سریال زندگی در بهشت | قسمت 160 - صفحه 8 (به ترتیب امتیاز)

بنام خداوند بخشنده هدایتگر

سلام

سلام به استاد عباس منش عزیز و بانو شایسته گرامی

سلام به دوستان و عزیزان و فالورهای سریال زندگی در بهشت

اول بگم که من ۲۹ روزه هستم،در بیست و دومین روز از فروردین ۱۴۰۰

اینم گفتم که خودم و دوستانم بدانند که در آینده که من هزار روز از دوره تکامل رو گذرانده باشم و بیام ببینم که چطور فکر میکردم و می‌نوشتم.

خدایا شکرت که باز هم هدایت شدم که با تمرکز بر زیبایی های زندگی به درک آگاهی هایی برسم که گاهی برای دستیابی به آنها یه عمر هم کافی نیست ، ولی چنانچه هرکس که خود بخواهد آفرینش ، جهان ، هستی و تمام انرژی های دنیا دست به دست هم می‌دهند و به او کمک می‌کند و به بینشی می‌رساند که هر آن از میان هر موقعیت درک متفاوتی از دیگران پیدا کند.

بله ما خودمون باید بخواهیم که علف هرز از زندگی رو پاک کنیم تا بهتر بشنویم و ببینیم ما با زنگار های ذهن خودمون رو کنار بزنیم تا بتونیم نور رحمت الهی رو در زندگیمون دریافت کنیم.

همانطور که خانوم شایسته گرامی خودش دست به اقدام میزنه فارغ از اینکه از چه ابزاری داره استفاده میکنه ولی تجربه میکنه شاید از اول با ابزار سخت و شایدم نفس گیر ولی شروع میکنه که در گام اول پیش بره ، تا لایق دریافت هدایت خداوند بشه.

اینکه نخواد تا از همون ابتدا یه ابزار آرمانی برای انجام کارهاش بکار بگیره و از همون چنگک ساده که تو دستش هست لذت ببره و از خوبیاش بگه که دولایه هست و تیز هست و بتونه وجه مثبتی از هر ابزار و شرایطی بسازه تا بتونه با این حس سپاسگزاری کارهاش رو به بهترین شکل پیش ببره،

به خودم میگم آره مسعود چطور توقع داری با اینهمه برگ های که از خزان زندگی در ذهنت جمع شده بتونه فکر و ایده های نو رشد کنند و صاحب یک ذهن زیبا شوی.

باید دست به اقدام بزنی و از ابزار باور هایی که تا اینجا کار ایجاد کردی هرچند که هنوز به تکامل کافی نرسیده اند ولی میشه برای شروع در مسیر هدایت الله گام برداشت تا گام به گام راه به تو نشان داده شود.

باید از جنس ناب بود با فنداسیون محکم از ابتدا با ثبات قدم برداشت. باید بدانی که در این راه باید متفاوت فکر کنی ، متفاوت ببینی، متفاوت بیندیشی

باید زمینه لازم رو برای رشد و تعالی مهیا کنی و بر بستر پوسیده و زنگار بسته حرکت نکنی که هر آن دچار شکست و بازگشت شوی.

ولی بایک روز د دو روز نمیشه باید قدم به قدم گام برداری ، می‌بایست فرصت داد به تکامل برسی ، باید لایه لایه خاک را کنار زد و پیش رفت ، ریشه عمیق یه شبه ایجاد نمیشه ، نگهداری میخواد، خاک خوب میخواد کود میخواد آبیاری میخواد مراقبت میخواد.

باید در وجودت نهادینه بشود باید تغییراتت شخصیت تو بشود ،

ادا درآوردن و نمایش دادن نباشد.

اینجوریه که هروقت این آتش به موانع تضادها برخورد کرد و کم فروغ شد دوباره با نیروی ایمان

از درون زبانه بکشه و بالا بیاد.

باید آتیش زیر خاکستر بود.

دنیا بالا و پایین داره پستی بلندی داره و ما باید این

یژگی دنیا رو آگاهانه بپذیریم خب گاه می‌شود که پایین رفت ولی با قدرت بیشتر باز به قله خواسته ها رسید و از بستر شکست های ظاهری سکوی پرتاب بسازیم.

می‌بایست که بدانی میخواهی به چه دست پیدا کنی پس باید از الان آگاه باشی که در کجا هستی باید از وضعیت کنونی خودت چکاپ بگیری ، تا مادامی که به اهدافت میرسی ببینی و شکر گزار باشی