سریال زندگی در بهشت | قسمت 151 - صفحه 3 (به ترتیب امتیاز)

ریال بهشت قسمت 151 به نام او که تنها حاکم اوست

با سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان

خدایا شکرت که باز هم فرصتی برام فراهم شد تا با جریان سیال بهشت همراه بشم و از آگاهی های نابش برخوردار

دیدن تراکتور بهشت توی قلب تصویر نشان از عملی کردن ی ایده و برداشتن قدم ها برای اجرایی کردن اونه

خدایا شکرت برای فراوانی ایده هایی که عملی شدن و درس هایی که ما با این ابزار توی بهشت گرفتیم

دیدن این تراکتور همین الانش هم ی باوری رو توی ذهن من تغییر میده واونم اینه که میشه با ی وسیله هزاران کار رو انجام بدی و اینکه جمله هر کسی رو بهر کاری ساخته اند فقط ی باوره .

اگر من این باور رو قبول کنم فکر میکنم که من فقط توی ی چیز میتونم خوب باشم و توی چیزهای دیگه نه .

اگر من این باور رو بپذیم فکر میکنم که تراکتور فقط برای حمل باره و دیگه نمیشه کار دیگه ای باهاش انجام داد.اما اگر من این باور رو نداشته باشم میتونم کارهای زیادی رو باهاش انجام بدم مثل شما استاد که این باور رو دارین که میشه از ی تراکتور اینهمه استفاده کرد و نتیجه هم خوب بشه

مریم جان همین جمله ی شما که میگین میخوایم ی بهود دیگه ای توی چیکین تراکتور بدیم داره ه من یادآوری میکنه که هر کاری هر چقدر خوب باشه باز هم میتونه بهتر بشه. هر ایده ای هرچقدر خوب باشه باز هم ایده های بهتری هست و این بهود و پیشرفت چیزیه که تا زمانی که زنده هستیم باید در تمام جنبه های زندگیمون جاری و ساری باشه .حالا میخواد توی وجود خودمون باشه یا توی محیطی که درش زندگی میکنیم هرچند ما و محیط جدای از هم نیستیم و همیشه ی تعاملی بین ذهن ما و دنیای بیرونمون وجود داره و محیط بیرونمون نمودی از دنیای ذهنی ماست.

استاد همیشه توی صحبت هاش تاکید دارن بر دادن ورودی مناسب به ذهن اینکه ما نباید اجازه بدیم هر چیزی وارد ذهن ما بشه . درکی که من الان بهش رسیدم اینه که وقتی که ما به اندازه کافی روی خودمون کار کنیم دیگه ما میشیم منبع دادن ورودی به دنیای بیرونمون و دنیای بیرونمون رو اون جوری میسازیم که خروجیش که میشه دوباره ورودی برای ذهن ما هر دفه زیباتر و معنادارتر میشه و این چرخه هی تکرار میشه مادامی که ما به کار کردن روی خودمون ادامه میدیم.

این تلاش و تکاپوی این مرغ و خروس ها داره به من نشون میده که ایستایی توی جهان معنی نداره .ما همیشه باید در حال حرکت باشیم اما حرکتی که همگام با قوانین جهان باشه .حالا ممکنه بعضی وقتها مثل این مرغ و خروس ها مسیر رو اشتباهی بریم اما به محض اینکه متوجه میشیم مسیر درست چیه دیگه باید تو همون مسیر حرکت کنیم تا به هدفمون برسیم. حالا بعضی وقتها ما به راهنما هم نیاز داریم که مسیر درست رو بهمون نشون بده یکی مثل استاد که خم و چم کار رو بلده

.بعضی وقتها ممکنه به تضادی هم بخوریم مثل این مرغ ها که به مریم جان رسیدن و دیدن خبری از غذا نیست اما این تضادها باید به ما انگیزه بدن برای اینکه مسیر درست رو بهتر و سریعتر پیدا کنیم

اره استاد غذا دادن به مرغ و خروسها لذت بخشه چون من خودم هم تجربش رو داشتم البته توی مقیاس کوچیک توی این مقیاس بزرگتر مثل این با اینهمه تنوع رنگ و شکل که دیگه لذتش بیشتر میشه مخصوصا توی این فضای بزرگ که هیچ محدودتی وحود نداره .

اتفاقا امشب که داشتیم غذا میخوردیم صحبت از داشتن مرغ و خروس شد بدون اینکه من چیزی گفته باشم و دامادمون گفت که میخواد دو تا مرغ تخم گذار بخره . و من تو دلم گفتم بیا اینم نتیجه تمرکز بر زیباییهای سریال بهشت که به هر چی توجه کنی از جنس همون رو جذب میکنی به زندگیت .خدایا شکرت

خدای من چی دارم میشنوم تخم مرغ آبی!!!!! عجب آگاهی جدیدی اولین باره که تخم آبی میبینم. البته جای تعجبی هم نداره چون توی بهشت همه چیز ممکنه. حالا که دارم میبینم پس باور میکنم که تخم مرغ رو میشه تو همه رنگی دید و اینکه قبلا من یاد گرفتم تخم مرغ ها فقط دو رنگن این فقط ی باور بوده

آموزش دادن اون مرغه من رو یاد حرفهاتون انداخت استاد که ما خیلی از کارها رو درست انجام نمیدیم چون آموزش درست ندیدم نه اینکه توانایی اون رو نداریم .

