سریال زندگی در بهشت | قسمت 16 - صفحه 19

به نام خداوند بزرگ و بلندمرتبه

سلام خدای بزرگم سلام همدم روزوشبم،سپاسگزارم که به من یه روز دیگه هدیه دادی و بهم فرصت صلات دادی تا دراین وقت از عمرم به زیباییهای این قسمت ازسریال باعشق توجه کنم و از نکات مثبتش و درسهاش تو زندگیم استفاده ی مفید رو ببرم

سلام بر دویاره عزیز و همیشه پایه تو‌بهبود و‌پاکسازی این فضای بهشتیِ روحانی

مریم جان چه کسی ازشمابهتر میتونست ایمان استادعزیز رو که در عمل هروز داره اجرامیکنه به میلیونها میلیون نفر به نمایش بگذاره،و بازبان تصاویر به همه بگید آقاجان اگه استادعباسمنش الان داره تو بهترین جای دنیا لذتشو میبره،بخاطر ایمان در عملش هست،نه اینکه یه گوشه کناربشینه و منتظر معجزه ی خدا باشه

اون داره درهرلحظه به صدای درونش گوش میده و طبق ایمانش چشم میگوید و حرکت میکند

این اهرم رنج و لذتی که درکارهاتون برای خودتون درست میکنید و نتیجه ی نهایی رو هربار تو ذهنتون تجسم میکنید،باعث شده سختیِ کار مثل قند،شیرین و لذتبخش بشه،،اما انرژیِ شیرینیِ قند به بدن کجا و انرژی رنجی که شما تبدیل به لذت میکنید کجا…

اونقدر باانرژی الهی پیش میرید که اگه باعقل و منطقِ ذهن بخواییم پیچکها و درختچه های هرز این جنگل رو قضاوت کنیم عمرا کسی پا پیش بذاره و شاید کسی که نخواد حرکت کنه فقط هکتار زمین رو تو ذهنش تجسم میکنه و ترس اون رو احاطه میکنه و نمیذاره حرکت کنه

اما شما خیلی عالی میتونید منطق های بیجای ذهن رو مهار کنید و میدونید اگر پای در راه بذارید بقیه ی راه رو خدا بهتون میگه به چه شکل پیش ببرید و با چه اهرمی رنج سختیِ کار رو تبدیل به لذت و انرژی کنید

چقدرباید هرلحظه شمارو‌تحسین کنم که نه تنها اینجا رو پاکسازی میکنید بلکه درهرلحظه قانون رو بخودتون یاداوری میکنید،و اونقدر ایمان درعملتون رو بااین کارهای پاکسازی رشد میدید، که دیگه هرررکاری براتون شدنی و ممکن میشه

واقعاشگفت انگیزه که تااین حد تونستید خودتون رو به چالش بکشید و اینهمه درختچه قطع کنید،چه زیبایی ازاین درختان کاج بلندقامت هویداشد خداروصدهزارمرتبه شکر

اون پیچکی که دور تا دور تنه ی درخت ضخیم شده بود،چقدر میشه به باورهای خودمون ربطش بدیم،که وقتی جلوی یک باور یا یک خرافاتی رو از گذشتگان نگیریم مثل همین پیچک جای پاش قرصو‌محکم میشه و به نسلهای دیگمون هم این خرافات منتقل میشه

مثلا همین باور چشم زخم بدجوری توی ایران،داره هرباربیشتر جای پاشو قرص میکنه بین جامعه،مردم همیشه درحال نالیدن هستند،ولی وقتی ازش میپرسی زندگیت به اون بدی هم نیست،برای چی جلوی کسی اینقدر شکوه وشکایت میکنی،درجواب میگن هرچی تو چشم نیایم بهتره،اگه کسی بفهمه ما چقدر پولومال داریم توچشم میایم،اون وقت تا بچشون میخوره زمین به چشم زخم ربطش میدن و هرباربیشتر باورمیکنن که چشم زخم تأثیرداره،ومثل این پیچک به نسلهای بعدیشون هم این باوررو منتقل میکنن

اون چاله ای که نشون دادید چقدرجالب بود،حتما یک حیوون عجیب غریبی هم توش داره برای خودش فرمانروایی میکنه و تواین جنگل به این بزرگی وبدون دشمنِ خاصی داره عشقوحال میکنه

چقدر این تریل حال میده برای پیاده روی و‌موتورسواری،باتمام وجودم این فضای به این بزرگی رو تحسین میکنم و قراره چه لذتی باهمدیگه ببریم ‌وموتورسواری کنیم

باهمین شانزده قسمتی که به صورت جدی دارم دنبال میکنم،انگار دیگه این جنگل واین زندگی مال منم هست،و دقیقا هرکاری میکنید من کیف میکنم انگار خودم دارم اونجا کارمیکنم،قشنگ اون خستگیی که تودستام ایجادمیشه ولی بااهرم لذت خستگیش رفع میشه رو احساس میکنم

اون نوشیدنیِ کوکاکولایی که بعدازهرس کردن استادمیخوره،منم میخورم و خستگی ازتنم درمیره،وقتی یه چنددقیقه ای روی چمنها میشینید واستراحت میکنید منم خودمو تجسم میکنم و بووی نم چمنها به مشامم میرسه

