سریال زندگی در بهشت | قسمت ١45 - صفحه 9

به نام خدای مهربونم

مرسی خدای مهربونم که یک بار دیگه به من فرصت دادی تا زیبایی های جهانت رو ببینم و تحسین کنم

سلااام

من دیروز فایل رو دانلود کردم. و برای اینکه خودم رو متعهد کنم و برای آزمونم مطالعه کنم، به خودم گفتم اقدس الان حق نداری این فایل رو ببینی، باید برنامه امروزت رو تکمیل کنی و اگه موفق شدی، پاداشت اینه که فایل رو ببینی و اگر موفق نشدی فردا فایل رو میبینی.

خب من تا حدود 99.9 درصد موفق شدم برنامه امو عملی کنم اما دیگه فرصت دیدن فایل رو نداشتم. البته اینم بگم که تقلبی هم کردم و چند تکه خیلی کوتاه از اول ، وسط و آخر فایل رو دیشب دیدم. آخه خیلی برام جذابیت داشت و نمیتونستم صبر کنم…..

سلام مریم جون پر انرژی،میدونستی شما کم کم برای من یک الگو شدی. خداروشکر میکنم. امروز به این فکر میکردم که چقدر خوبه که من در این جهان به این بزرگی و پهناوری دوتا استاد و الگوی خوب دارم که میتونم سبک درست زندگی کردن رو از اونها یاد بگیرم. تا قبل از شما من هیچ الگوی موفقی نداشتم. الگویی که در همه جنبه ها زندگی شخصیش موفق باشه.

شما نصف شب رسیدی پرادایس و صبح زود بیدار شدی به شوق دیدن بچه ها و تازه برای ماهم فیلم گرفتی و صداتون هم کلی انرژی و امید و شوق داره. خدایا شکرت این نکته رو الان ازتون یاد گرفتم که هر روز با اینچنین شوق و ذوقی روزم رو شروع کنم و بزنم به دل لحظات و زندگی… خدایا شکرررررت

صبح زمستونی زیبای پرادایس با مه مست کننده با صدای پر از شور و شوق مریم عزیز شروع میشه … چه هوایی باید باشه این هوااا، به خدا میتونم احساسش کنم این تازگی هوای صبح زیبای پرادایس رو. چه آرامشی، آب آرام، درختان خفته به امید بهار و صدای خروس آوازخوان که احتمالا متوجه بیدار شدن شما شده و صدای شمارو شنیده و بهت سلام کرده… خدایا شکرت بابت این زیبایی های مست کننده.

مریم جون منم دوتا مرغ دارم… دوتا جوجه خیلی فسقلی بودن که خودم بدون مامان بزرگشون کردم، یعنی خودم مامانشون شدم. اسم جوجه های من لیان و دیان هست. خیلی دوسشون دارم و هر روز بهترین لحظاتمو در کنارشون میسازم. بغلشون میکنم، باهاشون حرف میزنم ، بهشون غذا میدم و اونها هم کلی به من وابسته شدن. و هر وقت کنارشون احساسم خوبه و خدارو شکر میکنم، به یاد شما و استاد میفتم که چقدر از دیدن مرغ و خروس هاتون لذت میبرید. با تمام وجودم خدارو هزاران مرتبه شکر میکنم بابت این موجودات دوست داشتنی که خیلی هم احساساتی هستن و درک میکنن. خدایا ممنونم که این نعمت هارو به من دادی

در مورد تفاوت محیط تنپا و پرادایس:

من هر دو محیط رو خیلی دوست دارم. هم نظم و ساختار شهری و امکانات شهر رو و هم محیط آروم پرادایس رو. من یادمه از بچگی که فیلم های آمریکایی از شبکه های ایران پخش میشد، و بعضا توی فیلم ها مزارع بزرگی که اطرافشون حصار کشیده شده و توی حصارها اسب ها و گوسفندها نگهداری میشن و کلبه های چوبی مرغ و خروس ها و سرسبزی و نم و رطوبت و بارون محیط روستایی رو میدیدم ، دقیقا از همون زمان آرزوی داشتن همچین خونه روستایی رو توی دلم داشتم. و هنوز هم دارم. مطمئنا هر زمان که مهاجرت کنم، اون تصاویر زیبای ذهنیم رو برای خودم در واقعیت خلق میکنم. اما از طرفی عاشق محیط های شهری پیشرفته و متنوع و رنگی شهرها هم هستم.