زدن اون شاخه های اضافی هم یادآور تمرکز بر اصل و نادیده گرفتن فرعیاته .تمرکز بر اصل و نچسبیدن به فرع همون اصلیه که پیشرفت و بهبود رو سریع میکنه

اشاره شما به اون بوش هاگ و قوانین فیزیک این رو برا من مرور کرد که امکان نداره ما بر خلاف قوانین عمل کنیم و نتیجه ی درست بگیریم . و اینکه وجود قوانین برای در امان ماندن ما از انواع خطرهاست و ما نباید با نادیده گرفتن قوانین خودمون رو به خطر بندازیم و به خودمون ظلم کنیم

چقدر وقتی کلمه ی آروی رو میشنوم حس خوبی بهم دست میده حس سفر .اینکه هر وقت بخوای میتونی بری سفر باهاش با تمام امکانات و نگران هیچ چیزی نباشی در طول سفر.یادش بخیر چه جاهایی که باهاش نرفتیم توی آمریکا .اون استیت پارکهای زیبا، ابشار نیاگارا، انیمل سفاری، و……….چقدر یادآوری همین سفرها حس و حال آدم رو خوب میکنه .با سریال سفر به دور آمریکا بود که اون تصویر خشن و برهوتی و اون باورهای غلطی که توی ذهن من بود در مورد آمریکا و مردمش محو شد و تصاویر زیبایی جاش رو گرفت که هنوز که هنوز تاثیرش روی قلب و ذهن من وجود داره

و چقدر خبر خوبیه شاید دوباره به سفر رفتن با آوری .شنیدن همین جمله هم کلی حس خوب رو منتقل میکنه حتی با وجود کلمه شاید مخصوصا حالا که هممون مدارمون رفته بالاتر و چشممون و قلبمون بازتر شدن برای دیدن زیباییها و توجه بر اونها .

و ایده جابجا کردن آرویی راه حلی که برای حل ی مساله الهام شده و جابجا کردن آروی من یاد تئوری مدارها میندازه که وقتی ما مدارمون عوض بشه دیگه به خیلی از چیزهایی که میخوایم دسترسی پیدا میکنیم و از خیلی از چیزهایی که نمیخوایم دور میشیم .

چقدر این آرامش رو توی وجود برونی دوست داشتم .چقدر انگار با خودش و محیط اطرافش در صلحه .چقدر من رو یاد آدم هایی میندازه که اونقدر کنترل ذهنشون رو در دست دارن که الکی واکنش نشون میدن به محیط اطرافشون

و چقدر کنجکاوی این گنی ها حیرت انگیزه . نمیدونم چرا با دیدنشون یاد افسران تجسس توی فیلم های ژاپنی افتادم!!!! افسران اداره آگاهی که همشون هم خانم بودن و لباس های یدست میپوشیدن

چقدر رنگ حنایی برونی رو دوست دارم منم میخام چند روز دیگه به جای این رنگ های شیمیایی حنا بذارم رو سرم که هزار و یک خاصیت داره و رنگ و بوش هم حس خاصی به آدم میده .ی پودر سبز رنگ خوشگل که خروجیش میشه ی رنگ حنایی و قرمز .

چقدر خندیدم لحظه ای که برونی بلند شد افسران تجسس بی خیال تجسس شدن و فرار رو بر قرار ترجیح دادن .برونی هم که داره میگه بابا کجا میرین ما کاری با شما نداریم

و اما این شوخیتون مریم جان خیلی با حال بود اصلا فکرش رو نمیکردم که این کلاه شروع ی سفر کوتاه باشه از سر استاد جان تا پاهاشون . همه چیز استاد متفاوت از بقیه اس و واسه همینه که نتایجشون هم از بقیه متفاوته. لذت بردن از ی همچین فضایی در نهایت سادگی

این رسیدگی شما به چیکن شا و بهبود مستمر اون داره به من این درس رو میده که همیشه و در همه حال به فکر بهبود خودم و شرایطم باشه .همیشه و در هر همه حال از خودم بپرسم چطور از این بهتر چطور از این ساده تر و چطور از این راحت تر تا هدایت بشم به دریافت ایده ها

چقدر حرف هاتون در مورد بحث چیکن شا و بارون من رو یاد ترمز های مخفی ذهن انداخت که از جایی که فکرش رو نمیکنیم مانع ورود نعمت به زندگیمون میشن

چقدر استاد شما با تعریف کردن جریان بوقلمون ها دارین ارزش قائل شدن برای داشته هاتون رو به ما منتقل میکنین که حواسمون باشه از نعمت هایی که خداوند بهمون داده خوب مواظبت کنیم .چون وقتی خداوند لیاقت ما رو ببینه در استفده از تعمت هاش نعمت های بیشتری رو روانه زندگیمون میکنه.

استاد شما زمانی که اون تریلر رو خریدین هیچ ایده ای برای استفاده کردن ازش نداشتین فقط از الهام قلبتون پیروی کردین و خریدینش و الان این ایده بهتون گفته شد که از اون به عنوان ی کارگاه سیار استفاده کنین .چقدر هم با عوض کردن اون کاورش شیک تر و قشنگ تر شده

وباز هم خبر از یک اتفاق بینظیر توی پاردایس که هر روز ابستن اتفاقات خوب و و زیباست .ما هم منتظر این بیگ بنگ هستیم و تجربه های بی نظیرش

سپاس به خاطر این آگاهی های بی نظیر و خدایا شکرت