پایین ، روی اون یکی یه ذره بیشتر تعمل میکنی، یه ذره آروم تر قدم میذاری، عوض فرصت بیشتری داری تا پله پله منظره رو ببینی، بیشتر فرصت داری تا هرکجا خواستی بایستی و تماشا کنی، وایسی عکس بگیری، کلی آأم دیگه هم میتونن بایستند جا برای همه هست،

الهی شکرت. ببین یه شهر کوچک، شهری که جمعیت زیادی هم نداره ولی چقدر تمیزه، چقدر زیباست، چقدر امکانات داره، پیاده روهاش از هزاران جای دیگه حرفه ای و تمیز تر و قشنگتره، ببین ستختموناش چقدر خوشگلن، خیابوناش چقدر مرتب و سالم و منظم هستند، حتی مسیر دوچرخه هم داره با گل کاری کنارش، جاهای دیگه مثلا کشور خودمون بعضی شهرهای کوچیک همینکه خیابون داشته باشه خیلیه😂 ولی ببین چه درختا منظم در کنار هم دیگه هستند، چه پارکینگایی، چه خط کشی زیبایی، چقدر تمیز و برند نیو، چه پل زیبایی، چقدر سالم و زیبا، چه قدر مناسب، چه دوچرخه چه اسکوتر توی این مسیر به راحتی و آسودگی رفت و آمد میکنن لذشتم میبرن، چقدر این کشور با مردمان مهاجرش خوبه که ثروت میسازن زیاد!! سهم دولتم راحت میدن اونوقت باشه میشه حتی توی یه روستا بری به قول استاد مدرسه اش از دانشگاه تهران مجهزتر باشه.

الهی شکرت.

من فکر میکردم که در آمریکا طبیعت با شهر و تکنولوژِ آمیخته شده، ولی الان میبینم این تکنولوژیه که با طبیعت آمیخته شده، توی این قاب تصویر به جرئت 80 درصد طبیعت و سرسبزی و آب و نعمت های طبیعی وجود داره تا خونه و خیابونو ماشین، و چقدر زیبا این هماهنگی بینشون ایجاد شده که نه تنها در کار هم اخلالی پیش نیاوردن( نه خیلی) بلکه باعث زیباتر شدن همیگه هم شدند، این دریاچه ها الان که یه پل طویل زیبا کنارشونه خیلی زیباتر هستند، این اقیانوس وقتی این امکانات کنارشه خیلی زیباتره، این جنگل وقتی این جاده های زیبا و تمیز کنارشه خیلی زیباتره. الهی شکر

و چقدر این قانون بدون تغییر خداوند زیباست و دقیق و چقدر در دسترس ماست و چقدر میشه درک کرد که کل جهان مسخر ما شده چون میتونیم آگاهانه با توجه کردن به چیزایی که بیشتر میخواییم تو زندگیمون داشته باشیمشون، اونها رو آگاهانه وارد زندگیمون کنیم، یعنی ببین چقدر زیباست که هرچی که میخواییمو، خودمون اجازه و قدرتشو داریم تا وارد زندگیمون کنیم، آگاهانه، با دست خودمون به زندگی خودمون. الله اکبر. الهی شکرت. خدایاشکر

و چقدر اینی که استاد میگن رو من دوست دارم که محل کار و زندگی آدم به نحوی آگاهانه بسته به کانون توجهش تغییر کنه، که بره جایی که پر از درخت و شادابی و طراوت و سرسبزی و طبیعته، وای خدایا چقدر قشنگه، چقدر لطیفه، فکرشو بکن سر برگردونی توی هر فصلی که هستی، بتونی زیبایی هاشو اون طور که هست با تمام وجودت از نزدیک حس کنی. خدایاشکرت.

منم از وقتی استادو توی طبیعت دیدم و به خصوص اون موقعی که توی اون خونه ویلاییه بودن، دلم پر کشید واسه اینکه خونم جایی باشه که وقتی از پنجره به بیرون نگاه میکنم بهشتو ببینم، یه دفتر نقاشی ببینم که به ماهرانه ترین شیوه با رنگ خدایی نقاشی شده و من اونو توی اون خونه ویلاییتون دیدم، خدایاشکرتو چقدر حتی به یاد آوردنش شیرین و زیباست. خدایاشکرت

