سریال زندگی در بهشت | قسمت ١37 - صفحه 9

سلام به همه عزیزان

چند جلسه عقب افتاده بودم گفتم بزار باهم ببینم وبعد کامنت بنویسم ولی اینقدر حجم اگاهی هام تو این دوتا جلسه زیاد بود که دیگه نتونستم جلوی حس ومغزمو بگیرم و سریع دست به کامنت شدم

اره استاد عزیزم بزار یه اعترافی کنم چون کاملا مطمئنم که شما هم بامن موافقی، دقت کردی به روند رو به رشد وسرشار از اگاهی های بچه های سریال دربهشت، اصلا یه هیولایی شدند هرکدومشون به خدا، بابا من عاجزم از این حس های زیبایی که موقع خوندن کامنت های دوستام پیدا میکنم، قبلا فقط وفقط تو دوازده قدم این حس رو داشتم اصلا یه انرژی میگرفتم ولی الان این حس رو تو بچه های سریال بهشت کاملا دارم حس میکنم چون خودم هم دارم اینجوری میشم، وای خدای من باهر قسمت به خدا نمیدونی استاد چه قدر مدار من بالاتر میره کاملا با تمام وجودم حس میکنم که منم رفتم یه درجه بالاتر

استاد چه قدر خوب شد که شما هم مثل دوازده قدم تو این ثبت سریال ها تسلیم شدی چون خودتون هم دیدید این روند رو به رشد وتعالی بچه های سریال بهشت رو

استاد این قسمت خودش یه دوره بود یه عالمه نکته داشت برای من مهم ترین موردی که هی موقع دیدن سریال داشت برام بُلد میشد این حس و ولع سیری ناپذیر شما برای دیدن زیباییهاست و اینکه واقعا به معنای واقعی کلمه هم دارید خودتون تجربه میکنید وهم دارید به ما آموزش میدید که اره بچه ها بازم میشه زیباتر از این زندگی کرد، خداییش من وقتی شما تو پردایس هستید میگم مگه ادم از خدا چی میخواد بسه دیگه پکیج کامل خوشبختی، ولی این درس بسیار بزرگ از شما باعث شده که تو زیباترین حالات و باحال ترین لحظات زندگیم هی به خودم بگم اره میشه ،میشه از این هم بهتر، میشه از این هم زیباتر، میشه از این هم راحت تر.

وخیلی مهم تر از اون این حس زیبابین شما حتی در بیهوش ترین حالت جسمی که اینقدر تو وجود شما رخنه کرده که حتی در جایی که اولین اولویت برای جسم وروح شما استراحته شما دارید باز به زیباییها وتمجید اونها تمرکز میکنید وخدارو شکر به خاطر وجود مریم عزیز که من امروز جواب این همه انرژی سرشار این دختر وخواهر بینظیرمو از خدا گرفتم که خدایا یه ادم چه جوری میتونه این همه انرژی داشته باشه در حالیکه استاد داره غش میکنه اون همچنان با عشق وعلاقه بینظیرش داره از زیباییها برای ما فیلم میگیره

آره مریم عزیزم، آره عشق نازنینم، این قسمت کامنت رو فقط دارم برای تو مینویسم، من جوابمو گرفتم اینا همین انرژی های مثبت ماست که داره از سمت ما به تو ساطع میشه واین عشق وانرژی که تو داری به ما میفرستی ده ها برابرش داره به خودت برمیگرده،چون این انرژی که تموم نمیشه فقط داره از شکلی به شکل دیگه تغییر میکنه، ممنونم مریم عزیزم هدیه الهی خداوند برا ما بچه های سایت عباسمنش،