یک نکته ای رو که من در فایل های زندگی در بهشت بهشون توجه کردم، خلوت بودن و خیلی آروم بودن شهرهاست. توی هیچ فایلی من ترافیک ماشین هارو ندیدم و خب این نشون دهنده فرهنگ بالای شهروندان آمریکایی هست که سعی میکنن بجز مواقع ضروری از ماشین های شخصی استفاده نکنند.

تمیزی فوق العاده عالی فضاهای شهری، فضاهای سبز تعبیه شده در بین منازل مسکونی، وااااااای خدای من شکل خونه ها که دقیقا مـثل اسباب بازی هستن، دریاچه های مصنوعی که بعضا توی تصاویر میدیدم، چمن های فوق العاده، و ظرافت ساختمون ها، همه ی مواردی بودن که واقعا برای من تحسین برانگیز هستن. و خداروشکر میکنم که در در این کشور که یکتاپرستی شعارشون هست، به این وسعت زیبایی و فراوانی و ثروت میشه دید. به نظر من باوری که منجر به شکل گیری چنین ساختارهای زیبا و با کیفیتی از شهرها شده اساسا باور فراوانی است. باور به فراوانی ثروت و امکانات چنین شهرهای زیبایی رو خلق کرده. خدایا شکرت. خدایا شکرت که می شود فقط با تغییر باورهایمان به مدارهایی جابجا بشیم که بالاترین فرکانس ها و کیفیت هارو دارند.

وااااااای واااای واااااای خدای من این همه تخم مرغ طلایی رنگ رو تابحال یکجا ندیدم. خدایااا شکرت چه ذوقیییی داره مریم جون. من که روزشماری میکنم برای روزی که دوتا مرغ خوشگل منم تخم کنن. وااای خداااا چه احساس فوق العاده دارم من اون رووووز… نوش جانتون استاد جان، مریم جون. نوش جونتون این نتیجه تلاش های شماست.

استاد جون با توضیحاتتون در مورد جوجه ها که تخمشون رو تهیه کردین و توی دستگاه گذاشتین و مراقبت کردین و الان بعد از چندین ماه شما به خواسته و هدفتون رسیدید، توضیح این نکته برای من این درس رو به همراه داشت که ببین اقدس جان برای رسیدن به هر خواسته ای تو باید روند تکاملی خودت رو طی بکنی. این غیرممکنه که تو به محض اینکه خواسته ای رو خواستی و شروع کردی روی باورهات کار بکنی، فورا خواسته ات در زندگیت محقق بشه. اگر برای استاد این اتفاق بیفته که جوجه های تازه از تخم بیرون اومده بتونن تخم بکنن، پس برای تو هم رسیدن آنی و فوری به خواسته ات ممکن میشه. وهمونطور که جوجه ها تکامل خودشون رو در طول زمان طی کردن تا به مرحله تخم گذاری برسن، و همونطور که استاد صبر کرد و هر روز از بودن کنار مرغ هاش لذت برد و هیچ عجله ای هم برای تخم کردن مرغاش نداشت، تو هم باید اولا تکاملت رو طی کنی، دوما صبر کنی و صبرت همراه با لذت باشه. به نتیجه نهایی و اینکه کی میشه و کی میرسه فکر نکن و فقط از اون چیزی که الان در اختیارت هست نهایت لذت رو ببر. خدایا شکرت بخاطر این پیام و این نکته.