ببین خدای من، پارکینگو، چقدر تمیز، چقدر خوشگل، چقدر خط کشی شده، چقدر جادار، چقدر فضا، چقدر مرتب و منظم، چه آسفالتی، و رایگان، و رایگان، و چقدر امنیت، چه ماشنای خوشگلی گذاشتن توش، الله اکبر پارکینگی که اینقدر حرفه اییه در یه شهر کوچک ، بی اندازه امنیت و آرامش، بی نهایت خیال آسوده، خدایاشکرت

قانون بدون تغییر خداوند اینه که به هرچیز توجه کنیم از اساس همون چیز بیشتر وارد زندگیمون میشه. به چی داریم توجه میکنیم؟

خدایاشکرت. چقدر خوب بود، چقدر لذت بخش بود، چقدر انرژِ خوب داشت، چقدر حال باحال و پاک و پاکیزه، فرکانس خوب خالص بهمون داد.

الهی شکرت

دستتون در دست الله یکتا

سلام به شما دوست عزیزم

چقدر زیبا و شاعرانه و عاشقانه و خالصانه لبیک گفتید وعده حق الله رو در این نوشته زیبا

چقدر دریچه های روشنی رو ، مقابل چشم ما گشودید

چقدر زیبا از کلام الله مهربان گفتید که بر شما جاری شد و شما پذیرفتید و حس وقتی رو که نتیجه اش رو گرفتید رو به خوبی جوری منتقل کردید که من به واقع تحت تاثیر این ارتباط زیبای مخلوق با خالقش، بنده با منبعش، در اصل با اعماق روح خودش، قرار گرفتم

سپاسگزارم. بسیار زیبا و لذیذ بود

دستتون در دست الله یکتا

سلام به دوست نازنینم

نمیدونم جنس این مستی چیه، ولی میدونم که یا رب ما می نخورده به شما رسیده ایم، از مستی الهی حرف زدید، ولی فقط حرفشو نزدید، من حسش کردم، شما از حیرت و سرگشتگی تون از قدم دوم گفتید، من از تعریف و حیرت شما سرگشته شدم، شما به یاد آوردید و من درس گرفتم، تذکر دادید و من یاد گرفتم.

تک تک کلمات این کامنت رو من با چشم روحم خواندم، هیچ وقت باورم نمیشد که اشعار بزرگان بتونه اینقدر با متنی، یا حس و حالی مچ بشه، اما الان با اعماق وجودم حسش کردم که اگه در جای درست استفاده کنی ازشون، کاری باهات میکنن کارستون ، کاری که الان با من کردند

شما خاطره بازی کردید، من شاگردی، چیه افسون این آگاهی ها و دوره ها که حتی بیرون از صفحه خودشونم یقه آدمو میگیرن و یه جوری بغلت میکنن که دلت میخواد فقط بشینی و به لحظه دیدار فکر کنی، چیه این احساس خالص و یگانه که اینطور از دل کامنت شما بیرون زد و منو کشید توی خودش و منو توی دل سایت گردوند،

کجای دنیا واقعا چنین دوره هایی هست که حتی صحبت در موردشون آدمو حیران میکنه؟

اینطور دل صاحبشو آب میکنه؟ قشنگ اون دل قبلیشو میشوره میبره و یه دل از جنس خودش براش به جا میذاره؟

خدایاشکرت

سپاسگزارم

از این به بعد لطفا هر چی احساس اینطوری از دوره ها داشتید بیایین هرجا شده بنویسینش😂😂 خدا خودش میدونه چطور ما رو به سمتش هدایت کنه.

سپاسگزارم

دستتون در دست الله یکتا

سلام به دوست گرامیم

شما خیلیم اهلش هستید، آنقدر زیبا بیان کردید که من هم مثل شما احساس کردم روی ابرهام.

شما بسیار هم زیبا نوشتید، بسیار قشنگ به حرف دلتون، به حرف خدا تونستید گوش بدید و با کلامتان جاری کنید آگاهی رو که داره به همه میگه، شما اهلش هستید که تونستید بشنویدش.

سپاسگزارم ازتون

دستتون در دستان بینهایت الله یکتا

سلام دوست عزیزم

چقدر زیبا که میخواهید وقتتون رو با افراد هم فرکانسیتون سپری کنید

انسان در کنار افراد هم مدارش خیلی بهش خوش میگذره و احساس راحتی میکنه و دوست داره همینطور ادامه دار باشه اون لحظات خوش

آرزوی زیباترین، لذتبخش ترین و شیرین ترین اوقات رو چه با دوستانتون چه در خلوت از الله یکتا دارم

دستتون در دستان بینهایت الله یکتا