اره استاد بریم سراغ بقیه سریال ،نکته مهمی که باز برام خیلی تکرار شد در حین دیدن سریال این بود که به معنی واقعی کلمه این مردم آمریکا باور به فراوانی دارند تو همه چیز، فراوانی در ساختن ساختمانهای زیبا ونو ،فراوانی در ساختن تِرِیل ها وجاده های دوچرخه سواری زیبا وبدون انتها، واینو من که دارم با دوقلوهام میرم دوچرخه سواری کاملا حس میکنم که خدایا چه قدر این عزت نفسی که مردم امریکا دارند برای درست کردن جاهای زیبا ومکان های استراحتی و رفاهی هم برا خودشون وهم شهروندانشون، چه قدر مهمه که اولویت رو اول به رفاه جسم وروحشون دادند نه به فقط ساختمون سازی واز بین بردن مناظر زیبا وتفریحیشون که بازم برمیگرده به باور فراوانی عمیقشون، اونا حتی در زمان هم اعتقاد به فراوانی دارند واصلا آدم عجله وشتابی تو این مردم رها نمیبینه انگار که کاملا به فراوانی زمان ومکان اعتماد وباور قلبی دارند،من حتی این باور فراوانی به زمان رو در استاد هم کاملا دارم حس میکنم که اصلا عجله وشتابی به رسیدن وتموم کردن یه کاری یا یه هدفی ندارند وبه اون نکته مهم زندگی که همون زندگی کردن ولذت بردن در حال ولذت از مسیر هست تمرکز کردند نه به انتها ورسیدن به اون مقصد یاهدف مورد نظر،حتی از جنبه دیگه خود ایرانیهای مقیم اونجا ببین طرف با چه اعتقادی رفته اونجا که بابا من هم میتونم اصالتم رو حفظ کنم وهم از زیباییهای کل دنیا استفاده کنم نه فقط شهر ودیار خودم، واین فرهنگ و زیبایی رو به کل مردم جهان هم گسترش بدم با اون رستوران ها و غذاهای خوشمزه ایرانی و اون اصالتی که روی دیوارها هم کاملا مشهود بود،به جای اینکه فقط بخوای بچسبی به شهر ودیار خودت و این باور محدود کننده رو هم داشته باشی که نه هیح کجای دنیا که ایران وغذاهاش نمیشه، باور محدود کننده ای که خود من یه مدتی داشتم ولی خدارو شکر به لطف آموزش های سریال بهشت ودیدن این همه نعمت وثروت وفراوانی تو کل دنیا کم کم این باور های مخربم داره رخت برمیبنده وبه جاش یه عالمه باورهای مفید وسازنده داره میاد.

استاد نکته خیلی مهم دیگه ای که تو حرفاتون اشاره کردید مسئله تکامل بود که واقعا چیه این تکامل ،تکامل تو هرچیزی وای خدای من حتی این تکامل رو من هم تو دیدن سریال ها داشتم منی که اوایل اون همه مقاومت داشتم برای دیدن سریال ها چون میخواستم که به قول ذهن نجواگرم از وقتم بیشتر ومفیدتر استفاده کنم وبه جای تمرکز بر زیباییها ودرواقع تمرین عملی آموزش های تئوریم با که بادیدن سریال ها داشت به صورت بینظیری برام واضح وآشکار میشد ولذت بردن از زندگیم در زمان حال به خاطر باور کمبود در زمان وعجله وشتاب، زود زود میخواستم به اهدافم برسم واصلا لذت بردن وحال خوب داشتن در مسیر برام اولویت نداشت ولی دیگه منم از یه جایی تکاملم رو طی کردم چون ایمان دارم وداشتم که در مسیر درست وراه راست ومستقیمی هستم وکم کم شروع به فقط دیدن سریال ها بعد مرور اگاهی ها وبعد هم متعهد شدن به نوشتن کامنت که به لطف الله مهربون از وقتی که از خدا خواستم منم شروع کنم به نوشتن دیگه همین جور آگاهی ها میاد به حدی که دیگه قلم کاغذ برمیدارم موقع نوشتن وچه قدر این جمله استاد برام درس ها داشت تو تمام مراحل زندگیم که

تکامل به معنای زمان و وقت بیشتر گذاشتن نیست بلکه ما میتونیم با رفتن به دل محدودیت هامون وترسهامون این مسیر تکامل رو با تجربه های بیشتر سریع تر کنیم

و از همه مهم تر اینکه استاد اصلا مهر ومحبت وعشق رو با روابط شاگرد واستادی قاطی نمیکنه و در نقش استاد کاملا قاطع وسخت گیرانه عمل میکنه با شاگرداش و اصلا شوخی نداره و چه قدر برام اگاهی داشت که منم زمان هایی که تو کلاس آن لاینم با دوقلوهام اصلا روابط معلم وشاگردی رو با مهر ومحبت مادری قاطی نکنم چون با اینکار دارم اتفاقا جلوی رشد تصاعدی اونهارو میگیرم

خدایا شکرت به خاطر این همه آگاهی