سریال زندگی در بهشت | قسمت ١33 - صفحه 2

سلام به استاد عزیزم و مریم جانم،

خدای من شکرت،، شکر بابت این همه نعمت و فراوانی،،

چقدر زیباست این همه رنگهای زیبا در کنار هم،

چه ترکیب زیبایی داده به شهر،

خدایا شکرت،، عاشقتم که این همه زیبایی رو آفریدی

من با نگاه اول عاشق این شهر و آدم‌های این شهر شدم،

چقدر زیبا همه در کنار هم با صلح و صفا زندگی می‌کنند..

اصلا انگار همه در حال رقص هستند، راه نمیروند،، میرقصند و شادی و شور و شعف رو به من هم انتقال دادن،

ثانیه اول مبهوت این همه زیبایی شدم.

چقدر ماشین های خوشگل و رنگ و وارنگ زیاد هستند،

حتی لامپ های ماشینا صورتی هستن،،

وای خدای من چه رنگهایی،، اصلا انگار درونم رخنه کردن این رنگ سبز و آبی و زرد و قرمز و.

اصلا شهر سرشار از شادی و رقص و پایکوبی است…

چه ساختمونهای،، چه عظمتی، چه هیولاهایی هستند…

چه نورپردازی زیبایی که اون ساختمون بهمون نشون میداد،، چه رنگ نارنجی زیبایی بهم تزریق کرد،

ساختمان بغلی، چه آبی خوش رنگی

چه لذتی داره دیدن این همه زیبایی

اینها داره به من میگه ادامه بده، آفرین ادامه بده،، نتیجه میشه زندگی در دل این زیبایی ها،،

وقتی روی خودم کار میکنم، هر روز دارم یه نکته رو از استاد یاد میگیرم و چقدر عالیه این سایت،، به هر جاش سر بزنم آگاهی، الهام داره برام،،

هر روز بهتر از دیروز دارم زندگی میکنم،

هر روز آرامشم بیشتره

هر روز داره باورهای غلطم رو بهم یادآوری میکنه

و من کاملا درو باز گذاشتم برای ورود این همه آگاهی،، و

چقدر زیبا میتوانم با کوچکترین نازیبایی متوجه بشم و همون اول ورود ممنوع گذاشتم و زود خودم رو جمع و جور میکنم و ادامه نمیدهم،،،

عاشقتونم استاد عزیزم و مریم جانم

چقدر رنگها اینجا همه واقعی هستن،، این رنگها رو تا حالا ندیدم،، یعنی نبودند یا اینکه من نمیدیدم،،

الان نور ماشینها رو قرمز میبینم،، چقدر زیبا هستن و

چه صدای دلنشینی که از اون ماشین، یا موتور که در اعماق وجودم نشست،،

چرا قبلا که این صدارو میشنیدم بدم می اومد ولی الان غرق لذت شدم از شنیدنش

چه پل زیبایی،، چه زیبا با رنگ آبی نورپردازی شده،،

الله اکبر

چه رقصی میکنن،، به به، من که غرق لذت و شور و شعف شدم.

و اما استاد عزیزم

که چقدر لذت میبرم از صدایت، از کلاه های جورواجورت، از اینکه خودتی،، این نیست که حتما ریشت زده باشه،، فلان لباس تنت باشه،

اصلا مهم نیست،، خوش باش، لذت ببر

نه اصلا،، خود خودتی..

حس میکنم خواهرت هستم که من رو هم دعوت کردی به خونه ات و داری برام در مورد فوتبال توضیح میدی، و من هیچی از سوپر بال متوجه نمیشم،،

هیچی شو نفهمیدم،، ولی از شنیدن صدایت و اوج و شور و تون صدات دارم کیف میکنم.

مرسی که منو به خونه ات دعوت کردی و من هم همراه تو و عشقت دارد خونه شدم

و چقدر توی خونه همه چی زیباست،، همه چی،،

اولا اینکه لازم نیست همه چی سر جای خودش و منظم و مرتب باشه،، چون داری فیلم میگیری،

نه خونه است، محیط سراسر آرامشه، لزومی نداره خودم رو به زحمت بدم و اذیت کنم تا همه چی سر جای خودش باشه.

چه تابلوهایی نصب کردی توی خونه،،، آدم از دیدنشون حس میکنه همونجا توی همون ساحل زیبا نشسته و داره به اعماق دریا نگاه میکنه و از خدا به خاطر این همه نعمت شکر میکنه و تفکر میکنه،،،،

و اون نقشه، چی داره بهم میگه،، خیلی حرفها داره برام،

میخاد بگه مهم نیست کجای این کره زمین هستی، هر جا هستی، بیدار شو و گوشهایت رو باز کن تا خوب قوانین خداوند بنشینه توی قلبت،، تا بعد از درکش، بهشون عمل کنی و بعدش هم میرسی به این همه نعمت و سلامتی و فراوانی،،

اون نقشه داره بهم میگه ببین استاد از بندرعباس، از یه شهر کوچک و بدون امکانات به کجا رسیده،، به همه چی رسیده،

این خونه پر از نعمت و فراوانیه،،

از کجاش بگم،، از موتوراش بگم،، از میز تنیسش،

اصلا دکوراسیون این خونه هم مثل بقیه خونه ها نیست،،

چیز الکی اصلا نمیبینی،، همه چی مفیده و قابل استفاده

و چقدر من لذت بردم از حرف استاد که به عزیز دلش میگه، بشین و فیلم بگیر،، عشق رو کامل متوجه میشی از این حرف

به خدا این فقط چند کلمه بود،، ولی دنیای عشق بود،، اوج محبت و عاطفه بود…

و مریم عزیزم، واقعا چقدر رشد کرده هستی، چقدر قوانین رو درست عمل میکنی،،

عاشقتونم خانواده عزیزم

خداروشکر بابت این همه زیبایی

چه کیفی بهم دادین،، عالی بود، کلی لذت بردم