ذره ذره با شما عزیزای دل دارم یاد میگیرم با قانون زندگی کردن، به حرف نیست، به عمله. تا صد سال دیگه هم اگه بشینم و فکر و خیالات خوش بکنم و انتظار معجزه داشته باشم، هیچ خبری از رسیدن به حتی کوچکترین خواسته هام نخواهد شد. قانون رو باید حتی در ساده ترین و کوچکترین و پیش پا افتاده ترین مسائل پیاده کنم. اصلا باید از همین کارهای کوچیک شروع کنم تا باورم تقویت بشه و نتایج بزرگتر خلق کنم. آره اقدس جون ! قانون رو باید زندگی کنی! نه اینکه حرف بزنی و انتظار داشته باشی به نتیجه برسی.

مریم جون دوست داشتم کنارت میبودم و تخم مرغ هارو باهات جمع میکردم و میذاشتم توی سطل خوشگلت. خدایا شکرت چقدر این تصویر تخم مرغ ها زیباست. زیباتر از اون تخم مرغ های داخل سطل هستن که روی پوشال گذاشتی. خدایا شکرت بابت این نعمت زیبا و خوشمزه….هووووم…

مریم جون احساستو وقتی مرغا اطرافت جمع شدن و بهت خوش آمد میگفتن کاملا درک میکنم. دقیقا درک میکنم چقدر احساس زیبایی هست…. جوجه های منم روی دست و پام میشینن و استراحت میکنن و وقتی منو بعد از چند ساعت میبینن حتی اگر گرسنه نباشن، به توری قفس میزنن که برم و بغلشون کنم. خدایااااا بابت این احساس بی نظیر، بابت این لذت غیرقابل وصف سپاسگزارم.

وااای مریم جون آخه شما چقدر مهربونیییییی! برای قدردانی از بچه ها که سنگ تموم گذاشتن براشون غذای مقوی آماده کردیییی! خدایا شکرت… داشتم به این فکر میکردم که شما با آدمای اطرافت چقدر مهربون هستی اگه برای مرغا اینجوری جبران میکنی. خدایااین همه عشق و محبت رو در جهان زیبات سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم . منم الان از شما یادگرفتم برای جوجه های ناز خودم هر وقت تخم کنن، غذاهای مقوی آماده کنم و ازشون تقدیر کنم. ای جااانم

چه دوست خوبی دارید استاد، لَری عزیز چقدر مهربون هستن که برای اینکه نگران بچه ها نباشید و از سفرتون لذت ببرید به شما این اطمینان رو میدادن که همه چیز عالیه و خودشون هم میومدن و آب و غذای بچه هارو تامین میکردن و میرفتن. خدایا شکرت که هر روز که میگذره متوجه میشم انسان های خوب، انسان های ناب، انسان های الهی و مهربون و خیرخواه در این جهان چقددددر زیاد هستن. چیزی که تا قبل از آشنایی با این خانواده صمیمی هرگز نمیتونستم باورش کنم. خدایا شکرت شکرت شکرت . بر خوبان این جهان زیبا هر روز بیفزااااا

ای جاااااانم لحظه ای که استاد به جای جورج بچه و خروس صحبت میکردن من کلی ذوق کردم و خندیدم و چند بار این لحظاتو دیدم. ای جانم زیبایی آزادی پرندگان بهشت زیبارو، ای جااانم بابی با ابهت رو… خدایی چقدر با وقار راه میره و منطقه رو وارسی میکنه… زیبایی هات روز افزون بابی عزیزم زیبای جذاب… خدایا شکرت بخاطر این آفرینش دقیق، زیبا و متنوع. شکرت که این فرصت رو داشتم تا یک روز زیبای دیگه در پرادایس در کنار مریم عزیز و استاد عزیز و در کنار پرندگان مهربان و سخاوتمند و پر شور و انرژی و زیبا در هوای فوق العاده زیبای زمستانی همراه با مه رویایی بر دریاچه زیبای پرادایس سپری کنم.

خدایا شکرت بخاطر تکنولوژی که به من این اجازه رو داد از فاصله هزاران هزار کیلومتری زندگی در نقطه ای از بهشت زمینی ات رو تجربه کنم. خداوندا سپاسگزارم که فرصت دادی به من تا چشمانم زیبایی ها رو ببینه و قلبم تحسین کنه.

عزیزانم در پناه الله باشید