اون عصای موسایی که باهاش راه میرید رو هم‌تودستام میگیرم و از پاکسازی و تریلی که اینجاایجادکردید لذت میبرم و توخیالاتم باشما راه میرم،اصلا حسش فوق العاده و بی نطیره که یک فضای آزادِ جنگلی داشته باشی ودرآزادی مالی وزمانی هم باشی و تو این تریلِ همیشه سرسبز پیاده روی کنی و سپاسگزارهرلحظت باشی

استادجان مطمئنم میرسه اون روزی که حتما زیباییهای این پرادایس رو ازنزدیک میبینم،چون یه مدتیه انگار خدا به دل دخترم هم انداخته و صبح ها که ازخواب پامیشه میگه مامان کی میریم امریکا استادت رو ازنزدیک میبینیم،ومیگه خونه هامون رو که نزدیکِ استاد خریدیم بهش بگو مواظبشون باش تا ما به زودیه زود بیایم

هروزاین حرف رو تکرارمیکنه و تازه حروف الفبارو یادگرفته و یک دفترشکرگزاری گذاشته و بابت اینکه قراره بیایم امریکا هروز خدارو شکرمیکنه،اصلاانگار خداداره کم کم هممون رو تواین مسیر هماهنگ میکنه که زودتر اتفاقات رخ بده خداروصدهزاران مرتبه شکر

مریم جان تحسینتون میکنم که توجهتون اونقدر به زیباییهاست،که به صدفهای روی زمین هم توجه میکنید و کنجکاوانه درمورد اون صحبت میکنید که چه فسیلی روی اون ایجادشده

استادجان شمابسیارتحسین برانگیزید که تااین حداطلاعات راجب فلوریدا و امریکاکسب کردید اون هم اطلاعات مفید،نه اطلاعی که رنگ خدارو کمرنگ کنه

خیلی جالب بود برام که گفتید بلندترین تپه ی اینجا پونزده متره!واقعا چقدر اینجا هموار و مسطحه خداروصدهزارمرتبه شکر

یاد فایل جاده ی هموار یاسنگلاخی افتادم،که بعضی ها فکرمیکنن هرچی جاده ی زندگی سنگلاخی باشه درنهایت زیباتر توچشم میاد

اماهرچی هموارتر باشه زندگی معنایی نداره،ولی میبینیم که اتفاقا اگه همواری و مسطح بودن امریکا رو به قانون زندگی ربط بدیم و مدنظربگیریم،تازه مسطح بودن این قسمت از کره ی زمین چقدر زیبایی و سرسبزی رو به چشم جهانیان اورده،وچقدر همه آرزوشونه همچین جای همواروسرسبزی زندگی کنن

پس بنابراین جاده ی زندگی هم هرچی مسطح تر و هموارترباشه،سوت میزنیم ولیزمیخوریم ومیرسیم به نعمتهاوثروتهای خداوند

واقعاهر قشر وگروهی چه سلایق و علایقهایی دارند که دندون کوسه جمع آوری میکنن!مثل ایرانیا که علاقه دارن دم گرگ و روباه جمع کنن و این رو نماد شجاعت و برکت توی خونه میدونن!

اون تپه های فایر اَنتی که نشوم دادید واقعا شگفت آوربود که تواین تپه ی به این کوچیکی میلیونها مورچه ی آتشین جمع شده،بی صبرانه منتظریم اطلاعات بیشتریو راجبش برامون بگید

چه فلکه ی نابی شد،مخصوصا که اسمشو گذاشتید فلکه ی مریم دیگه واقعا حرف نداره

اون بهبود دوباره ای که بعداز اینکه استادقبلا اینجارو پاکسازی کرده بود،واقعا دیگه نور علی نورش کرد خداروهزارمرتبه شکر

الله اکبر وقتی ازتوجنگل بیرون اومدید و اون رنگ آبی دریاچه و کلبه ی چوبیِ روی آب هویداشد چقدر چشم نواز و زیباهست،خدااای من انگار چشمام یلحظه به روی بهشت بازشد

چقدراینجازیباست،چقدر شگفت انگیزه،چقدر قدم به قدم این مزرعه ی بهشتی جای شکرگزاری داره،اصلا فقط سرسبزیو آرامش اینجا حکم فرما شده،حسش یه حس فوق العاده بی نظیر وروحانیه،خدایاشکرت که حسوحالم عالی شد

خدایاشکرت که بعداز پاکسازی یه قسمت دیگه ازین بهشت،چشمام مهمانِ یک کلبه وودریاچه ی زلال وپاک شد الله اکبر خداروصدهزارمرتبه شکر بخاطراین حسوحال خوبم

خدایاشکرت که امروز هم یک بهبوددوباره به این جنگل داده شد و یک نفسِ چاقی به درختان کاجِ بلندقامت داده شد

داستان بهبودشخصیتم درراستای توجه به نکات مثبت و الگوگرفتن از دویاره عزیزوتوحیدی ادامه دارد…

نم